Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
Хвёдараўка Краснап. Дзіця рыгаіць i сьцешыць яго німа чым. Зал&савічы Крыч. РЫГАЧ, -a, м. 1. Рагач, развілкі ў cace. У плашцы атлымаў рыгач, дык i пыхаць кінуў. Брылёўка Краснап. 2. Вось шпулькі ў самапрадцы. Над етыя шпулькі етый рыгач мал, дренна прясьць. Арцёмаўка Міласл. Купіла сяньні рыгач у сыныпрядку. Хвёдараўка Краснап. РЫГІЗУЛЯ, -i, ж. Нешта рагатае, ражон. Стаіць нейкыя рыгізуля, увесь праход зыгырадзіла. Палуж Краснап. РЫГОР, -а, м. Уласнае імя Рыгор. Сяньні Рыгор Міхасёў забіў старую зай' чыху — пыд кустом спала. Затоны Раснян. Рыгор прыехаў з горыду, пайдзём пыглядзім, мо* што прывёз цікавыя. Дзіснакіта Мсцісл. РЫГЫЖАНКА, -i, ж. Рагажаика, cani абабітыя рагожаю. Зыпрыгай кыня у рыгыжанку, паедзім к дзядзьку ў госьці. Горка Краснап. РЫГЫЗА, -ы, ж. Нешта такое, што тырчыць ва ўсе бакі. Салома з-пад мылацілкі — рыгыза нейкыя: яе ніяк ні складзеш у стог. Касперка Міласл. РЫДЛЁУКА, -i, ж. Рыдлёўка, драўляная лапата з жалезным лязом. Добрыя рыдлёўка была ды рыскалолысь, а зілізьняком я ні магу кыпаць — у ногу мулщь. Канахоўка Клім. РЫДНЯ, -i, ж. Радня, сваякі. Адхіснулыся ат мяне ўся мыя рыдня, кажуць — асароміла я іх. Пірагова Мсцісл. Мыя рыдня нікалі мяне ні пызавець к сабе. Канічы Касцюк. У нас сяньні вясёла: пазьехалась пасьці ўся рыдня. Пірагова Мсцісл. РЫЖЫЙ прым. Рыжы. Наша рыжыя карова дужа малочная. Пірагова Мсцісл. РЬІЖЫК, -а, м. 1. бат. Грыб рыжык. Вось адзін рыжык я знайшоў — глядзі, тут павінны йшчэ быць. Мсціслаў. 2. Сурэпка, свірэпка. Нада выпылаць рыжык ува льне. Хвёдараўка Краснап. РЫЗАБГДНА, прысл. Крыўдна. Рызабідна стала, што ні за што, ні пра што аблаілі чылавека. Палуж Краснап. РЫЗАБЩЬ, дзеясл. Разбіць. Пымалу ты варочыйсь кыла посыду, ато рызабщь можьии. Арцёмаўка Міласл. РЫЗАГНУЦЬ, дзеясл. Разагнуць. Ад марозу рукі зыдубелі — ні рызагнуць. Парадзіна Мсцісл. Як дзед памёр, дык я думуў, што ета ён заснуў, аж цапнуў за руку, дык ён ужу адзірвянелый — палцыў ні рызагнеш. Арцёмаўка Міласл. РЫЗАЗЬЛЩЦА, дзеясл. Раззлавацца. Рызазьліўсь i загрэў яму такую плявуху, што з воч пасыпылісь іскры. Старае Сяло Мсцісл. РЫЗАК, -а, м. Разбойнік [разнік]. Казловіч — рызак, зь ім ноччу страшна сустрэцца. Гарадок Міласл. РЫЗАЛЬЛГЦЬ, дзеясл. Разліць. Трэда -ж ткі рызальліць крупеню. Рызальліў ваду. Хвёдараўка Краснап. РЫЗАРЩЬ, дзеясл. Разбурыць. Во уредный ідыл: прішоў i рызаріў — нячыстыя сіла, a ні чылавек. Арцёмаўка