хваробы — сам ха дж у, ато i i'/стаць ни мог. Слаўнае Мсш'сл. ХВАРСІЦЬ, дзеясл. Фарсіць. H i хварci ты дуж а, німа чым Палуж Краснан. Ен хварсіць, што у иго новый сыпагі, дык сядзіць, зылаж ыўшы ногу ны нагу. штаб yci відзілі сы пагі, ды яш чэ носком варочыіціі. Арцёмаўка Міласл. Д о с табс хварсіць. Юркаука Крыч. ХВАРТОН, -а, м. Франтом. У етый хаці хнартон зашыт красіпа. Вяседамічы Хоцім. С яньні будзім заш ы ваць хваргпн у хаці. Хвёдараўка Краем ап. ХВАРТУК, -а, м. I. Фартух..V Д ом ны паркалёвы хвартук. Машавая Бялынкап. Я сабе пашыла сіній хвартук. Гусарка Клім. Д зяўчы на маець красівы й хнартук. Шумячы. 2. Пярэдняя частка страхІ. Хварт ук накры в свеж ыю сало маю. Пухнава Раснян. ХВАРТУХ, -а, м. Фартух. Д ай мне чыстци хвартух, бо гэтый надта забрудзіўся. Пірагова Мсцісл. Д зяўчы на пацірала хв а р тух Касцюковічы. Я к хварт уху дум аю прышыць во етую карун ку. Пожары Красная. / ХВАРЫИ, прым. Хворы. ХварыЛ пычаў атхінаць нызад гы лаву. мабыць, паміраць будзіц ь. Арцёмаўка Міласл. ХВАРЭЦЬ. дзеясл. Хварэць. П а двп р 'я маё ніваж ныя: i коні, i кароны нешта хварэюць. Самацевічы Касцюк. Ен з вясны хн а рэў, дум алі, іш мрэць, алі-ткі адуж аў. Асмолавічы Мсцісл. 4 ХВАСТ. -a, м. Ілгум, хлус. Якей ты хваст, каб жа ні веды лі, што ты м аіш, ато ўсі веды ю ць. а ты меліш языком. Хвёдараука Красмап. ХВАСТЫЦЬ, дзеясл. Хваліцца. Н я хвастый ты многа. Крычаў. ХВАТА -ы, ж. Фата, вэлюм. Н явесьц і надзелі хвату. Хвсдараўка Краснап. ХВАТАРАНТ, -а..и. Кватарант. Ета наш новы хватарант— ён тут будзіць настаўнікам Пірагова Мецісл. ХВАЦЁРА, -ы, ж. Кватэра. У яго ня свой дом у горы дзі, a хвацера: плоціць пяць р убл ёў у месіц. Арцёмаўка Міласл. Ен ш укаў хвацеры, ні веды ю, ці знайш оў. Хоцімск. ХВАЦ1РАНТ, -a. м. Кнатарант. Хвацірант бы ў у нас. ды к ета яго вешчы. Baciлеўка Хоцім. ХВАЦІЦЬ, дзеясл. 1. Схаміць. Х ва ц іў ш ыбень ни вуліцы, ды як кініць у сы баку. добря, што ні пуп аў, ато 6 акалечы ў. Слаўмае Мсцісл. 2. Раптам узямь, рваиуць. К о была ўпудзіл ась, ды к як хваціла кумільгым — я чуць ны калёсы х задзірж аўся. Мсціелаў. ХВАЦЬ, выкл. Хоп. Толькі іна хацела эы візаць хвуст ку, ды к матка кумільгым сыскачыла з печы. хваць за хвуст ку! Вы раыла з рук ды схувала. Арцсмаўка Міласл. ХВЁДЗЬКА, -a, м Уласнае імя Фёдар. Хведзька ўл сз у сад i назьбіраў пады лікаў. Кокатава Мсцісл. ХВЁДЫР, -a, м. Уласнае імя Фсдар. Хведы р двухтрысьценны дом хочыць строіць. Маляцічы Крыч. Зося вышла замуж за Хведы ра Уміакі Чэрык. ХВПКЛА, -ы, ж. Уласнае імя Фёкла. Хвёкла пышла ўзам уж за мыластоўскыга Халім она Палуж Краснап. ХВЕРЧАЛ, -a, м. Фсльчар. Н ади naŭсьці к хверчалу, нешта жывот баліць, мо дасьць якога эельля. Палуж Красмап. У хверчы ла бы ла, у хлы пца ныга баліць, дык дум ы ла, мо паможыць. Цівецкая Красмап. ХВЁРШЫЛ, -а, м. Фсльчар. Ка.