Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

СЧЫХАЦЬ, дзеясл. Уміраць ад голаду. Прыдзіцца счыхаць ня еўшы. Хвёдараўка Краснап. СШЫМАНЁЦЬ, дзеясл. Здурэць, звар'яцець. Сшыманеў хлопец: злавіў кыня ды пычаў яго путым біць. Дарагая Крыч. СШЫЦЬ, дзеясл. Сшыць, пашыць. Хлопцу сшылі новыя штаны. Машавая Бялынкав. Сшыла яму гылаплёчку, ніхай носіць. Хвёдараўка Краснап. Сшылі новыя чаботы. Журбін Бяльшкав. СЫБАКА, -i, м. Сабака. Сыбака ны порогу ляжыць i нікога ў хату ні пушчаіць. Стары Дзедзін Міласл. Сыбака абнюхаў пень i пабех далей у лес. Белы Камень Бялынкав. Ны нашыга сыбаку нейкі шал нийшоў — на людзей стаў кідацца. Добрае Мсцісл. Рыздражнілі сыбаку, дык дзіва што ён кусаіцца. Макуліна Раснян. СЫБАЧКА, -i, м. Памянш. ад сабака. Малінькій сыбачка, а якей зьвяглівый. Нізькі Касцюк. Сыбачка брешыць на некыга. Дарагая Крыч. СЫБАЧКІ, -чык, мн. л. 1. бат. Сабачкі, кьеткі львіны зеў. У нашым палісадніку растуць сыбачкі жоўтыя i красныя. Пірагова Мсцісл. 2. бат. Ваўчкі. Хадзіў пы гароду, дык пыныбраўсь сыбачык у Удзежу. Хвёдараўка Краснап. СЫБАЧЧЫЙ, прым. Сабачы. Ня будзь ты сыбаччым заскокым. Хвёдараўка Краснап. Маіш ты сыбаччыю натуру бріхаць ны ўсякыга. Канахоўка Клім. СЫБАЧЫРАМОН, бат. Рамонак. Пыбяжы ны дарогу ды нарві сыбачыга рамону, ныпарыць трэба — дзіця нешта кашляе. Барысавічы Клім. СЫБІРАЦЦА, дзеясл. Рыхтавацца. Знаць, жаніцца сыбіраішся, што хренч сабе такей пашыў? Бяседавічы Хоцім. СЫБРАЦЬ, дзеясл. Сабраць, пазбіраць. Жыбрак сыбраў кайстру хлеба. Дзяніскавічы Навазыбк. УАнтонькі ды явыр ны дваpe II Сыбраў nip ні людзём — сабе. 3 нар. песні, M. Г. 2. СЫБРЫЖАЦЬ, дзеясл. Цяміць. Гылаву за дзень адурілі, што нічога ні сыбрыжаіць. Слаўпае Мсцісл. СЫВА, -ы, ж. Сава. Сыва куріцу зыдрала. Канахоўка Клім. У савы крепкія кохці. Арцёмаўка Міласл. СЫГЛАСЩЦА, дзеясл. Згадзіцца. Калі ён ні сыгласіцца выдзіліць мне часьць, дык я ў суд пыдам. Арцёмаўка Міласл. Упасьледык-такі ён ca мной сыгласіўся. ♦ Залачова Мсцісл. СЫГНАЦЬ, дзеясл. Сагнаць. Толькі сыгнаў сьвіней з гароду, a яны йзноў там, а штоп вы падохлі! Варанёва Крыч. Як пычылася атлыга, дык увесь сьнег сыгнала. Хвёдараўка Краснап. СЫГРІБАЦЬ, дзеясл. Зграбаць. Дывайця нам граблі, мы будзім саломку сыгрібаць. Меншая Багацькаўка Мсцісл. СЫДРАЦЬ, дзеясл. 1. Абадраць [злупіць]. Сыдралі зь ліпы кару, дык іна i засохла. Касцюшкавічы Крыч. 2. Счасаць, pacчасаць. Нада воўну сыдраць, ато кылі яшчэ столькі пувыляіцца на печы, дык у ляміц сваліцца. Бяседавічы Хоцім. 