Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

i з хаты гоніць, у сё роўна як іна яму закрывания ікая. Арцёмаўка Міласл. РУДА, -ы, ж. Гразь. Так нырудзямеў у рабоці, што ŭ лазьня руду ні атмыла. Буглаўескі Краснап. У суседа ў хаце столькі руды, што ўвайсьціць страшна. Лапаціна Мсцісл. РУДЗЬКА, -a, м. Руды, рыжы. Вунь нсикі рудзька пашоў — выласы, як агонь, гыраць. Ушакі * Чэрык. РУДЛЕУКА, -i, ж. Рыдлёўка, жалезная лапата. Рудлёўка лепш жылізьняка. Аршаншчына. РУДЫЙ, прым. Рыжы. Сам білявый, а жонку ўзяў рудую, i дзіцёнык будзіць pyдэй. Палуж Краснап. РУЖАВЁЦЬ, дзеясл. Ружавець. Лісьця на дрэвах пычалі ружавець — восінь ужо ныстала. Юшкі Мсцісл. РУЖЖО, -a, руж'ё, -я, н. Стрэльба. Тваё ружжо б'ець купый. Хвёдараўка Краснап. Аўхім зыстряліў зайца з ружжа. Гібалы Касцюк. Стральнуў з ружжа дранкулькай. Пацкава Мсцісл. Мне дзядзька купіў быў руж'ё, ды я пылумаў. Шарэйкі Касцюк. Хадзіў з руж'ём ны зайца, а тут пупаўся воўк. Касперка Мсцісл. РУЗДУМАЦЬ, дзеясл. Раздзьмухваць. Віцярок пувівая ды вугалёк руздумая. Maластоўка Краснап. РУІНА, -ы, ж. Выгода, шчаслівае жыццё. Во каму руіна — усякі пызавідыіць. Хвёдараўка Краснап. РУКА, -i, ж. Рука, ён пыдываў снапы, i нейк рука пыпала ў мылацілку, дык yci пальцы патрушчыла. Парадзіна Мсцісл. Астыг увесь чиста: рукі й ногі, як лядні. Пірагова Мсцісл. РУКАВПДА, -ы, ж. Рукавіца. Адна мыя рукавіца нейдзе закінулась, ні знайду. Ушакі Чэрык. Рукавіцы надзень на рукі, ато палцы пытмарозіш. Куляшоўка Клім. РУКАУ, *ва, м. 1. Рукаў. Шургануўся, бягучы, аб дзерыва плячом i ўвесь рукаў выдраў. Парадзіна Мсцісл. У тваім пінжаку рукавы кароткі. Негін Касцюк. 2. Жолаб. У прудзе спорціўся рукаў, што дайжа нільзя ŭ малоць. Канічы Касцюк. РУКАЦЦА, дзеясл. Вітацца за руку. C хворымі ні нада рукацца, ато яшчэ ныбярэсься зыразы. Слаўнае Мсцісл. РУЛГ, -ёў, мн. л. Рулі, страва з хлеба, вады, цыбулі i алею. На полудзень у нас сяньня рулі. Татаршчына Мсцісл. Зьдзелай нам, мама, рулі з алеім. Кажамякіна Краснап. Матка накрышыла хлеба ў ваду, заліла алеім i вышлі смашныя рулі. Куляшоўка Клім. РУЛЯ, -i, ж. Руля, дула стрэльбы. Ныставіў рулю ў грудзі i ні пускаіць, кажыць, стріляць будзе, калі ступлю яшчэ сігень. Клімавічы. РУМ, -a, м. Рум, месца на беразе ракі, куды звозяць бярвенні для сплаву. На рум нывазілі шмат бярвенняў. Тур'я Чэрык. РУМЗА, -ы, ж. Румза, плакса. Во румза! Абы зычапіў, дык i плача. Старае Сяло Мсцісл./ РУМКА, -i, ж. Чарка, кілішак. Выпі румку гарэлкі — цяплей будзе. Хоцімск. РУМЯНІСТЫЙ, прым. [Румяны, чырвоны]. У яе шчокі таке я румяністыя, што, здаецца, ныкрашыны. Краснаполле. * РУМЯНЫЙ, прым. Румяны [чырвоны]. Красівый хлопіц, нічога ні скажыш: высокие румяный. Васілеўка Хоцім. РУНДУК, -а, м. 1. Невялікая крамка на рынку. Трэба зайці ў рундук ды ўзяць троху солі. Тур'я Чэрык. [2. Куфар для прыпасаў]. РУНГСТЫЙ, прым. Зялёйы [зарунелы]. У сходы руністыя, роўныя — ладныя будзіць рож. Шумячы. РУНО, -а, н. Руно, воўна з аднае авечкі, скручаная ў ком. 3 етае авечычкі i руно нівялікыя. Васілёўка Хоцім. РУНЬ, -i, ж. Рунь, жытнія ў,сходы. Рунь накрыла чорнае поля. Лешчынка Мсцісл. Сёліта рунь ладныя: роўньія, густая — жыта будзець добрыя. Навашоўкі Раснян. РУПАТЛІВЫЙ, прым. Рупны, клапатлівы. Рупатлівы наш бацька: рупіцца рана ўставаць, штоб раньшы ўсіх ны працу выйсьці. Сохана Мсцісл. Наш су сед дужа pyпатлівы: устаець ні сьвет, ні зыря. Лешчынка Мсцісл. РУПІЦЦА, дзеясл. Рупіцца, турбавацца. Треба рупіцца: само ў xaty нічога ні пріплывець. Дубеец Касцюк. Я пазычыў грошы i так руплюся аддаць, што заснуць ні магу спакойна. Крычаў. Я павінен яму грошы, дык мне рупіцца, як i калі іх аддаць. Мсціслаў. РУПІЦЬ, дзеясл. Рупіць, непакоіць. Пысядзела б, ды рупіць двору йці — хату 'дну пакінула. Парадзіна Мсцісл. Мне дужа рупіць, ці пуправіцца йна. Сутокі Мсцісл. Мне рупіць іці жаць у поля, ды \ў дваре ня ўсё яшчэ падзелына. Слаўнае Мсцісл. РУПЛІВЫЙ, прым. Руплівы, рупны [клапатлівы}. Руплівый ныпрацуецца, пакуль лянівый прашнецца. Сохана Мсцісл: РУПНА, прысл. Рупна. Я рупна выжала сваё жыта, а цяпер буду атдыхаць. Слаўнае Мсцисл. РУПОТЛІВЫЙ, прым. Рупны, руплівы, клапатлівы. Міхась — гаспыдар рупотлівэй: рупіцца ўзыраць i засеяць раньшы. Ганнаўка Клім. РУПЫТА, -ы, ж. Рупнасць, клопат. Pyпыта чылавеку ні пашкодзя. Горка Краснап. У гаспадарцы дужа быгата усялякія рупаты. Ельня Краснап. Hi хызяін двару, калі ні аб чым рупаты німа. Сохана Мсцісл. РУПЫТЛІВЫЙ, прым. Рупны, руплівы [клапатлівы]. Рупытлівый хыдзяін бяз хлеба ні сядзіць. Кокатава Мсцісл. Во ета хыдзяін рупытлівый: ні засьпіцца — да сонца ўстаніць. Слаўнае Мсцісл. РУСКІЙ, прым. Рускі. Табё ж кажуць рускім языком нідаверык ты! Пірагова Мсцісл. РУСУВАЦЬ, дзеясл. Злаваць [шалець, лаяцца]. Русуя йна чаго-та ў хаці; у сіх повыгнала, міскі пабіла. Хведараўка Краснап. РУСЫЙ, прым. Русы. У насьлества ат