Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

РІСКЫЛЫХАЦЬ, дзеясл. Раскалыхаць. Сыіірьва кол ріскылыхаць нада — так ні выцігніш, бо дужа глыбыка зыгнаный. Дзянісавічы Навазыбк. РІСИАЛІЦЦА, дзеясл. Разгневацца. За што ты ны яго так ріспаліўсь? IIIто ён ныпрякудзіў? Хвёдараўка Краснап. РІСПРЯСТЫЦЬ, дзеясл. Распрэгчы. Ідзі, сынок, ріспрястый кыня, а бацька hiхай ідзець у хату. Палуж Краснап. РІСТАРОП, -а, м. [Разумение], развага. Той кажыць адно, другей — другоя: ніякыга pictapony ні дайсьцІ. Б. Хутары Краснап. РІСТУРЬКАЦЬ, дзеясл. Іўаскатурхаць. Ох, i спаць здаровый, ік засьнець, дык іго трудна рістурькаць: i устаніць, а вочы ні глідзяць. Кокатава Мсцісл. РІСТЫРЬМАШЫЦЬ, дзеясл. Раскатурхаць, растармашыць. ён сонный, нічыго ні сыбріжаіць, насілу рістырьмашылі. Бабінкі Раснян. РІСХІСТАНЫЙ, прым. Расхістаны. Ходзіць пыўсягды рісхістаный — гырьляк голый. Восаў Краснап. РІСХРІСТАЦЦА, дзеясл. Расхлістацца. Што ты рісхрістаўсь так, што ўся грудзіна голыя — прастудзісься. Дзянісавічы Навазыбк. РІСЬСІКАЦЬ, дзеясл. Рассякаць. H i рісьсікай ны такея мелкія шчэпычкі, ніхай будуць таўшчэйшыі, ато дужа хутка згыряць. Маластоўка Краснап. РІСЫДІГАЦЬ, дзеясл. Расцягаць. Heкыму глядзець, дык людзі ўсё рісьцігаюць— стыялі калёсы, a січас ужу уцігнулі. Расна. РІСЬЦЬВІТАЦЬ, дзеясл. Ра,сцвітаць. Сады ужу пачынаюць рісьцьвітаць, штоб ні пабіла цьвет марозым, бо марозы йшчэ даўжны быць. Хвёдараўка Краснап. РІТАЙ, -я, м. Араты. У цябе сын ужо балыйэй, рітай ныстыяшчый, а майму толькі сем год. Дзянісавічы Навазыбк. РІНІАЦБ, дзеясл. Рашаць. Адну зыдачу я рішала, рішала — ледзь ряшыла. Канава Хоцім. РІШТУНКІ, -ыў, мн. л. [Рыштунак], маёмасць, усякае начынне. Сяньні я піряехыў на другую хвацеру i пірявез yci сваі ріштункі, тут буду ŭ жыць пакуда. Расна. РІШЬІЦІЛЬНЫСЬЦЬ, -i, ж. Раінучасць.Ш ныравіцца ён мне — німа ў яго патребныя рішыцільнысьці, цьвёрдысьці хыракціра. Слаўнае Мсцисл. РОБІЦЬ, дзеясл. Рабіць. Німа чаго робіць яму, так целый дзень i цігаіцца, ні да чога рук ні даложыць. Расна. РОВІНЬ, роўня, м. Грунтвага [ватэрпас]. Ровінь пыказываець нахіл у правыю стыраНу. Пірагова Мсцісл. РОГ, -a, м. 1. Рог. Карова наша нейдзе рог злымала. Глупікі Крыч. Мне ахотнік даў цэлый рог поруху за тое, што я пыкызаў яму дарогу. Бяседавічы Хоцім. 2. Кут. Зьмітракова хата стаіць ны рагу вуліцы. Гібалы Касцюк. 