Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

СТУЖКА, -i, ж. Стужка. Дзяўчына упляла ў касу стужку. Беразякі Краснап. А якая у цябе прыгожая стужка ў касе! Буліна Касцюк. Зыпліла ў касу стужку i концы яе зывізала ў бант. Арцёмаўка Miласл. СТУК, -а, м. Стук. А што ста за стук там у сеніх, ці ня сьвіньні ўлезьлі? Пыглядзі. Куляшоўка Клім. СТУК, выкл. Стук. Зьдзелыла я сабе нарожнікі з лёну, надзела чапец i стала хвустку зывязываць, аж нехта стук у вакно. Арцёмаўка Міласл. СТУКАЛКА, -i, ж. Гульня ў карты. Цельный вечыр хлопцы гуляюць у стукалку. Шарэйкі Касцюк. СТУКНУЦЦА, дзеясл. Стукнуцца, выцяцца. Дзіцёнык стукнуўся гылавой аб брыж стыла. Маластоўка Краснап. Ніжы сьігінайсь, ато гылавой стукнісься ў прытылку. Бяседавічы Хоцім. СТУКНУЦЬ, дзеясл. 1. Стукнуць. Мам, ты чуеш? Нешта ў сенцах стукнула. Гібалы Касцюк. Стукнулі вазочкі ны дваре, || Пыглядзі, мамычка, ці ні пы мяне? 3 вясельнай песні. Слаўнае Мсцісл. 2. Выцяць. Ныйшла нейкыя дурысьць, ну ŭ стукнуў яе. Парадзіна Мсцісл. СТУКЫЦЬ, дзеясл. Стукаць. Пірістань ты стукыць, ато ў вушах зьвініць. Гусарка Клім. ў СТУЛІК, -a, м. Столачак [табурэтка]. A йдзе ета дзіцячый стулік пыдзіваўся? Слаўнае Мсцісл. СТУЛ IX, прысл. Адтуль. Я гор быў ны войне, стуліх i жонку прывёз. Нова-Ельня Краснап. СТУЛЬ, прысл. Адтуль. Ахрэм жонку ўзяў стуль, з Палужжа. МалаСтоўка Краснап. СТУЛЬЧЫК, -а, м. [Стул], крэсла [i табурэт]. Садзісь, Янка, на стульчык. Новыя Капачы Мсцісл. 4 СТУПА, -ы, ж. Ступа. Маці таўкла ў ступе проса. Ганнаўка Клім. СТУПІЦА, -ы, ж. Ступіца, калодка ў калясе, у якую забіты спіцы. У етым катку бярозывыя ступіца. Ташна Клім. Калі крепка ступіца, дык крепык i каток. Бяседавічы Хоцім. Hi мог ты етыя каўдобіны аб'ехыць, пы самыя ступіцы каткі ўвагнаў у гразь. Касцюковічы. СТУШЦЦА, дзеясл. Затупіцца. Лёска ў рубанку ступілась. Брылёўка Краснап. СТУПІЦЬ, дзеясл. 1. Ступіць, етаць нагою. Іійоў чыріз балота, ступіў на купіну ды абшаснуўсь у ваду. Слаўнае Мсцісл. 2. Затупіць. Што дзелыіш, ты ж увесь тапор ступіў аб етую калоду — на ёй жа пяску сколькі! Цірэні Раснян. СТУПНІЦА, -ы, ж. Ступіца. Разьезьдзілісь у кытках ступніцы. Касцюшкавічы Крыч. СТУПНЯ, -i, ж. Ступня. У мяне дужу вялікыя ступня, ні адзін бацінык у, мыгазіні ня лезіць, нада зыказывыць. Слаўнае Мсцісл. СТУПОЮ, прысл. Ступою, ціхім ходам. Усю дарогу мы ехалі ступою. Куляшоўка Клім. СТУСУВАЦЬ, дзеясл. Стасаваць. Стусуваў калоду карт i пычаў здываць. Парадзіна Мсцісл. СТУЧЭЦЬ, дзеясл. Стукаць. Толькі вочы зьвёў, аж раптым не'хта стучыць у вороты. Палуж Краснап. Ня стук стучыць ды na сенічкых, || Ня грюк грючыць ды na hqвінькіх. 