Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

Ішлі ўмесьці. a прышлі у ром Васілеўка ХоцімУРОІЦЦА, дзеясл. Паказацца, убіцна ў галаву. Яму нешта ўроілась. Васілеўка Хоцім УРОК, -а, м. Урок, задание. Сяньні ijpoK дужа цяжкі — ня вывучым. Роськаў Калініншчына. УРОКІ, -аў, мн. л. Урокі. Дэіцёнык хвареіць, ста. мабыць, у яго ўрокі: нада пайсьці ды бабкі, штоп пышыптала. Maшавая Мсцісл. Нада вымыўляць урокі. Галынсц Краснап. УРОСКІДЗЬ, прысл. Ураскідку. Ты арзш уроскідзь, и я ўсклад. Хвёдараўка Красна и. УРОСЛЫИ, прым. Высакарослы. вялікі. Чылавек ён урослый, яго легка пызнаць: ён у таўпе вышэй за ўсіх. Боханы Росл. УРОСЛЫСЬЦЬ. -i. ж. Высакароеласць. Нади ж быць такой уросласьці, ік вірьста стыячыя. Палуж Краснап. УРОУН!, прысл. Роўна. Вады ў калодзісі ўроўні з крыямі. Арцёмаўка Міласл. УРОЧЫШЧА, -a. н. Урочышча, месца у полі або ў лесе, якое мае сваю назву. У нас многа ўрочышчаў з чуднымі назвамі, напрыклад. «■Кораб». «Стульчыкі» i іншыя мясцовасці. Хвёдараўка Краснап. УРУГА, -i. ж. I. Выгода, раскоша. Янку ўруга: жывець ны рацэ каля лесу. Куляшоўка Клім. Тут ні паша, a ўруга тыкая, што кароны ны калена ў траве jсодзяць. Арцёмаўка Міласл. Уруга статку на етым лузе: сухи i травы пы калені. Паўлавічы Клім. 2. Здзек, паруга. Ета ж уруга над людзьмі — трецій раз на етый нядзелі склікаюць у волысьць. Хпёдараўка Краснап. УРУШВЫЦЬ, дзеясл. Руйець, зелянейь. Наша жыта ны засьценку пычило ўрунівыць. Канічы Касцюк. УРУНІЦЬ, дзеясл. Урунець. Жыта datiно ўзышло i добра ўжо ўруніла. Сохама Мсцісл. УРУНЬ, -i, ж. Выгода, раскоша. Во ўрунь там: на ныгыні травы ны калена, караем дык лонаюцца ад жыру. Арцёмаука Міласл. УРУЧЫШЧА, -а, н. Тоўсты кііі. Пыцягнуў яго ўручышчым на сьніне. Нашоў лоўкыя ўручышча. я цябе аттусую. Хвёдараўка Краснап. УРЫДЖАП, -ю, м. Ураджан. У кыляды дарога чорна — i/летку будзіць урыджай ны грячыху. Дубеец Касцюк. Jleтысь быў добры ўрыджай. Хоцімск. Ноўка дае добрый урыджай. Хвёдараўка Краснап. УРЫКАЦЦА, дзеясл. Адмаўляцца. Hi ўрыкайся: ты ета зрабіў! Радзілёў Краснап. УРЭДКУ. нрысл Рэдка. зрэдку. Я хаджу дО' іх. але ўрэдку. Канічы Касцюк. УРЭДМЫП, нрым. Шкодны. Сымон урэдный чылавек — ён так i глядзіць, штоб якую накысьці ізьдзелыць. Юр'евічы Крыч. УРЭЗЫК. -зка, Адрэзак. кавалак. Куды ты дзеніш урэзык етый? 3 яго i штаноў ні нашыеш. Хвёдараўка Краснап. УРЭМЯ. я, н. Час. Іван усё ўрэмя аж па сьмерць клынаціўся аб сваіх п.іяменьніках. Пірагова Мсцісл. Паедзім скарэй, можа ŭ заскочым у ўрэмя. Палуж Краснап. УРЯДКУ, прысл. Побач. Мы йшлі ўрядку зь ім. Канічы Касцюк. УРЯДНІК. -a, м. Урадпік, йаліцэйскі чын на вёсцы пры старым ладзе. Бывала, як прыедзіць уряднік, дык i знай, ипо некія ніпырядкі энайшліся. Міцькаўшчына Мсцісл. Я к пычылася рывалюцыя, дык наш уряднік уцёк. Гібалы Касцюк. УСАДЗЩЦА. дзеясл. Засесці, улезці. Пы калена ў лужыну ўсадзіўся. Палуж Краснап. УСАДЗГЦЬ, дзеясл. Усадзіць. Усадзіў руку ў кішэню i дыстаў два кускі цукру. Канава Хоцім. УСЕ, прысл. Усё [пастаянна]. Ета такій ніцэй чылавек — усё круціць. ніколі нраўды ні скажыць. Парадзіна Мсцісл. УСЁДЗЩЬ, дзеясл. Уседзець. Нейкія калёсы такія дрогкія, што ŭ ні ўседэіць на іх. Горлава Раснян. Пыжык етый ня ўседэіць на 'дным месьці, Хвёдараўка Краснап. УСЕДНО, прысл. Усс адно, усё роўна, быццам. Усёдно ён дурань. Васілеўка Хоцім. Січас толькі пылажыў рукавіцы. i ўжо німа: усёдно як чэрці схапілі іх. Арцёмаўка Міласл. УСЁІІІБІП. нрым. Усеяны. Лог вясною ўсеін краскымі. Слаўпае Мецісл. УСЕІЦЬ, дзеясл. Уссяць. На небі столькі зор, uno быццым нехта імі ўсеІО усё неба. Горлава Раснян. УСЕРОУНА, прысл. Усё роўна, усё адно, быццам. Наша хата маленькая, усероўна як кельня. Канічы Касцюк. Клумку хлеба ныбраў, усероўна, як на месіц едзіць. Камароўка Крыч. Мядок ці дзятлывіна — усероўна. Хнёдараўка Краснап. УСЁСЦА, дзеясл. Усесціся, сесці. Мне хочыцца з ныгамі лаўчэй усесца ни канапі. Слаўнае Мсцісл. Мяшчуся, мяшчуся, ніяк ні ўсядуся. Палуж Краснап. УСЁЧЫНЫП, нрым. Ссечаны, зрубаиы. Усечыныя верба нусьціла расткі з корняў. Парадзіна Мсцісл. УС1ГДА, прысл. Заўсёды. Кыла нашый хаты ўвясну ўсігди цякець равок. Kaнічы Касцюк. УСІГДАШНІП, прым Заўсёдны. Зьім ета не нершыня. ета ўсігдашнія гісторыя. Жэраціно Мсцісл. УС1Д, -y, м. Усед, уседлівасць. Усіду табе німи, вяртун! Круціцца, як шыла якоя. Палуж Краснап. УСІЛИЦЬ, дзеясл. Знясільваць. Сон гылаву ўсіляя, ні магу сядзець. Самацевічы Касцюк. УСКАРМЩЬ, дзеясл. Выкарміць, ныгадаваць. Ета кароаа свыя гудуванка: самі ўскармілі i ўашілі. Арцёмаўка Міласл. УСКАЧЬІЦЬ. дзеясл. 1. Схапіцца. Хворому нешта навідзілась страшныя — ускачыў c насьцелі i хацеў біжаць. Арцёмаўка Міласл. 2. Пабегчы, вырасці рантам. У dapi.ш я аб прітылку лоб. ну такій гуз ускачыў, што вока ні відаць. Слаўнао Мсцісл