Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

хлібтаць — надовічы ўсю зьелі. Арцёмаўка Міласл. ХЛІМОН, -a, м Уласнае імя Філімон. Хлім он уж о пыхаць паехы ў, во дзе ніўгамона Слабада Крич. ХЛІПАЦЬ, дзеясл. 1. Хліпаць, плакаць лаціху. Л д малый насьмеш кі наш Сьціпан пачынаіць хліпаць. Лепічынкн Мсцісл. Ч а га ты там хліпы іш? Хвёдараўка Краснап. 2. Гарэць слабым агнём. гаснут*. Ц япло чуць-чуць хліпы я. Там жа. ХЛІПТАЦЬ, дзеясл. Хлябтаць. Іваы пры спаўся ды дывай ваду хліптаць, устаўшы. Палуж Краснап. ХЛІСТАЦЬ, дзеясл. I Піць. Сьціпан :и)орыви гарзлку хлеш ча, a пы чаў ён хлістаць nu сьмерці ж онкі Тур'я Краснап. 2. Хпастаць, сцёбаць. H y ŭ надвор'я ж сяньня! Д ож дж так i хлеш чы ць. Пірагова Мсцісл. ХЛОПЕЦ, -пца, м. Хлапец. К у д ы 'ж тай хлопец дзіваўся, пайдзі гукні — будзем сьнедаць. Машапая Вялынкав. Тамыцька хлопец утануў. Каробчына Мсцісл. Хлопец узяўся зы клям ку i ады рваў яе. Шумячы. Матка хацела атсьцёбыць хлопца прутым. Арцёмаўка Міласл. Хлопца ні дабудзіцца. сьпіць, як венікі пры даўш ы. Івони Мсціел. ХЛОПІЦ, -мца, м. Хлапсц. В о назола хлопіц, ніяк ні атчэпісься ат яго. Малаетоўка Краснап. Хлопіц з дзеўкы й паліцаюцца. Машавая Бялынкав. ХЛОПЧЫК, -a, м I Памянш. ад хлопіц. Хлопчы к ні миіціі чым пыцерці нос, дай яму хустычку. Вярбоўка Распян. Здаровы бы ў хлопчы к, як камёлык. Маркаўка Хоцім. 2. П ры лада для разматваньня нітак з ш пулек У н я сі хлопчы ка. будзем ніткі віць. Вінаградаў Міласл. ХЛОГІЫМ, прысл. Шматкамі. П ы валіў уж п сьнег, ды якім вялікім хлопым. Ушакі Чэрык. ХЛУД. -a, м. 1. Дубец. У зя ў х л уд ды іш гнаўся за ім. Хвёдараўка Краснап. Вазьмі хл уд i прыгані ў пастух сьвіньней! Гібалы Касцюк. Добра-т кі яго атхлымыэдалі хлуды м. Хвёдараўка Краснап. 2. Ламачча. Д р о ў у нас німа: паедзім, назьбіраем якога х л у д у, тым i топімся. Пірагова Мсцісл. ХЛУДЗІНА, -ы, ж. Ппвсліч, ад хлуд. М арф а адганяла пырысят ат карыта хл удзікам. Гібалы Касцюк. ХЛУДЗІНА, -ы, ж. Пайеліч. ад хлуд. Вазьм і хл удзін у ды дай-дай, каб болі ня лезьлі! Парадзіна Мсцісл. ХЛУСІЦЬ. дзеясл. Хлусіць, ілгаць. Годзі табе хл усіць, ніхто табе ні паверыць. Всразякі Краснап. ХЛУСЬНЯ. -i, ж. Хлусня, мяпраўда. У сё ета хл усьня, што. кы залі, нібыта М а кам з настрогу ўц ёк, ніпраўда. Слаўнае Мсцісл. ХЛЫБАЗША. -ы, ж. Хварасціна, дубец. Ід зі, ато дам хлы базінай. Хоцімск. У зя ў хлы базіну ды ўдары ў мяне na сьпіне. Палуж Краснап. ХЛЫБАЗІНКА. -i, ж. Памянш. ад хлыбазіна. Скарзи вазьмі хлы базінку дып гані карону ў пуню. Куркаўшчына