Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
ціць. Палуж Краснап. Hi адырваць аНучкі ад болікі—гэтак прыкарэла. Ушакі Чэрык. ПРЫКАСЫВАЦЦА, дзеясл. Прычэплівацца, прыставаць. Чаго ты ды яго прыкасываешся? Паходавічы Чэрык. ПРЫКАУТНУЦЬ, дзеясл. [Пракаўтнуць], праглынуць. Бульба з лоем як зыстыгла, дык нізаштычка ні прыкаўтнеш. Куркаўшчына Мсцісл. ПРЫКАЦЩЦА, дзеясл. [Праехацца шыкоўна], праехаць хутка. Хыраійо прыкаціцца на добрым кані. Слаўнае Мсцісл. ПРЫКАЦПДЬ, дзеясл. Праехаць хутка [i шыкоўиа}. Ладна было б у сухую пагоду прыкаціць ны кані. Слаўнае Мсцісл. ПРЫКІНУЦЦА, дзеясл. Стацца, наявіцца. Аўдакім сыдраў прыйшчык, i нейкыя біда прыкінулась — рука распухла i пасінела. Палуж Краснап. Дзіцёнык ні ўціхая крычыць, наверна дзяцініц прыкінуўсь. Хвёдараўка Краснап. ПРЫКЛАДНА, прысл. Складна. Як прыкладна ты напісаў яму пісьмо, што ніхто так ні прыдумыіць. Лешчынка Мсцісл. ПРЫКЛАНЩЬ, дзеясл. Скланіць, схіліць. Прыклані, дзетка, сваю галоўку ка мне на грудзі i засьні, а я цябе пынашу. Васілёўка Хоцім. ПРЫКЛАСЬЦІ, дзеясл. Пракласці. Прыклалі цэлую дарогу, ходзючы na пожні. Зялёны Сарай Мсцісл. Прыклалі кулісу (прасеку) у лесі. Хвёдараўка Краснап. ПРЫКОЛКА, -i, м. ГІрыколка, шпілька ў косы. Купіла сабе прыколык зы дваццыць капеяк. Хвёдараўка Краснап. ПРЫКОСЬНІК, -a, м. [Запатылак], клінок для замацавання касы. Падбі мянтой прыкосьнік, ато ён слаба сядзіць, i кыca шываліцца. Машавая Бялынкав. Удзень у баньку прыкосьнік. Хвёдараўка Краснап. ПРЫКОСЬСЯ, -я, н. Лучок, прылада да касы, калі косяць збожжа, каб зграбалася i клалася касой у адну кучу скошанae. Ідзі nynpaci ў дзядзькі прыкосься — касіць грэчку. Хвёдараўка Краснап. ПРЫКРА, прысл. Прыкра. Ен гыварыў такім салодкім голасым, што аж прыкра зрабілась. Ушакі Чэрык. ПРЫКРЁПКА, -i, ж. Умацаванне. Hy, икая тут прыкрепка, калі хырашо гойкнуць, дык ўсё i пыляцІць. Бяседавічы Хоцім. ПРЫКРЬІЦЬ, дзеясл. [Прыкрыць], прычыніць. Прыкрый, Ганна, печку заслонкай, ато весь дух выйдзець. Хлышчы Мсцісл. ПРЫКУРЬІЦЬ, дзеясл. Прыкурыць, запаліць цыгарку. Пыдай мне вугаль — прыкурыць. Касцюковічы. ПРЫКУТАЦБ, дзеясл. Прычыніць. Прыкутай хату, ато холыд ідзець. Палуж Краснап. ПРЫКУТЬІЙ, прым. Прыкаваны. У саўхозі вогір стаіць у стайні прыкуты ды сьцяны ланцугом. Куравічы Мсцісл. ГІРЫКУЦЬ [прыкуваць), дзеясл. Прыкаваць. Ці ён бы ета ліжаў? Хвароба яго прыкула к пысьцелі, ні пускаіць хадзіць. Ушакі Чэрык. ГІРЫЛАБУНІЦЦА, дзеясл. Прыпасці [падсуседзіцца]. Іш, прылабуніўся! Есьць i вокам ні мірганець. Хвёдараўка Краснап. ГІРЬІЛАДА, -ы, ж. ГІрылада. Бяз прЫлады i вошы ні заб'еш i блахі ні пыймаеш. Пацкава Мсцісл. ГІРЫЛАДЗІЦЦА, дзеясл. Прыладзіцца. Пакуль прыладзіцца, дык ні пасьпеіць пыдываць снапы ў мылытарку, a потым пойдзіць шыбка i хырашо. Бяседавічы Хоцім. ПРЫЛАДЗІЦЬ, дзеясл. Прыладзіць. Прыладзіў я ўжо сабе сані к зіме, зьдзелыў градку. Пірагова Мсцісл. ПРЫЛАЖЬІІДЬ, дзеясл. (Прылажыць], прыкласці. Я прылажыў к яго мордзі niцярню, a біць яго ня біў. Хвёдараўка Краснап ГІРЫЛАУЧЬІЦЦА, дзеясл. Прылаўчыцца, прыцэліцца. Сылдат прылаўчыўся дый стрылянуў. Турэйск Краснап. ПРЫЛАШЧЫЦЬ, дзеясл. Прылашчыць. Стоіць толькі прылашчыць сыбаку, пыгладзіць трохі, дык i хвыстом завіляіць. Ушакі Чэрык. ПРЫЛІХІЙ, прым. [Вельмі] ліхі. Длі мяне сьвякрова — ведзьма прыліхая. Палуж Краснап. ПРЫЛУКА, -i, ж. Здарэнне, прыгода. Розныя бываіць прылука з чылавекам: надойчы я йшоў i на гладкый дарозі упаў i чуць нагі ні злумаў. Пухнава Раснян. ПРЫЛУЧКА, -i, ж. Здарэнне, прыгода. Ca мной была сяньні прылучка: адзін ны адзін з ваўком устрецілісь, ды ноччы. Бяседавічы Хоцім. Без прылучкі нічога не бывав. Людагошч Мсцісл. ПРЫЛУЧЭНЬНЯ, -я. н. Далучэнне. Прылучэньня яго ды нас ні к дабру — npaгонім лепш яго, хай ідзець, куды хочыць. Ушакі Чэрык. ПРЫЛЯМКА. -i, ж. Прылямак, прышытая на грудзях сарочкі істужка палат* на, у якой праразаюцца пятліцы для зашпільвання. Нада піряшываць рубашку — прылямку ні так ушыла. Хвёдараўка Краснап. ПРЫЛЯМЫК, -мка, м. Прылямка. Дзяўчына прышыла к сарочкі вышытый прылямык. Людагошч Мсцісл. ПРЫЛЯЦЁЦЬ. дзеясл. Праляцець, хутка пранесціся. Прыляцела пы дзяреўні навіна — сылдат бяруць. Слаўнае Мсцісл. ПРЬІМАЗЫЫЬНІК, -a, м. Прыхвасцень. Многа прымазыньнікыў паўлезла. Maластоўка Краснап. ПРЫМАЙСТРЬІВАЦЬ, дзеясл. [Прымайстраваць], прыладзіць. Згубілась мыя банька, i цяпер німа як касы прымайстрываць к кысьсю. Ушакі Чэрык. ПРЬІМАРУДА, -ы, ж. [Затрымка], зацяжка ў часе. Ну, ны адну мінутку вышла ў нас прымаруда, i ўжо бач, як спазьнілісь. Ушакі Чэрык. ПРЫМАСЬЛЩЬ, дзеясл. Прыгладзіць, гладка прычасаць. Кувалерчык прымасьліў чупрінку. Палуж Краснап. ПРЫМАХ, -у, м. Памылка. Ета — мой прымах, трэба было раней у горыд зьезьдзщь, а тады ўжо сеіць. Парадзіна Мсцісл. ПРЫМАХН ЎЦЦА, дзеясл. [Прамахнуцца], не папасці ў цэль. Хацеў пупасьць шыб
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

забеш, каутнўць, шыкоўйа
8 👁
 ◀  / 512  ▶