АБШУЛУПАШЫЦЬ, дзеясл. Аблушчыць, аблузаць. Квасо'лю абшулупашылі i схувалі. Палуж Краснап. АБШЧАПЩЦА, дзеясл. Абняцца. Глянься, што йны дзелыюць! Абшчапілісь i цалуюцца. Ушакі Чэрык. АБШЧАШЦЬ, дзеясл. Абняць. Хлопіц абшчапіў дзеўку i пацулуваў. Палуж. Краснап. АБШЧЫКАТУРЫЦЬ, дзеясл. Атынкаваць. Табе сваю хату абшчыкатурыць чада, цяплей будзець. Дзіснакіта Мсцісл. Сцены йшчэ абшчыкатуріць чада. Краснаполле. АБШЫВАЛЩЬ, дзеясл. 1. Абабраць, абакрасці. Сяньні мяче абшывалілі: усё сала зыбралі. Хвёдараўка Краснап. 2. Зрабіць хутка справу. Сгыварылісь абшываліць дзела. Вожыгаўшчына Мсцісл. АБШЫРПАНЩ, -нца, м. Абшарпанец, абадранец. Чый ета хлопчык-абійырпаніц? Мазалава Мсцісл. АБШЫРПАЦЦА, дзеясл. Абшарпацца, абадрацца. Скрыня ж зялезныя — іча ж ніколі чі абшырпаіцца, як тая, што халстом аббітз. Старае Сяло Мсцісл. АБШЫТЫЙ, прым. Абшыты. Ны табе пічжак сядзіць, што абшыты. Клімавічы. Ня ўцішайціся, урагі, ЦВязець татухна niрагі, II Чырвоным сукном накрыты, \\3ялёным шоўкам абшыты. 3 нар. песні. Слаўнае Мсцісл. ✓ АБШЫЦЬ, дзеясл. Абшыць. Дыстывай ірьхі, чада кыжушок абшыць. Бяседавічы Хоцім. АБЬІ, злучн. 1. Абы. Хуцъ што, абы зьесьць. Віхраны Мсцісл. Пайду хоць куды да суседзяў, абы дома ня быць. Старае Сяло Мсцісл. Чмут ты нішчасны! Вот будзіць бріхаць i бріхаць, абы языком малоць. Ушакі Чэрык. 2. Во. Ня кчуй, абы ні малічькій. Кокатава Мсцісл. 3. Толькі. Абы б я з ім стрэўсь, а там пыглядзім. Куравічы Мсцісл. АБЫБРАЦЬ, дзеясл. 1. Абабраць, выбраць. Сапроча ў старысты абыбралі. Дзіснакіта Мсцісл. 2. Абрабаваць. Бандзісты заступілі чы дарозе i абыбралі ды чіткі. Вожыгаўшчына Мсцісл. Абыбралі мяче злыя ворагі, || Як зьвярнусь я цяпер к свайму бацюхчу? 3 нар. песні. Пірагова Мсцісл. АБЫВЯЗЫВЫЦЬ, дзеясл. Абавязваць. Сельсавет абывязыіць вас пачыніць мост кыла сваёй пучі. Пірагова Мсцісл. АБЫВЯЗЫК, *зка, м. Абавязак, павіннасць. Калі ты стораж, дык твой абывязык кырауліць сад. Старае Сяло Мсцісл. У ва ўсіх у нас ёсьць абывязкі, чаму ж ты ня хочыш чічога рабіць? Пірагова Мсцісл. АБЫВЯЗЫНЫИ, прым. Абавязаны, павінны. Усі, абывязычыя іці ў Армію, навінчы зьявіцца ў Амсьціслаў. Пірагова Мсцісл. АБЫВЯЗЫЦЬ, дзеясл. Абавязваць, прымушаць. Ты ні можыш мяче абавязыць, зыхачу — наеду, зыхачу — не. Вожыгаўшчына Мсцісл. * АБЫГДЗЕ, нрысл. Усюды, хоць дзе [дзе хочаш]. Я згодзін нрацуваць абыгдзе. Папоўшчына Мсцісл. АБЫГНАЦЬ, дзеясл. Абагнаць, выперадзіць, дагнаць i пакінуць. Ёч абыгчаў яго кыла горыду. Залесавічы Крыч. Ідзе ж ты мяче абыгнаў? Ты ж анысьля мяче выіхаў. Шыркі Раснян. АБЫГРАЦЬ, дзеясл. Выйграць у каго ў гульні. Абыгралі мяче ў трынку. Хвёдараўка Краснап. АБЫДЖГАЦЬ, дзеясл. 