ПРАКЛЕНЬНІК, -a, м. Праклённік, чала век, што кляне. Праклёньнік ты, за што ты мяне клянет? Хвёдараўка Краснап. ПРАКЛЕНЬНЩА, -ы, ж. Праклённіца, жанчына, што клане. Н у й праклёньніца ж ета Аўдоцьця — як пычанець клясьці, дык як па кніжкі чытаець, i адкуль у яе бярэцца? Касцюковічы Крыч. ПРАКЛЯСЫДЬ, дзеясл. Пракласці. Ня йдзі к ёй лепт, ато аборешыць посьлі, тто сам сябе праклянет, зачым хадзіў! Юшкі Мсцісл. ПРАКОЛАНЫН, прым. Праколаны. У сыбакі праколаны бок, нехта віламі, знаць, прыкалоу. Залесавічы Крыч. ПРАКОП, -а, м. Уласнае іма Пракоп. Пракоп свайго кыбанчыка ўжо забіў. Палуж Краснап. Г1РАКОС, -а, м. Пракос, накос, рад скошанан травы. Прайшоу два пракосы добра, а на трэцім касу у купіну увыгнау, дык чуць ні пырвау. Горна Хоцім. Пракос твой шырокій, я такога ні займу. Мсціслаў. ПРАКУДА, -ы, м. Пракуда [васёлы дасціпнік]. Ну i пракуда хлопец, памарыу усіх сьмехым! Сохана Мсцісл. Ну i пракуда ж ты быу, як быу малы: якіх ты толькі штук ні тварыу. Ушакі Чэрык. Што зы пракуда етый дзіцёнык, самыга злога насьметыць. Слаўнае Мсцісл. ПРАКУДЗЩЬ, дзеясл. Пракудзіць [тварыць, штукарыць]. Што ета там у хаці так сьмяюцца, тто аж тут чуваць? Ды ета Хведар там нетта пракудзіць. Зоры Чэрык. ПРАЛЕЗЬЦЬ, дзеясл. ГІралезці. Тут тыкая гутчэча, тто ні пралезьць. Палуж Краснап. От жэўжык, нек пралез-такі. Клімавічы. ПРАЛЁСАЧКА, -i, ж.. Памяти. ад пралеска. Сярёд талыга сьнегу вясною ужо пыкызаліся зялёныя пралесачкі. Слаўнае Мсцісл. ПРАЛЁСКА, -i, ж. бат. Пралеска. Сьнег толькі тто сышоў, а ужо пралескі зацьвілі. Паходавічы Чэрык. ПРАЛІХПІ, прым. Вельмі ліхі. Длі мяне сввякрова — ведзьма праліхая. Палуж Краснап. ПРАЛЫМАЦЦА, дзеясл. Праламацца. Я к узьехылі на лёд, дык спычатку толькі трятчэў i гнуўся, а тады пралымаўся, а сані над лёд. Куравічы Мсцісл. ПРАЛЫМАЦЬ, дзеясл. Праламаць, прабіць. Пынапілісь п'яныя ды зьвялісь біцца, каму як пупала, німаведыма, а Максіму гылаву пралымалі. Шумичы. ПРАМА, прысл. Проста. Хоць ён i /Тяны, але ітчэ прама ходзіць — у бакі ні хістаіцца. Ушакі Чэрык. ПРАМЁРЗНУЦЬ, дзеясл. Прамерзнуць. Зімля яшчэ ні пасыіелц глубока прамерзнуць, мароз нівялікій. Негін Касцюк. ПРАМІЖСОБКУ, прысл. Паміж сабою. Яны нетта гавораць праміжсобку. Палуж Краснап. ПРАМІЖСОБКЫЮ, прысл. Паміж сабою. Праміжсобкыю пыгыізарылі i патлі сабе ў лес. Ельна Краснап. ПРАМОКНУЦЬ, дзеясл. Прамокнуць. Hi купляй падмёткі з жыўцом, ато січас прамокнуць. Слаўнае Мсцісл. Як