Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
СУСЁДКА, -i, ж. Суседка. У суседкі ў хаці такей вэрлых, што ні ўвайсьці: усё пыраськідына, пыразбурына. Лешчынка Мсцісл. СУСГМ, прысл. Саўсім, зусім. Я сусім ні вінывата ў етым дзелі. Слаўиае Мсцісл. Калі ты сусім нічога ні знаіш об етым, дык i маўчы. Арцёмаўка Міласл. СУСОЛКА, -i, ж. 1. Сусолка, сусла. Матка дыла дзіцёнку сусолку: пыжывала хлеб з сахырым, зывярнула ў лахмотку i сунула ў рот. Арцёмаўка Міласл. Дай дзіцёнку сусолку, ніхай ні крычыць. Гібалы Kacцюк. 2. Лядзяш, лядзянка на застрэшку. 3 крышы вісяць сусолкі. Хвёдараўка Крася ап. Сяньні ны страсе быгата сусолык. Дубеец Касцюк. СУСТОІЦЦА, дзеясл. Адстаяцца. Выда мутныя, трэба каб іна сустоілысь. Палуж Краснап. СУСТРЁЦЦА, дзеясл. Сустрэцца, спаткацца. 3 ёй ня, толька жыць — сустрэцца нільга. Радзівонаўка Мсцісл. 3 етым чылавекам страшна сустрецца ноччу ны дарозі. Гарадзец Бабр. Дывай мы ўмовімся, айдзеб нам заўтрі сустрэцца. Іванаўка Хоцім. СУСТРЁЦЬ, дзеясл. Сустрэць, спаткаць. Мы іх сустрэлі длі таго старога інбаpy, што ны быльшаку стаіць. Пірагова Мсцісл. Сустрэў сваіх знакомцыў. Сохапа Мсцісл. + СУСТРЭЧА, -ы, ж. Сустрэча, спатканне. Нічыканыя сустрэча: сустрэў свайго прыяцеля — разым ны вайне былі. Нізькі Касцюк. СУСТРЁЧЫНЫЙ, прым., Спатканы. Ніякей ён ні туваріш, ён толькі сустречыный ны дарогі, з якім я ішоў ды Мыластоўкі, a хто ён — я ні знаю. Палуж Краснап. СУСУНОК, -нка, м. Сысунок. Яны, етыя ціляты, як былі яшчэ сусункі, яшчэ пыд маткыю хадзілі, дык ужу важылі. кыла двух nyдоў. Арцёмаўка Міласл. СУТАРМА, -ы, ж. Нелады, непарадак. У іх як пычалася сутарма, дык вось ужо год, як ладу ў хаці німа. Горкі Краснап. СУТНЫСЫДЬ, -i, ж. Сутнасць. Верціцца кыля ды вокыла, а самый сутнысьці дзгла ні гаворіць. Бяседавічы Хоцім. СУТОЧКА, -i, ж. Месца злучэння, сточкі бярвенняў у сцяне. Целыга бярна ні хапіла, дык суточку пріставілі. Нізькі Касцюк. Мост на суточках. Хвёдараўка Краснап. СУТОЧКІ, -чак, мн. л. Сутычкі, прагал паміж двух будынкаў. У суточкі ўлез цялёнык, a нызад ня ўмея вылізьць, нада йці выганяць яго аттуля. Баеўка Крыч. СУУПАДЗЁНЬНЯ, -я, н. Супадзеппе. Ікраз выйшла суўпадзеньня двух сьвят у вадзін дзень. Слаўнае Мсцісл. СУХАВЁІЦА, -ы, ж. Сухавея. Сухая, ветраная пагода ў сухавеіцу. Касцюковічы. СУХАДОЛ, -a, м. Сухадол, сухі луг. На сухадолах сёліта травы,дрэнныя. Добpae Мсцісл. СУХАДУШЫНА, -ы, ж, Моцны ўдар. Hy, ды ўкладу ж я табе сухадушыну за ета. Галоўчыцы Калініншчына. СУХАЗЁМНЫЙ, прым. 1. Сухі. Грунт у нас сухаземный, вады быгата яму нада, штоб радзіла. Клясін Краснап. 