Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
Быгата ў цябе ха ўбосьц я. выкінь яго вон. Палуж Краснап. ХАУСЬЦЕ. -я. н. зборн. Хусты, розныя тканыя рэчы (не сукно). Х ы ўсьця ў цябе быгати. ды хаўсьцё харош ы я, тонкыя Хвёдараўка Красная. ХАУТУРНЫП, прым. Хаўтурны, жалобны. Н екы га хы ваю ць — чуіш: хаўтурны звон даносіцца. Слаўнае Мсцісл. ХАЎТУРЫ. -раў, мн. л. Хаўтуры, пахапанне i жалобная вячэра па нябожчыку. У яго сёньні хаўт уры: цеш ча памерла. Іванаўка Хоцім. П айдзём ны хаўтуры. Касцюковічы. УЦім оха сёньня хаўтуры пы бацьку. Крычаў. У гягай хаце. відаць, хаўт уры, бачы ш. пратэсы пыстаўлены. Расна. ХАУШЧОВІКІ, -ыў, м н, л. Штаны з даматканага налатна. л а ўш ч о в ік і ны коленях пы рвалісь. Восаў Краснап. ХАХЛУШКА. -i, ж. 1. Украінка. Х о хл уш ке іна, з Украіны пріехы ла ды жывець у нас. Касцюковічы Хоці.м. 2. Чубатая курица. хахлатка. Х о хл уш к а эьніслась — кудахтыіць І'арбавічы Касцюк. ХАХОЛ, хахла, м. 1. Хахол, чуб. П ы йм аіш у яблы ках, ды к адзьдзяры хы раш энька зы ха хо л. за вуш ы, штоб зн аў др угеŭ раз. Арцёмаўка Міласл. 2. Украінец. Х ахол тут бы ў, січас паехы ў на У кр а ін у, ды к вот фацэтный чы лавек. Васілёўка Хоцім. ХАХОЛЬЛЯ, -я, н. зборн. Валасы. А нтось Ю зь к у зм хахольля ды ŭ вон із хаты Малюшын Краснап. Я нка вы рааў клок х а хольля. Чыгрынаўка Раснян. ХАЦЁЦЦА, дзеясл. Хацецца, мець жаданне. Д уж а хацелась мне яе пубачы ць, ды ні ды вялося. Дзіснакіта Мсцісл. ХАЦЁЦЬ, дзеясл. Хацець. Х а ц еў я naехаць сёньня ў горы д, ды. відн а, /rt' пры дзецца. Бяседавічы Хоцім. П р ы ш оў на схо д к у, ха цеў пасл ухац ь. што разум ны я лю дзі каж уць, а сходка тая ні адбы лася. Новы Дзедзін Міласл. Брат тыкі намогся схадзіць у бальніцу, a ні ха цеў. Маластоўка Краснап. Я есьці ха ч у — ул і чаго-небудзь. Упіакі Чэрик. ХАЦІМЫП, прым. Прагмы Хацім ы я душ а твыя, усяго табе мала. Хвёдараўка Краснап. ХАЦЬКАЛЬ. -я. м. Пэцкаль. Хацькаль ты. пы лядзі ны сябе, як ты задзелы ўся ўвесь! Хвёдараўка Краснап. ХАЦЯ. прысл. Хаця. М яне н удзіц ь, хаця каб ня вы рвы ла. Машавая Бялинкав. ХВАБРЫКА, -i, ж. Фабрика. УКлімавіч будуец ц а новая хвабры ка. Самацевічы Касцюк. Н аш Міхал ка нрацуе ны хвабрыцы. Васілеўка Хоцім. ХВАБРЫЦЦА, дзеясл. Ганарыцца. Д у жа ні хвабры ся — усе веды ю ць, хто ты i што ты! Палуж Краснап. £н вельмі ўж о хвабры цца. Васілёўка Хоцім. ХВАЛА, - ы, ж. Хвала. Хвала табе, бож а. што я аттуля ўц ёк жывы. Варод.