ись-та бы у у нашый нёсцы хверш ы л. Міцькаўшчыма Мсцісл. Н ім а дохтыра, ды к хоць хвершыла пры вязі. Парадзіма Мспісл. ХВІЛЬВАРІК, -a, м. Фальварак, мевялікі маёмтак. Хвільнарік етый дуж а д о х о д ны й: хы зяін яго вядзець гаспы дарьку кул ьтурна. Мамуйлы Краснап. ХВ1РАНКА, -i, ж. Фіранка ма вокнах. Зоська, зысмаргні хвіранку. Крычаў. ХВОПНЫП, прым. Хпаёвы. Н аўкол нашый дзяреўн і расьцець хвойны лес. Лемічынка Мсцісл. ХВОКУСЬНІК, -a, м. Фокуснік, штукар. Во хвокусьн ік, якія штукі адпалівы іць! Добрае Мсцісл. XBOvTbBAPK, -а, м. Фальварак, невялікі маёмтак. Етый хвольварк ён перадаў na духоўн а й сваёй пляменьніцы. Пірагова Мсцісл. Ім еньне ня іменьне. а хвольварк ладны бы ў. Параднна Мсцісл. ХВОРТКА, -i, ж. Фортка. Хвортка зачыніна. a сьвіньні вы л ізьл і— кудою яны9 Пухмава Раснян. Зачы няйце шчыльна хвортку. штоб сыбака на вул іцу ня выскачыў. Крычаў. Зачы ні зы сабою хворт ку. каб сьвіньні ні вы лізьлі з двы ра. Канава Крыч. Кыля варот зроблена хвортка. Шумячы. ХВОРЫП, прым. Хворы, нсздаровы. Хворы й усю ноч трызьніў. Дубеец Касцюк. Алеся ляжыць хворы я. Хоцімск. Ч аго йта ты такі абдулуватый стаў, ці ні хворы й ты? Дзісмакіта Мсцісл. М абы ць, хвор мой Васіль, што так доўга ня пры ходзіць Лемічынка Мсцісл. ХВОРЫСТ, -y, м. Хворает. Д зец і ныдпалілі кучу хаорысту. Гібалы Касцюк. ІІы аазіў сабе з лесу хворысту на дровы. Сохана Мсцісл. ХВОСТ, -а, м. Хвост. Н аш ы м у сыбацы хто-та хвост атсек. Гібалы Касцюк. Д рэнь сы бака: стоіць толькі яго кам у прылаш чыць, ды к i хвыстом зы віляіць. Ушакі Чэрык. ХВОСЫДІК, -a, м Памянш. ад хвост. У пырысят хвосьц ікі пызакручыны ў калечкі. Машавая Бялымкав. ХВОЯ, -i, ж. Хвоя, хвомныя іголкі. У лесі хвоя ўсьцілаіць усю зям лю, i там ні гравінкі німа. Слаўмае Мсцісл. ХВУРМАНКА, -i, ж. Фурманка, падво,ia. Ц ягнулы ся нейкыя хвурм анка, соль з горы -а у л аўку візла. Арцёмаўка Міласл. ХВУСТКА, -i, ж. Хустка. УК уліны новым хвустка. Машавая Бялынкав Сы н npi вёз мне гасьцініц: хвуст ку хорош ую Арцёмаўка Міласл ХВЫЛА, -ы, ж. Хвала, слава. З а до б рым дзялы хвы ла табе, Іван! Каш'чы Касцюк. ХВЫІІЛБЭРЫЦЦА, дзеясл. Фанабэрыцца. О, яна цяперь хвы набзры цца. а як зімой есьць нечыга буд зец ь, ды к i з хаты ня вы цігніш. Бяседавічы Хоцім. Нечыга табе хвы набзры цца. Вирбоука Раснян
Дадатковыя словы
iістаць, кашчы, мсшсл, падво-,ia, стцй, хвўстка
6 👁