Мсцісл. ХЛЬІБАСЬЦ(НА, -u, лс. Хварасціна, дубец. Н акінулісь ны яе сы бакі, дык іна схааціла хлы басьціну i дывай атмахівыцца. Арцёмаўка Міласл. П ы д ныгамі йыляецца хлы басьціна, i ніхто ні адкінець убок. eo гультайства! Лешчинка Мсиісл. ХЛЫБЫСТАЦЬ, дзеясл. Біць, хвастаць. Бацька яго 'тлымаў добрую ііручы ну ды дывай хлыбыстаць кыня. Маластоўка Красная. ХЛЫПЯНКА. -i. ж. Коўдра, вытканая з ачэсак лёну. Чётка выткала мне хлы пянку акрывацца. Глінь Касцюк. ХЛЫСНУЦЬ, дзеясл Выцяць. Я к хлы сн уў пырыся па лобе, дык ям у ŭ капут! Kкатава Мсцісл. ХЛЫСТ, -a, м. Доўгае тонкае бервяно ад камля да пяршыпы. П ойдзем у лес i вы рубім колькі х.іыстоў на ключы на п уню. Тур'я Чэрык. Д зесіць хлыстоў куп(ў у лясьніцтве. Хвёдараўка Краснап. ХЛЮПДРА. -u. ж. Флюмдра. В о хлю нdpa, усю спадніцу захлю ндры ла Пархвенава Мсцісл. Хлю ндра ты, пы дцягні спадніцу, ато ўвесь падол у грязі. Слаўнае Мсцісл. У, хлю ндра, андрак чыста абхлю пыла. Мсціслаў. ХЛЮПА, -ы, ж. Халепа, мокры, снег, снег з дажджом. Ны дваре тыкая хлю па, ны дзівайся цяплей, ато прамокніш, Слаўнае Мсцісл. ХЛЮСТ, -а, м. Жулік. машэннік. Н айш оўся нейкій хлюст i вы цігнуў грошы. Маластоўка Краснап. ХЛЯБА, -ы, ж. Халепа, мокры снег, снег з дажджом. Ны дваре тыкая хл яба. што нідзе ні вылізьць. Студзянец Касцюк. Х уць бы ўж о йш ой сухій сьнег, ато хляба. Пбалы Касцюк. Ны дваре тыкая хл яба: лепіць у вочы ні то сьнег, ні то дож дж. Арцёмаўка Міласл. Н я йдзі ты сягоньня нікуды: ны дваре еткая хл яба, што ні дывяазі бог. Івоны Мсцісл. ХЛЯБНУЦЬ, дзеясл. Сербануць. УдваІХ адной ложкый елі: адзін хлябнець, гады другій, так усё й пы сірбалі. Слаўнае Мсш'сл. ХЛЯК, -а, м. Кныр. Х л я к бегаіць за сьвіньнямі. Пбалы Касцюк. П ы вялі сьвіньню к хл яку ў саўхоз. Кокатава Мсцісл. У саўхозі ёсьць пародзістый хляк. Юшкавічы Раснян. ХЛЯПНУЦЬ, дзеясл. Стукиуць, ляпнуць Ат злосьці так хл яп н уў дзьвярам і, вы ходзячы, што аж вокны зазьвінелі. Палуж Краснап. ХЛЯПЫЦЬ, дзеясл. Стукаць дзвярмі, ляпаць. Хляпы я дзьвярм і, як адурэў. Хпёдараўка Краснап. Што ты дзьвярм і так хл япы іш? Слабада Крыч. ХМАРА, -ы, ж. Хмара. Н асун ул а хмара — ці ня буд зіц ь дож дж у? Дубеец Касцюк. Сонечны я аткозы з-зы хмары відна. Хпёдараўка Краснап. Н айш ла аб ложны я хмара — дож дж на цэлый дзень. Дзіснакіта Мсцісл. ХМАРНА, прысл. Хмарна. Нешта хмарна стала, нида сена ў копы пыскласьць. Старае Сяло Мсцісл. Вулп хм арна, а цяпер сонца ны бліснула. Палуж Краснап. Нешта хм арна — глядзі, дож дж пойдзе. Парадзіна Мсцісл