2. Сухапутны. Сухаземныя матросы. Маластоўка Краснап. СУХАМ, прысл. Пасуху, сухім месцам. Сухам прайшлі хлопцы, нійдзе ні пумачыліся. Палуж Краснап. СУХАПАРЫМ, прысл. Без вады (гарачым паветрам]. Кіёўкі зварыны сухопарым. Горкі Краснап. СУХАПУТНЫИ, прым. Сухапутны. Сухапутныя чэрці вы! Хвёдараўка Краснап. СУХАР, -я, м. Сухар, высушаны хлеб. Паўлюк насушыў сабе ў дарогу сухароў. Гібалы Касцюк. СУХАСТОИ, -ю, м. Сухастои, высахлае на корані дзерава. Ты зрезуў бы на дровы там сухастой, у лесі ж сухастою шмат ёсьць, па некылькі год на корні сохнуць. Арцёмаўка Міласл. СУХАСТУПЫ, -аў, мн. л. Боты. Узьдзеў сухаступы i пайшоў. Хвёдараўка Краснап. СУХГИ, прым. Сухі, высахлы. Гэтыя дровы аблетувыя, яны сухі, як порах. Пірлгова Мсцісл. Я вельмі люблю сухі хлеб. Бяседавічы Хоцім. Сена зялёныя — скошына ў сухую пагоду. Прыпечына Калініншчына. СУХМЁНЬ, -i, ж. Сухмень, засуха. Ад сухмені зялёныя яр жаўцець пачыла. Сохана Мсцісл. СУХОТНІК, -а, м. Сухотнік, хворы на сухоты. Здаецца сухотнік, а жылістэй. Брылёўка Краснап. СУХОТНЩА, -ы, ж. Сухотніца, хворая на сухоты. УМарка жонка сухотніца, скора памрэць, дык ён ужо січас да дзевык зыліцсііцца. Варнёва Крыч. СУХУМЗТКА, -i, ж. Сухамятка. Што ета за жыцьцё — іда ўсягды сухумятка, крупенi якей ці варіва німа з чаго зьдзелыць. Арцёмаўка Міласл. СУХЫШЧАВЫИ, прым. Сухарлявы. Ты яго ні ўкорміш, хуць ты яго як хош кармі, ён усягды такей сухышчавый. Арцёмаўки Міласл. СУЦЬ, -i, ж. Сэнс. Тут самыя суць у том, што яго пысадзілі ні за што ні пра што. Маркаўка Хоцім. СУЦЭЛЬНА, прысл. Суцэльна. Мужчынскую рубаху нада суцэльна краіць, ета ж табе ні бабскыя, што сарочку саб$, а постыўку сабе, а тады шшываць будзіш. Арцёмаўка Міласл. СУЧКА, -i, ж. 1. Сучка [сука]. Сучка i тая любіць свайго шчанёнка, а штоб матка ні любіла свайго дзіцёнка. Арцёмаўка Miласл. 2. Дошчачка з дзірачкамі для накручваиня навоя ў кроснах. Ткальля падкручывыіць навой сучкай. Вінаградаў Міласл. 3. Пон а ж у калаўроце. На сымыпрядкі прясьць нельга — сучка ня йдзець. Хвёдараўка Краснап. СУЧКЬ -чык, мн. л. бат. Сабачкі, ваўчкі. Пыныбраўся су чык у адзежу. Палуж Краснап. СУЧОК, -чка, м. Сучок. Лез ны яблыню, дык сучок обламіўся, i я пыляцеў ны зямлю. Азерцы Клім. Ны сучкох віселі капкі пысьля дожджу. Ушакі Чэрык. СУЧЧА, -а, н. зборн. Сучча [сукі]. Як лез на дрэва, дык пырваў штаны аб сучча
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

арцёмаўкй, слаўйае
9 👁
 ◀  / 512  ▶