3 пар. песні, M. Г. 1. СТЫГНАНЬНЯ, -я, н. Стагнанне. Ні так ужо ŭ баліць, а стыгнаньня не абярэсься. ГІарадзіна Мсцісл. СТЫГНАЦЬ, дзеясл. Стагнаць. Я хоць i хворый бываю, но ні люблю стыгнаць, цярплю c ycie сілы. Слаўнае Мсцісл. СТЫД, -у, м. Сорам. Калі б ета ны мяне, дык я ж ба згарела б ад стыду, а іна хуць ба што. Арцёмаўка Міласл. СТЫДЗЩЦА, дзеясл. Сароміцца. Дзяўчына стыдзіцца есьць пры чужых людзёх. Стары Дзедзін Міласл. СТЫДНА, прысл. Сорамна. Даў ён мне тулуп — увесь аблапліный, аж стыдна на* 1 дзець. Пірагова Мсцісл. СТЫЙМА, прысл. Стаймя. Перьвый сноп пьістаў стыйма, а пысьля ўкруг яго стаў восім, а дзісятым накріваць. Маластоўка Краснап. СТЫК, -а, м. Стык. Ластыўка зьвіла гняздо на стыку ключоу, на самым вільчыку. Дуброўна Аршаншчына. СТЫКАН, -а, м. Лямпавае шкло. Сістра купіла стыкан ны ланпу. Крычаў. Толькі зыпаліла лямпу, так стыкан i лопнуў. Смолькаўская Буда Бялынкав. СТЫКІ, -аў, мн. л. Спрэчкі. Мы гулялі ў п'яніцу i ў нас былі стыкі тры разы. Topкі Краснап. СТЫКНУЦЦА, дзеясл. Стыкнуцца, узняць спрэчку. У першы раз мы зь ім стыкнуліся, калі дзялілі зямлю. Пірагова Мсцісл. Брат з братым стыкнуліся. Палуж Краснап. СТЫКЫТАЦЬ, дзеяс/і. Стукаць, стукацець. Як пычаў стыкытаць у дзьверы, дык мусілі адчыніць. Палуж Краснап. СТЫНАВІЦЦА, дзеясл. Станавіццп. Паручыкам за сына стынавіўся бацька, дык ці суд яму паверыць? Слаўнае Мсцісл. СТЫНАВГЦЬ, дзеясл. Ставіць. Нашто табе было стынавіць чашку ны край стыла, каб разьбілысь? Слаўнае Мсцісл. Стынаві дзежку на крэсла. Хвёдараўка Краснап. СТЬІНУЦЬ, дзеясл. Стынуць, стыць, прастываць. Калі гыряча, пыстаў ны вакно, ніхай стыніць. Гібалы Касцюк. СТЫРАЖЬІЦЬ, дзеясл. Вартаваць. Стыражыў сад, ды ні ўстыражыў — абырвалі жэўжыкі. Хвёдараўка Краснап. СТЫРАЦЦА, дзеясл. Старацца. £н ня вот-та стыраіцца. Арцёмаўка Міласл. Стырайся, хлопча, стырайся, штоб к вечыру скончыў усю работу. Вародзькава Мсцісл. СТЬІРІНА, -ы, ж. Старына, даўно мінулае. У старіну, кьізалі, такія лясы былі, што пальца ні праткнеш. Слаўнае Мсцісл. СТЫРІНЯ, -i, ж. Старына, даўно мінулае. Нашыму дзеду ўсе стыріня ўспамінаіцца, a січасныга ён i знаць ні хочыць. Хвёдараўка Краснап