3. Ражок [дудка]. Я сабе зьдзелыў альховый рог, во хырашо йграіць! Бяседавічы Хоцім. РОД, -у i -а, м. Род. /х увесь род такёй. Меншая Багацькаўка Мсціел. Адзін ён сірыта: німа ў яго ні роду ні плоду. Bepбеж Чэрык. РОДНЫЙ, прым. Родны. Родныя мама i паб'ець, дык ні так баліць. Верба Раснян. Я нашоў прытулык сабе ў родный бабушкі. Лешчынка Мсцісл. РОЖА, -ы, м. 1. бат. Ружа. Наша рожа пачынаіць расьцьвітаць. Канічы Касцюк.. 2. Рожа (хвароба). Што нам дзелыць з Іваным, усе время ныга баліць — верна, ў яго ны наге рожа. КанІчы Касцюк. РОЗВАЛЬНІ, -яў, мн. л. 1. Розвальні, крывіны з бакоў саней. Я прыдзелыў к санім новыя розвальні. Бабінкі Раснян, Дзядзька пылымаў розвальні ў саніх. Крычаў. У тваіх санях шырокія розвальні, можна нылажыць воз, што ŭ конь ні пывязець. Горня Хоцім. 2. Дзве крывуліны, што насаджваюцца на канцы задняй восі, калі возяць бярвенні. Бервяно такоя пылажылі на розвальні, што чуць конь вывіз із лесу, аж каткі ў зямлю ўлезьлі. Касцюковічы. РОЗГА, -i, ж. Розга. Раньшы ны ваеннай службе розгымі секлі сылдат. Барысавічы Клім. РОЗДЫХ, -у, м. Адпачынак. Бацька работыў цэльный дёень i роздыху не було. Палуж Краснап. РОЗНА, прысл. Усяк. Розна бываіць ны вяку: i добра i дрэнна. Ушакі Чэрык. РОЗНАДУМНЫСЬЦЬ, -i, н. Разнамыснасць, розны погляд на рэчы. У нас с табой рознадумнысьць, i мы нікыгда ні шидземся ў думкых. Маластоўка Краснап. РОЗНЫЙ, прым. Розны. Сяньні ныбы* зарі пынаехыла купцоў з рознымі тыварамі. Чэрыкаў. РОЗУМ, -у, м. Розум. ён сам малы, дык i розум нівялікі маіць. Міцькаўшчына Мсцісл. Калі розуму ў гылаве німа, дык шапка ні дасьць. Гарбавічы Касцюк. РОЗЫВЫЙ, прым. Ружовы. Яблыня цьвіцець бела-розывым цьветым. Арцёмаўка Міласл. РОЗЫЙГРА, -ы, ж. Розыгрыш. 3 нашыга зыкладу выходзіць розыйгра — ніхто нікому ні віныват. Канічы Каісцюк. РОЗЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад розга. Хлыпца абджогылі розычкымі. Дзіснакіта Мсцісл. РОЗЬВІЛЬНЫ, -аў, мн. л. Розвалыіі. Над а здзелаць новыя розьвільны, бо гэтыя разваліліся. Новы я Капачы Мсцісл. РОЗЬНІЦА, -ы, ж. Розніца. Між імі вялікая розьніца: іна — вісокая, прыгожая, а ён — маленькі, плюгавы. Ушакі Чэрык. РОЙ, -ю, м. Рой. Сяньні ў маю борць зыляцеў poŭ. Бяседавічы Хоцім. Зачырывала дзеўка хлопцыў: усе за ёю роім ходзюць. Ушакі Чэрык. РОЙЛА, -ы, ж. Непарадак. Зайшлі к ёй у хату, а там — ройла, разгрым, у сё пыраськідана. Пірагова Мсцісл. РОСПУСК, -а, м. Развод. Андрэй з МарЧю ўжо ні жывуць — разыйшліся i роспуск абгыласілі ў газэце. Пірагова Мсці,сл. РОСПУСКА -аў, мн. л. Мажары. Запрагай роспускі, паедзім na снапы. Машуты Аршанцічына. РОСПУСТ, -a, м. Развод. У нашый дзяреўне цяпер роспусты пайійлі: распусь