ЗАБАВІЦЦА (забавіцца), -Ю-. -іш-. зак.трыв. Загуляіўца. Забгівіўса так, што забуўса, што трэбо іці додому. ! Пагост. ЗАБОРЫНЫ (заборыны), ужыв. толькі ў множн. Складкі на вопратцы. Кажух буў шырокі, увесь у заборынах. Дзёрн. , , , ЗАВІВАНІК (завіванік), м. 1. Коржык. На от з'еж завіванік, а то гало'дны. Цераб. Дамашняе пячэнне. Смачные ! завіванікі ўдаліса на еты раз. Дзёрн. t ЗАВОКАЦКА (заврканка), ж. Аканіца. A ў Дзем'яна уге , зелёные завоканкі. Курыц. ЗАВОРКІ (заворкі), ужыв. толькі ў множн. Вароты, што/ вядууь з двару на гаўод. Зачыні заворкі, штоб ніяка скдціна ў гарод не ўлезла. Зім.Буда. ЗАГОРОДА (загорода), ж. Прыкрыты навес для саломы. Загорода була покрьіта латамі, бо нема солому. рял.Ауц. ' / , / ЗАГРАДА (заграда), ж. Павець. У заградзі дрову лежаць. Смят. ЗАДАЛЕГОДЗЬ (задалегодзь), прысл. Зараней. Задалегодзь усе ! побраўушо поехаць по дрову. Астраж. / ЗАДАЦЬ (задаць), -ю-. -еш-. уак.трыв. Набіць. Не бегай по городу, бо бацько задасць табе, як прыдзе. Лук. ЗАДРЫПАЦЬ (задрьтаць), -ю-.-еш-. зак.трыв. Запэцкаць, запырскаць граззю. Не ходзі по гразе — задрыпаеш / споніп,у. Валауск. ЗАЕДЗЬ (заедзь), зборн. пазе., ж., ужыв. толькі ў адзін. Абагуленая назва насякомых: мух, авадоў, камароў, , сляпнёў. Худобу летам мучыцьме заедзь. Чырвонабяр. ЗАКУТ (закут), м. Невялікаяўрыбудова пррі хляве. Загані гусі / ў закут, кеб не крычалі на ўвесь двор. Юркав. ЗАКАТНЬІ (закатны), як.прым.' Поўны, масіўны. Закатны , хлопчьр у Mapyci нарадзіўса. Верб. ЗАЛІЦЬДзаліць), -ю-.-іш-. цезак. трыв. 1. Мыць. Трэбо на рэчку іці,— залщь плацце. Тулы. 2. Кіпяціць у жлукце. Ужэ зуалша плацце — пойду муць. Смят. ЗАМІРГІТАЎ (заміргітаў), -еш-. -ю-. зак.трыв. Зарагатаў. Одразу i заміргітаў, ек убачыў, шо ў канаву ўпала. Чырвонабяр
Дадатковыя словы
га^од, галодны, дземяна, з^алша, загуляі^ца, зеж, невялікая^рыбудова, побраў^шо, штоі
16 👁