Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

цім. М іж масьніцымі ш чэлка, дык дуе ў ногі адту.гь, спаднізу. Парадзіна Мсцісл. ІІІЧЭІІТ, -y, м. Шчэнт, кайец. У сё сваё хызяйства пры даў да шчэнту. Канічы Kacцюк. Н а шчэнт зьвёўсь бенны хлопец:ta гэты месіц. Ушакі Чэрык. ШЧЭПКА, -i, ж. Шчэпка, трэска. Ш чяп ка i тин ў хыдзяйстві згадзіцца. Гарадок Раснян. П ы сядзі-ки на цурэ. дык станіш, як ш чэпка. Буліна Мсцісл. ІІІЧЭРБА, -ы. ж. Шчарбіна, выбіты чарапок у гаршку. Н ада задзелы ць ш чэрбу ў цугуне. Хвёдараўка Краснан. У новым гарш ку ёсьць ш чэрба, i ён цякець. Сохана Мсцісл. ШЫМАНЁЦЬ, дзеясл. Вар'яцець. Ш ыманеіш ты, дзевы чка, нашто гы вырвала сорочку. Хаёдараўка Красная. ШЬІБА, -ы, ж. Шыба. У вакне выбіта шыба. Бель Мсцісл. Я к стукну ў у рам у, так шыбы й пааыліталі. Хоцімск. ШЫБАУКНУЦЬ, дзеясл. Боўтнуць, шуснуць, упасці ў паду. П онесла мыць бяльлё на паны ўку ды як йіубаўкнула у вод у, ды к па рукі иммачылыся. Куркаўшчыпа Мсцісл. ШЫБАЦЬ, дзеясл. Шыбаць, кідаць. Убачы ў віраб'ёў i дывай у іх каменьнямі шыбаць. Старае Сяло Мсцісл. ШЫБАШКД. -i, ж. Кавалак палсна, абрубак. Вазьм і вось гэту ш ы баш ку ды а д гаni сьвіней ат карыта. Тур'я Чэрык. Нам шыбаш кі ні патрэбны. Маластоўка Красная. ШЫБЁНЬ. -я. м. Кароткая палка. Хваціў йіыбень на вуліцы, ды як кінець у сыбак у, добря што ні пупаў, ато б акалечыў Слаўнае Мсцісл. ШЬІБІЛЬНІЦА. -ы, ж. Шыбеніца. O ŭ. хлопча, плачыць пы табе ш ыбільніца. Зяцічы Мсцісл. Я го б на ш ы більніцу за ета. Хвёдараўка Красная. ШЫБША, -ы, ж. Кароткая палка. Хведзька як ш ахн уў шыбінап у яблы нку, ды к зразу дзесяць яблы к зьбіў. Кокатава Мсцісл. ШЫБІІІІЦА, -ы. ж. I Шыбеніца. Што мне на ш ы бініцу зы яго іці? Слаўнае Мсцісл. Впярёд бацькі на й м бін іц у ня кідыась. Бяседавічы Хоцім. 2. Высокае месца, няўстойлівыя падмосгкі, рыштаванне. Н а еткыю ш ы бініцу ўзы браўся. Узьлез ны такую ш ы бініцу. Кокатава Мсцісл. Ныгырад зіў тут ш ы бініцу ны дарозе; прімі ета riaленьня, ато зьнячэўку сам акалечыш ся. Слаўнас Мсцкгл. ШЫБКА, -i, ж. Памянш. ад яіыба. У вакне ш ыбка разьбілась. Зялсны Луг Мсцісл. Дры бяш чы ць и ш бка ат ветру. Хвёдараўка Красная. Хлопіц разьбіў у вакне ш ы бку. Крычаў. ШЬІБКА. -i, ж. Памылка. Тут вышла маленькыя шыбка — ні таго зачытаў, каго нада. Хоцімск. ШЫБКА, прысл. Хутка, шпарка. Т ы н е бяжы ш ы бка. ато пывалісься. Дзягавічы Крич. Больна ты и ш бка ўсё дзелаіш, так яно ў цябе i вы