Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

шыць, нада прыміркываць. ці хваціць мацерыі. Слаўнас Мсцісл. УПЕРЦА, упёрьціся, дзеясл. Уперціся. Ужу ii госьці сыбралісь ны свадзьос. a жаніх як упёрся: ня хочу ехыць к вянцу. пикуль пысагі ні прібавюць, i конец! Арцёмаўка Міласл. Упёрся, як бык, i ні зь песца, што гы яму ні гуоарі. Малюшын Красная. УПЁРШ, прысл. Перш, ранен. Я ўперш схожу двору, а гады зайду к табе. Лсшчынка Мсцісл. УПІКДЛЬШЧЫК. а. м Дакорлівы чалапек. Падумаеш, упікальшчык знайшоўся! Ты ны сябе перве зьвярніся! Пірагова Мсцісл. УПІКАНЬНЯ, -я. н. Дакора, папіканне. Ен усім упікаіць, ды я ны яго ўпіканьня ні гляджу, дэелыю, як сыма хочу. Алякеаидраўка Красная. УШЛЬНЫВДЦЬ, дзеясл. Упільнаваць, данільнаваць. Маіх дзяцей нільэя ніяк упільнываць, того ŭ глядзі, каб у рэчку ні ўтапілісь. Лешчмпка Мсцісл. УПІНАЦЦА, дзеясл. Унінацца, працівіцца. Пьяныга вядуць, a ён упінаецца, ня хочыць іці. Сохана Мсцісл. УПІРА, -ы м i ж. Упіра, неслух. Упіра дзіцёнык: ні за шта ня слухая маткі. Maластоўка Красная. УШРЛІВЬІП, прым. Упірлівы, уяіриы. Ах, якей ты ўпірлівый, ня хочыш слухаць, што табе кажуць бацькі. Хвёдараўка Красной. Сыньнія натура ўпірлівыя. Палуж Красная. УШРІІЫП, прым. Упірлівы, непаслухмяны. Еткыга ўпірныга хлыпца нідзе ня знойдзіш: што захочыць, то ŭ дзелыіці— нікога ня слухыіць. Хвёдараўка Красная. УШРЫ, -аў, мн. л. Упартасць, уяірлі васць. Дзіцёнык хварея ўпірымі. Трэба яго сікануць пруцікым з того места, дзе конь пыкычаўся. Маластоўка Красная. УПІРЫЧКА, прысл. Упоперак. Скародзь уniрынка. Хвёдараўка Красная. УП(РЬ, -ю, Алора. Німа ўпірю, turoń стрілянуць. Клясін Красная. УПІРЬЛІВЫСЬЦЬ, -i. ж. Упартасць, упірлівасць. Што ні кажы — ні слухыіць, упірьлівысьць. Боханы Росл. УПІЦЦА. дзеясл. 1. Упіцца, напіцца л'яным. Нада ж ды таго, каб упіцца саўсім! Crapae Сяло Мсцісл. 2. Уніцца, уесціся ў цела. Мне сяньні ўпіўсь клешч пряма пыд паху. Горня Хоцім. УПЛЕТ, -a, м. Істужка. што ўплятаюць у касу. Дзяўчына купіла ў выласы ўплёт. Лаяаціна Мсцісл. УПЛЕТКА, -i. ж. Уплёт, істужка, што ўплятаюць у касу. Во йта прыгожын ўплётка Хвёдараўка Красная. УПЛЁЦІНЫП, прым. Уплецены. У яе касс ўплеціни стужка. Кокатава МсцІсл. УПЛГШЧЫЦЦА, дзеясл. Уплішчыцца, уціснуцца, улезці куды-небудаь з цяжкасцю. У кыпіраціві сяньні сголькі народу, што ўплішчыцца нільга Вот уплішчыўся ж неяк! Мсціслаў. УПЛЬІНЬ, прысл. Уплынь, уплаў. Сылдаты на коніх сталі ўплынь перабірацца на другі бок. Сохана Мсцісл. Я кінуўся ўплынь ны сярэдзіну ракі i пыдхапіў яго за выласы. Лешчынка Мсціел. УПЛЬІУ, -ву, м. Уплыў. Пыд маім уплывам дык i хлагіец я к маліна стаў. Добрас Мсцісл. УПЛЬІУ. прысл. Уплынь, уялаў. Сыбака ўплыў пусьціўся цірыз ряку. Турэйск Красная. УПЛЯСШ (уялёсьць] дзеясл. Уплесці. Упляці мне ў касу красную стужку. Гарбавічы Касціок. Уплясьці нада стужку ў косу, прыгажзи будзець. Касцюшкавічы Крыч. УПОКАТ, прысл. У покат. Зайшоў я да Максіма, и там краснармейцы начуюць: ны палу ўпокат ліжаць. Барысавічы Клім. УПОПІіРЫК, прысл. Упоперак. Мыя пылыса ўпоперык тры сажні. Палуж Красная. Добрыта твыя мне ўпопірік горла стала. Зялёны Сарай Мсцісл. УПОРІЦА, -ы, ж. Прылада гнуць яалазы. Ета ўпоріца дужа коротка, полыз можно злымаць. Ташна Клім. УПОРКА, -i, ж. I. Падпорка. Тут трэда ўпорку пыставіць, ото сьціна вываліцца. Хвёдараўка Красная. 2. Прылада гнуць яалазы. Упорка плоха зарезына. Ташна Клім. УПОРЛШЫСЬЦЬ, -І, ж. Уяорлівасць, упартасць. Казьліную ўпорлівысьць ты маіш: што табе ні кажы — ты ўсё свае. Сохана Мсцісл. УПОРУ, прысл. Якраз, да меркі. Ягору ўсё ўпору. Бардзіч Красная. УПОРЧЫВЫСЬЦЬ, -i, ж Упорлівасць. Ува ўсякім дзеле ён з упорчывысьцю дабіааецца свайго. Сохана Мсцісл. УПОЦІМКУ. прысл. Уноце.мку. Упоцімку ni знайди свае шапкі, чыркні сернічак ды пысьвяці. Забычанне Хсшім. Упоцімку нязгодна ткаць, нада зыпаліць лампу. Слаўнае Мсцісл. УПОЦІМКЫХ, прысл. Упоцемку. У noni мкых знайшоў, вобмыцкым. Крывы Лес Росл. УПРАВА, прысл. Направа. Як дойдзеш да ростынькыў — пывярні (/права. Хвёдзраўка Краснап. УПРАВГЛА, -а, н. Кола ў калаўроце. Управіла ні гладка ходзіць. Хвёдараўка Краснап. УПРАВ1ЦЦА, дзеясл. Управіцца, паладзіцца Пычало ўжо днецца — чуць пасьпела ўправіцца з работай. Камароўка Крыч. Эйш, пыдгынятый знайшоўся. i біс цябе ўправімся. Палуж Краснап. УПРАСІЦЬ, дзеясл. Упрасіць. Ен, калі злосны. дык лепш ні йдзі — яго тады ні ўпросіш. Касперка Міласл. УПРАУЛЯЦЦА, дзеясл. Уяраўляцца, пасяяваць. Адзін я, нізмыга мыя ўпрыўляцца ўсюдых. Гібалы Касцкж. УПРАУНЫП, прым. Спраўны. Ен — хлипец упраўны, работа ў яго гарыць у руках. Палуж Красная. УПРАШЫВЫЦЬ, дзеясл. Упрошваць. Дзяўчына стала ўпрашывыць бацькоў, штоб яны ні 'ддыналі яе за Сымона. Сохана Мсцісл. Думыіш, цябе упрашывыць бу