БЛІЗАЦЦА, дзеясл. Аблізацца. Бліжыся, ато маціріна мылако ны губах. Паўлавічы Клім. БЛІЗАЦЬ, дзеясл. Аблізаць. Чаму ты ложкі ні блізаў? Я к еў, так i пакінуў. Гусарка Клім. БЛІЗКА, прысл. Блізка. Ужо i горад блізка, a іціць німа сілы. Лсшчынка Мсцісл. БЛІЗНА, -ы, ж. Блізна, памылкова паложаныя ніткі пры снаванні — дзве побач. Быльшая ў цябе блізна ў краснох. Хвёдараўка Краснап. Як снувала кросны, дык блізну нейк пылажыла. Прудок Касцюк. БЛІЗЬНЮК, -a, м. Блазнюк. Ты яшчэ блізьнюк, мала ведыіш што. Студзянец Касцюк. БЛІН, -a, м. Блін. Зьеш хуць блін, усё лепі будзець у дарозі, чымся так ехаць. Старына Мсцісл. A новыя хатычка, || Ды стырая печ, || Ня ўмеіць мылыдая || Бліноў печ! 3 нар. песні, M. Г. 34. БЛШЧЫК, -a, м. Памянш. ад блін. Маці сёньні блінчыкаў ныпікла. Буда Paгатая Міласл. Усі бліны паелі, а мне ні 'днаго блінчыка ні аставілі. Прудок Касцюк. БЛІНЫВАЦЬ, дзеясл. Адлінеіць, палінаваць, правесці рыскі пад лінейку. Нада блінываць, ато так кріва напішаш. Пірагова Мсцісл. БЛ1СКАВЩА, -ы, ж. Бліскавіца, малайка. Бліскавіца блішчыць, верна, будзіць рабінывыя ноч. Куркаўшчына Мсцісл. БЛІСКУЧЫ, прым. Бліскучы. Aŭ, які твой нож бліскучы. Касцюковічы. БЛГСКУУКА, -i, ж. Бліскаўка, малайка, бліскавіца. Ноччу грымеў гром, i бліскуўка як сьвісьніць, дык сьветла станець кругом, усё відна. Арцёмаўка Міласл. БЛІСЬНЯ, -i, ж. Бляшня, рыбка з бляхі, што прычэпліваецца да вуды для приманю рыб. Нешта цяпер рыба ня ловіцца на блісьню. Тур'я Чэрык. Купіў я сабе вуду i блісьню. Прудок Касцюк. БЛІШАНКА, -i, ж. Бляшанка, пудэлка з бляхі. Нясець у блішанкі кырасін i ні відзіць, што іна цякець. Арцёмаўка Міласл. Вазьмі там блішанку i зачэрпні мне вады. Пячары Касцюк. БЛІШАНЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад бляшанка. Хлопчык гуляя з блішанычкай. Горкі Краснап. БЛІШЧАНКА, -i, ж. Бляшанка. Сылдат прыдаў блішчанку з рыбай. Палуж Краснап. БЛІШЧЭЦЬ, дзеясл. Блішчаць. Пацёр кружку пяском, дык eo як пычыла блішчэць. Добрае Мсцісл. Золыта блішчыць. Іванаўка Хоцім. БЛОНЬ, -i, ж. Роўнядзь, роўная нізіна. Далёка за блоньшо сінеіць лес. Пірагова Мсцісл. Па блоньню выда рызьліваіцца, ИАИван дачкою ныбіваіцца. 3 нар. песні, M. Г. 77. БЛОНЬНЯ, -я, н. 1. Роўнае поле, выган. Гані сьвіньней на блоньня. Турэйск Краснап. 2. Улонне, калені ног. Пысадзі яе к сабе на блоньня. Пячары Касцюк. БЛУД, -у, м. 1. Блуд, распуста. На Іваныву дзеўку блуд найшоў: кожный дзень з хлыпцамі валочыцца. Касцюковічы. 2. Вар'ят, не ў поўным розуме. Блуд ты, а ні чылавек, што ты ета нырабіў. Хвёдараўка Краснап. 