3. Абадраць, аграбіць. Aŭ, попя, попя — псяюха, || Aŭ, чуць ні сыдраў кажуха; || Ай, каб мы больш стыялі, II Сыдралі б у нас сыяны. 3 вясельнай песні, M. Г. 20. СЫЖДАЦЬ, дзеясл. Саджаць. Мне бацька купіў картуз, ды вялікей: хуць дзьве гылавы ў яго сыждай. Бяседавічы Хоцім. СЫЖРАЦЬ, дзеясл. [Зжэрці], з'есці. У выўка тыкая быльшая зяпа, што ён можыць ягнёнка целыга зразу сыжраць. Арцёмаўка Міласл. Увосінь мурогу ня хочыць есьць, а ўвясну ŭ аб'еддзя сажрэць. Сутокі Мсцісл. СЫЗНАБЩЬ, дзеясл. Стаміць, змучьшь боллю. Дзеўка сызнабіла серца, хлыпца ждучы. Самацевічы Краснап. СЬІЗЫЙ, прым. [Шызы], сінявата-цёмны. Голуб сызый. У п'яніцы нос сызый. Парадзіна Мсцісл. СЫЙСЬЩ, дзеясл. Зыйсці. Ен дайжа ні падумуў з места сыйсьці, штоб памоч чылавеку. Арцёмаўка Міласл. СЫКА, -i, ж. бат. Асака. Маё сена коні дужа дрэнна ядуць, у ём многа сакі. Пірагова Мсцісл. Кыла балота толькі сыка расьцець, а каровы яе любюць: улезуць у яе na пуза i ядуць. Арцёмаўка Міласл. Увосінь нудна шуміць пы балотых сыка. Слаўнас Мсцісл. СЫЛАВЁЙ, -ўя, м. Салавей. У нас у садзе пысяліўсь сылавей — кожны вечыр сьпіваіць. Бакунавічы Чэрык. СЫЛАВЁЙКІНПАРЫБЫЧЫК, заал. Слаўка (птушка). Ета гняздо сылавсикыныга парыбычка — яечкі, бач серынькія. Хвёдараўка Краснап. СЫЛАДУН, -a, м. Саладун, сахарын. У вайну, калі нідыстывала тахыру, дык куплялі сыладун i пілі чай c сылыдуном; ны стыкан вады яго надa толькі макывыя зярно', ні большы. Слаўнае Мсцісл. СЫЛАДУХА, -i, ж. Солад, закваска на піва, гарэлку. Ньібраўся сыладухі — цяпер уродыя. Хвёдараўка Краснап. СЫЛАНЁШНІК, -a, м. Сланечнік. У гародзе расьцець сыланешнік. Кокатава Мсцісл. Вырысьціць сыланешнік, тады скруцім яму гылаву i будзім лузкаць семя. Слаўнае Мсцісл. Ны гародзе вісокія жоўтыя сыланешнікі растуць. Парадзіна Мсцісл. СЫЛДАТ, -a, м. Салдат. Сылдат прыдаў блішчанку з рыбай. Палуж Краснап. Пукупіў у сылдата кызанок. Ясеика Краснап. Сылдату ў пяхоці даюць вінтоўку i штых. Арцёмаўка Міласл. СЫЛДАЦКІЙ, прым. Салдацкі, вайсковы. Сыграй-ка мне сылдацкій марш. Слаўнае Мсцісл. Сылдацкія сыпагі купіў. Палуж Краснап. СЫЛДЫТНЯ, -i, ж. зборн. Салдаты. Сылдытня йдзець ны саборны двор. Канахоўка Клім. СЫЛМАРЁЗКА, -i, ж. Сячкарня, машына рэзаць салому на сечку. Наша сылмарезка хырашо режыць резь з аржаной саломы. Канічы Касцюк. СЫЛЫМАГА, -i, ж. Гульня. Дывай гнуць сылымагу! Галовы пыкладзём у места, a ныгамі будзім пірікідаць адзін другого. Горкі Краснап. СЫЛЫПАЦЬ, дзеясл. Салапаць. Сылыпаць языком нечыга, калі дура. Хвёдараўка Краснап