naŭmoy дождж, дык мы да ніткі прамоклі. Трубільна Краснап. ПРАМУЛЯЦЬ, дзеясл. Працерці, пратаптаць. Прамуляла я свае панчохі — yci пяткі на дзірках. Ушакі Чэрык. у ПРАМ ЎЧЫЦЦА, дзеясл. Прамучыцца, прапакутаваць. Хворый прамучыўся зь нядзелю ды ŭ памёр. Слаўнае Мсцісл. ПРАМЫЦЬ, дзеясл. Прамыць. Прамый ранку сыіірытам ці ёдым залі, ато гніць будзіць. Клімавічы. ПРАНЁСЬІДІ, дзеясл. Пранесці. Пакойніка ужо кыля нас пранесьлі, на вуліцу зывярнулі. Крычаў. ПРАНЁСЬЦІСЯ [пранёсца], дзеясл. [Пранесціса], шнарка прабегчы. Дужа шпарка пранёсься конь па полю. Слаўнае Мсцісл. ПРАНІК, -a, м. Пранік. Я мыла бяльлё, a пранік быў з шурпатыю ручкую, дык мызалі сабе на руке нацёрла. Арцёмаўка Міласл. Зьбегый ты, Агатка, вазьмі пранік, я ля рэчкі пакінула, як мыла бялізну. Ш уманы. ПРАНЦЬІ, -аў, мн. л. Пранцы (хвароба). У іх пранцы. Сымон з сылдатаў прынёс, дык i жонку ныдзяліў, i дзеці ўжо хворыя. Курасоўка Мсцісл. Дыстаў нейдзе ў горьідзі, пранцаў, цяперь усё да дохтыра ходзіць. Гібалы Касцюк. ПРАНЫКЫЦЬ, дзеясл. Прахадзіць сюды-туды. Вот так целый дзень праныкыіш i нічога ня зробіш. Хвёдараўка Краснап. ПРАНЬІРА, -ы, м. i ж. Праныра, пралаза. Ня люблю я яго: такій ён праныра, што ўсюдых пралезіць. Пірагова Мсцісл. ПРАНЬНІК, -a, м. Пранік. Праньнік дужа няёмкі, надта рукі націраець: noкуль бяльлё памыіт, дык мызалі паўскочуць. Расна. Маці мыла на речкі бялізну i забыла там праньнік. Лапаціна Мсцісл. Етым праньнікым ня дужа пірянет. Хвёдараўка Краснап. ПРАПАЛЩЬ, дзеясл. Прапаліць. Maленькыя іскырка ўпала i прапаліла мне ттаны. Канічы Касцюк. ГІРАПАНАВАІДЬ, дзеясл. Прапанаваць. Прапанаваў я ёй ісьці ca мной *— ні зыхацела, ну i ні нада, адзін найду. Ушакі Чэрык. ПРАПАСЬЦЬ, дзеясл. 1. Прапасці, згінуць [згубіцца]. Мой ножык нейдзе npanaij, як у воду ўпаў. Лабаноўка Касцюк. 2. Здохнуць. Карова надовічы у Лукаша прапала, павёз закопваць. Янаўка Мсцісл. ПРАПІКНУЦЬ, дзеясл. Праткнуць [пракалоць], прабіць. Кінуў вілымі ў пырасёнка i прапікнуў яго наскрозь. Арцёмаўка Міласл. ПРАШЦЬ, дзеясл. Прапіць. Нядзелю зырыбляў, а за 'дзін вечыр прапіў. Іванаўка Хоцім. Вымантачыў у мяне гроты ды прапіў. Горкі Краснап. ПРАРАДЗЩ 1ЛБ, -a, м. Продак. Атродак панській пахож ны свайго прарадзіціля. Арцёмаўка Міласл. ПРАРЭЗКА, -i, ж. Патла ў вопратцы. Кравец пашыў паліто, толькі прарэзкі асталось зьдзелыць ды гузікі ўшыць. Люда гошч Мсцісл
Дадатковыя словы
аббрешыць, пяныя, ітяны
9 👁