Mi* ласл. РБІЗАСЬМЁЛІЦЦА, дзеясл. Адважыцца, набрацца смеласці, адвагі. ён быяўся йсьці туды, a потым рызасьмеліўся i ткі пашоў. Палуж Краснап. РЫЗВАЖВЫЦЬ, дзеясл. Разважваць. Німа чым рызважвыць, дывай меркыю naдзелім. Журбін Бялынкав. РЫЗВАЖЫЦЬ, дзеясл. Разважваць. Купілі агулым, a пысьля рызважылі пы паўпуду ны брата. Парадзіна Мсцісл. РЬІЗВАЛШДА, дзеясл. Разваліцца, разбурыцца. Рызваліцца ваша гаспыдарка; i навошта гэты падзел — жылі б разам усе. Ушакі Чэрык. Лазьня наша хутка рызваліцца. Хоцімск. Во склаў капу — вецір дуніць, дык i рызваліцца. Парадзіна Мсцісл. РЫЗВАРОТ, -a, м. 1. Разварот, развод зубоў у піле. У етый піле малэй рызварот, дык цяжка піліць — зысідае. Хвёдараўка Міласл. 2. Цыркуль. Дай рызварот дно ў дзежцы адчырціць. Там жа. РЫЗВАРУХА, -i, ж. Разруха. Тыкая рызваруха пыйшла, што бырані божа. П алуж Краснап. РЬІЗВЫЖАНЬНЯ, -я, н. Разважанне. 3 твайго рызвыжання нічога ня будзіць. Бяседавічы Хоцім. РЫЗВЫЖАЦЬ, дзеясл. Разважаць. Нечыга тут рызвыжаць доўга, нада прінімацца за дзела. Гібалы Касцюк. РЫЗВЫЛАКЫВЫЦЬ, дзеясл. Расцягваць. Hi з двыра трэда рызвылакывыць, а ў двор нывылакывыць: у хызяйстві усё прыгадзіцца. Канічы Касцюк. РЫЗГАВОРА, -ы, ж. Размова. Агроном завёў з намі рызгавору npa лубін, кажыць, ён карысны. Палуж Краснап. Яны перве дужа громкыю рызгавору мелі, а тады ён як хлопнець дзьверру i пашоў. Пірагова Мсцісл. РЫЗГАВОРЧЫСТЫЙ, прым. Разгаворлівы, гаваркг. Дзед быў рызгаворчысіый. Ельня Краснап. РЫЗГАРНУЦЦА, дзеясл. Разгарнуцца, расхіліцца. Рызгарнуліся полы ў кажуce, дык холадна стала. Зоры Чэрык. РЫЗГАРНУЦЬ, дзеясл. Разгарнуць. Рызгарнуў зьверху трохі — а там што poбіцца! Парадзіна Мсцісл. РЫЗГУЛЯЦЦА, дзеясл. Разгуляцца, [пачаць] гуляць азартна. Нешта наш хлопіц рызгуляўсь i есьці не хочыць іціць — ніхай гуляіць. Азерцы Клім. РЫЗГЫМАНІВЫЦЬ, дзеясл. Гаманіць. Кінь ты ўжо рызгыманівыць, пыра йці двору. Хоцімск. РЫЗДАБЬІТКІ, -аў, мн. л, Пошукі, здабыткі. У нас ужу хлеба німа, нада іціць куды-небудзь у рыздабыткі: ці к сваім схадзіць пазычыць, ці купіць дзе. Арцёмаўка Міласл. РЫЗДАБЬІЦЬ, дзеясл. [Раздабыць], здабыць. Дзе б мне рыздабыць грошы рублёў з сорак, хто б мне пазычыў? Куляшоўка Клім. РЫЗДАВГЦЬ, дзеясл. Раздушыць. Я нагою рыздавіў пампушку. Турэйск Краснап. РЫЗДАУЛІНЫЙ, прым. Раздушаны. Ны дарозі ляжыць рыздаўліныя люгашка— кылясом яе рыздавіла. Янаўка Мсцісл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зварўха, згарнўцца
8 👁
 ◀  / 512  ▶