ходзіць. Добрае Мсцісл. Етый конь бегаіць шыбка Гібалы Касцюк. ШЫБНУЦЬ, дзеясл. [Шыбнуць], кінуць. Х ац еў пупасьць шыбнём у сы баку, ш ы бн уў, ды пры м ахнуўся, ні пупаў Слаўнае Мсцісл. ШЫБУРДЬІХНУЦЦА. дзеясл. [Бултыхнуць), упасці ў ваду. £н як ш ы бурділхнецца ў ваду з кладкі, дык пы самую шыю. Палуж Красная. ШЫВАЛЩЬ, дзеясл. (ІІІавяліць), нарушит,. И та сена ні нада ні пы дкідаць, ні шыпиліць, яно сухи, i так гресьць можно. Арцёмаўка Міласл. ШЫВАЛЬНУЦЬ, дзеясл. [Шавяльнуць], варухнуць, крануць. У мяне паліц так баліць, ніто ш ы вальнуць ні магу. Хвёдараўка Красная. ШЫВІЛБДА, -и, ж. Чалавек, што нерааборліва, яяясяа вигапорвае слови. Р.н й ш віл ьда нейкы я, ні радзім ца ні ры зьбярэш, што ён гиворя. Хвёдараўка Красная. ШЫВІЛЯВІЦЬ, дзеясл. Шапялявіць. ганарыць нера.іборліва. К аб жа гавары ў пам о д зку, ато ш ы вілявіць, што ні рызьбярэш. Хвёдараўка Красная. ШЫВІЛЯТЫП, прым. Шапяляви, чалавск, 1ЯТ0 не выгаворвае ясна некаторых гукаў. Бн нейкій шывіляты, — ні скажыць «р», а «л»: замест «рама» кажыць «лама». Хаёдараўка Красная. ШЫВЫРЫТ. -а. м Карак. Яго карова як сыпанула ў шывырыт. ды к i ногі зы драў Куркаўшчына Мсцісл. Ц іха вы, бо я доўга гыварыць з вамі ня буди — за шывырыт ды за дзьнеры. Касары Чэрык. ШЫВЯЛЩЦА дзеясл. Шавяліцца, варушыцца. Ад страху ён i ш ывяліцца ня мож ыць, ня то што зь места дзьвінуцца. П ы са д зШ мяне ў крзсла i скызалі ні шывяліцца. Арцёмаўка Міласл. шигЫЛЬНЯ, -я, н. Дробнае сучча, хваёвыя шпількі ў лесе. У шыгыльлі я знанию ў тры бы рвікі. Хвёдараўка Красная. ШЫДРАНОУКА, -i, ж. Шадраяоўка, спадніца, нашитая з шадрону. Агата пашыла сабе спадніцу-ш ы драноўку. Барысавічы Клім. ШЫІНА, -ы, ж. Перашиек на лузе, на рацэ. Трэба пьікасіць траву ни ш ыіні, ато стравяць як пусьцяць скот na іржышчы. Хвёдараўка Красная. ШЫКАУЗНУЦЦА, дзеясл. Паслізнуіша. Ш ы ка ўзн уўся — ды гы лавою аб лёд. Палуж Красная. ШЬІЛА, -а. н. Шила. Дыстань з стыли ш ы ла, нада бот зашыць — прабіў у лесі на сук. Кокатава Мсцісл. ШЫЛАМШЫВЫП, прым. Гарачы [нястрымаяы]. А ён нейкШ зусім шыламшывый. Куркаўпічына Мсцісл. ШЫЛАПУТ, -а, м. Шалапут. Н у й шы.ищут хлопіц етый, усіх йокруціў. Палуж Красная. ШЫЛЫХВАСТ, -а, м. Хвалько.Щ бы ло калі, каб еткій шылыхваст праўду скызаў. Хвёдараўка Красная. ШЫЛЬМАУСТВО, -а, н. Абман, аніукаяства. Н іпраўда ета— шыльмаўство 'дно: нідзе ён ні бы ў i нічога ні бачыў. Мала.стоўка Красная. ШЫЛЯГА, -i, м Шаляга, нікуди ня