чькава Крыч. ХВАЛИЩА. дзеясл. Хваліцца. Н ечы га загы дзя хвал іц ца, пахвалісься Т й д ы, як зробіш. Дубеец Касцюк. ХВАЛЬБА, -ы, ж. Халепа, мокры снег. Ны дварэ пы днілася бура а хвальба. Maластоўка Красная. ХВАЛЬБА, -и, ж. Пахвальба. У се люд з і ведыю ць твою хвал ьбу. Палуж Краснап. ХВАЛЬБОНЬНЩА, -ы. ж. Спадніца з хвальбонамі Матка выніла з сундука хвальбоньніцу. Арцёмаўка Міласл. Н адзели хвальбоньніцу i вы ш ла на ігры ш ча. Журбін Бялынкап. ХВАЛЬБОНЫ, -ыў, мн. л. Фальбоны. Ны спадніцу наш ы ла ў тры рады хвальбоны ў. Старае Сяло Мсцісл. М а е хвальбаны ў спадніцы расш ы ліся. Азерцы Клім. ХВАЛЬЧУВАЦЦА, дзеясл. Скардзіцца, жаліцца на яКую-небудзь хваробу. Нешта ты ўсё жыватом хвальчуесься Пбалы Касцюк. ХВАЛЬЧЫВЫИ, прым. Фалыпывы, што мае скрыты недахоп. H i гл я д зі, што етый конь відны й, а ён хвальчы вы й. Маластоўка Краснап. ХВАЛЬШЬІВЫП, прым. Фалыпывы, нссправядлівы, са скрытым недахопам. Такт хвальш ы вы й чы лавек, што з ім лепі i дзела ня мець! Парадзіна Мсцісл. Ета р у бель хвальш ы вы й, яго ніхто ні возьмець. Хвёдараўка Краснап. ХВАМІЛІЯ, -i, ж. Прозвішча. Я кая прыгож ая хвам ілія — П арэчны. Васілеўка Хоцім. ХВАНДА, -ы. ж. Фалда, складка ў адзежы. Б ягіць, аж хванды трасуцца. Хвсдараўка Краснап. ХВАНТЫ, -ау. мн. л. Фанты, гульня. Д ы вай ц я, д зеўкі, будзім гуляць у хванты. Xванты — вясёлая гульня. Шарэйкі Касцюк. ХВАНЭЛЬКА, -i, ж. Фланелька, лёгкае сукно. Д обры я хванэлька вы йш ла. Хвёдараўка Краснап. ХВАРБА, -ы, ж. Фарба. Ц і хварба ў вас ёсьць? Забалоцце Раснян. К упіла хварбы, б у д у хварбувац ь пряж у. Дарагая Крыч. ХВАРБОТКІ, -аў, мн. л. Памянш. ад хварботы. П ры ш ы ла к краям набож ніка хварботкі i павесіла. Юркаўка Крыч. М ы ш ка ны палічкі хварбот кі ткець. Лапаціна Мсцісл. ХВАРБОТЫ, -аў, мн. л. Вязаныя ручным спосабам карункі.Щ ты купляла хварботы, ці сыма рабіла? Залесавічы Крыч. П ры ш ы й ты к р уш н іку хварботы, красівей будзець. Лапаціна Мсцісл. Д зяўчы н а робіць з куплёны х нітак хварботы. Шумячы. ХВАРБУВАЦЬ, дзеясл. Фарбаваць С я н ьн і будзім хварбуваць пряж у. Вітрупь Касцюк. ХВАРЁЦЬ, дзеясл. Хварэць. Л ю д з і ціфым пачынаюць хварець. Лапаціна Мсцісл. К узьм а я к эы хвареў у летку, ды к i цяпер хвареіць. Канічы Касцюк П а ўсёй дзяреўн і дзеці хварею ць жывытамі. Арцёмаўка Miласл. ХВАРОБА, -ы, ж. Хвароба. В ось х в о роба нейкыя зьявілы ся, дзеці пы хварэлі. Вярбоўка Раснян. Х вор оба злом іць хоць якога здаровага. Рэкта Калініншчына. У мяне хвароба н яўш чухала за етый дзень. Паўлавічы Клім. Я ўж о троху акры яў ат
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

быгатй, бялйнкав, чэрйк, іrt, іарбавічы
6 👁
 ◀  / 512  ▶