3. Блуд, страта арыентыроўкі ў лесе. Як ныпаў ны мяне блуд, дык хоць ты што — ні магу з лесу выйсьці. Лядзішча Міласл. БЛУДЖЫНЬНЯ, -я, н. Блуканне [блуджэнне]. Калі скончыцца нашыя блуджыньня па етым лесі? Ныдаела ўжу, хадзем двору. Маластоўка Краснап. БЛУДЗЩЬ, дзеясл. Блудзіць, не зиаходзіць дарогі. Як толькі пайду ў лес, дык i пачынаю блудзіць. Явуліна Касцюк. Блудзіў-блудзіў па лесі, ледзь выйшаў. Турэйск Краснап. БЛУКАНЬНЯ, -я, н. Мітусня [бегатия]. Блуканьня, як ны пыжарі: yci бегыюць, крічаць, а чаго — нізнама. Слаўнае Мсцісл. БЛУКАЦЦА, дзеясл. Блукаць, бадзяцца без справы, мітусіцца [сноўдаць]. Чаго ты блукаісься? Сеў бы ды пысядзеў спокойна. Віхраны Мсцісл. БЛУТАЦЦА, дзеясл. Блытацца. Ты ні сьпішай лічыць, ато блутаісься. Явуліна Касцюк. Будзіш тут блутацца зь етымі ніткамі да вечыра i ні разолутаіш. Турэйск Краснап. БЛУТАЦЬ, дзеясл. Блытаць, збіваць з ліку [i блудзіць]. Hi блутай ты міне, дай палічыць авечык — ну, вот узноў зьбіўсь! Ушакі Чэрык. БЛУГАВЁШЧЫНЬНЯ, -я, н. Благавешчанне, веснавое рэлігійнае свята, дзень 25 сакавіка ст. ст. Як прідзіць блугавешчыньня, дык дзеўкі, хлопцы i нікаторыя мыладзіцы ідуць, дзе высока, дровы ці мяльля кылы лазьні, сыдзяцца i гукаюць вясну. Большая Багацькаўка Мсцісл. БЛЫГЫСЛАВЩЬ, дзеясл. Благаславіць. Благаславіця, татка ŭ маці, мыладому ны пасад сесьць. Стары Стан Міласл. Што вам, гусычкі, ды таго: || Есьць у мяне мамычка длі таго; || Пасьцеліць каўры — я пайду, II Блыгыславіць сесьці — я сяду. 3 нар. песні, M. Г. 18. БЛЫЗЬНЯЦЬКІЙ, прым. Блазенскі, дзіцячы. Блызьняцькый ета рызгавор i слухыць ні хачу. Турэйск Краснап. БЛЫСЛАВЩЬ, дзеясл. Благаславіць. Блыславі, божа, жыта сеіць, у добры час, у шчасьлівыю мінуту. Явуліна Касцюк. БЛЫСЛЫУЛЯЦЬ, дзеясл. Благаслаўляць. Мыладых толькі яшчэ пычалі блыслыўляць. Добрае Мсцісл. БЛЫХА, -i, ж. Блыха. Скача сабе, як блыха, невялічкыя, чорнінькыя. Парадзіна Мсцісл. Мядзьведзь кыня пасець, || А прус ваду нясець, || Блыха хату топіць, || Сьвіньня дзежку месіць. 3 нар. песні, M. Г. 82. БЛЫХАРНЯ, -i, ж. Турма. Пыпадзесься ў блыхарню, дык пызнаіш, па чым хунт ліха. Лінь Крыч. Пыцягнулі Якыва ў блыхарню. Хвёдараўка Краснап. БЛЮДА, -a, н. Талерка. Марылька нісла блюда ягыд i разьбіла. Смолькаўская Буда Бялынкав. A калі ж ба ў нас ды ні сіріда, II /1 ўлавіла б я віріб'я, || Расьсекла б яго на сем штук, || Рысклала б яго на сем блюд. 3 нар. песні, М. Г. 44. БЛІОДЗЬКА, -a, н. Сподак, сподачак. Блюдзька разбэхыла. Палуж Краснап. Блюдзька разьбілысь, a хвіліжанка зыстылася цэлыя. Паланіца Крыч. Блюдзька зьля
Дадатковыя словы
варят, вірібя, разблутаіш, туря
12 👁