1. Высцебаць крапівою. Пунаў ёч майго хланчука ў гародзе, абыджгаў-абыджгаў яго кранівою ды й нусьціў. Пірагова Мсцісл. 2. Абкусаць. Кымары мяче абыджгалі чыста. Вожыгаўшчына Мсцісл. АБЫДЗЁ, абыйдзё, нрысл. Абы-дзе. Абыдзе, абы куніў, хуць у кыніраціві, хуць у лавышчіка. Мсціслаў. АББІДЗЕНЬ, нрысл. 1. Штодня. Абыдзень у горыдзі бываю. Мсціслаў. За нечкый у час цыркун нысяліўсь, абыдзень цыркыіць. Касцюковічы. 2. За дзень, на працягу дня. Абыдзень трэба мне зьвярчуцца. Хвёдараўка Краснап. Бацька абыдзень з горыду вярнууся двору. Сохана Мсцісл. АБЫДРАНІЦ, -нца, м. Абадранец. 1 ня стыдна табе хадзіць такім абыдранцум? Зашыў бы ты хуць сам сваё нлацьця, ато расься вісіць. Бяседавічы Хоцім. АБЫЖДАЦЬ, дзеясл. Пачакаць. Нада Міколу абыждаць, нойдзем умесьці. Касперка Міласл. Абажджы троху, будзем абедыць. Пбалы Касцюк. АБЫЗНАЦЦА, дзеясл. Абазнацца, памыліцца, не пазнаць. Дзядзька, мусіць, абызчаўсь: я ня тэй чылавек, што вы думали Палуж Краснап. АБЫЗНЫВАЦЦА, дзеясл. Абазнавацца, памыляцца, не пазнаваць. Ц і табе чавіна абызнывацца? Ты ж заўсёды зачэніш чылавека нізчаёмыга. Пірагова Мсцісл. АБЫИШ, дзеясл. Абысці. Старіц, naкуль дзяреўню абыйшоў, новіч хатыль хлеба нызьбіраў. Слаўнае Мсцісл. А ўвесь рядочык абыйшла, ||Нідзе татухчы ні зчыйшла. 3 нар. песні. Багацькаўка Мсцісл. Трэба абыйці ноля, абгледзіць, каб качюхі чі нырабілі шкоды. Сохана Мсцісл. АБЬШЦГСЯ, дзеясл. Абысціся. Не бядуй ты дужа загыдзя — усё абыйдзіцца добра. Ушакі Чэрык. Абыйдімся i бяз етыга дыбра. Залесавічы Крыч. ' АБЫКАЛІ, нрысл. 1. Абы-калі, калінебудзь [у любы час]. Прыхадзі ў скрысечьня ці ў нынядзелык — абыкалі. Старае Сяло Мсцісл. А ны калі ета зрабіць? Абыкалі, ня так важна! Канахоўка Клім. 2. Зрэдку, часамі. Ня любяць у нас етый несьні, абыкалі няюць. Старае Сяло Мсцісл. АБЫКУДЫ, нрысл. Абы-куды, хоць куды [куды-небудзь]. Як нычаў, дык ні глядзеў — абыкуды біў. Каўшова Мсцісл. АБЫЛВАНІЦЬ, дзеясл. 1. Абалваніць, нізка абстрыгчы. Я скызаў яму, штоб ён ня дужа шчытна абстрыг, а ён узяў ды абылваніў мяне ды гыла. Арцёмаўка Міласл. 2. Абдурыць, ашукаць. Што ты, абылваніць мяне хочыш? Саўсім ужо за дурука лічыш! Пірагова Мсцісл
Дадатковыя словы
катўры, квасолю
10 👁