ПАМІРАЦЬ, дзеясл. Уміраць. Асіліла мяне хвароба, паміраю я ўжо. Пірагова Мсцісл. Паміраючы, матка адказала хутру дачцэ. Куляшоўка Клім. ПАМІРКУВАНЬНЯ, -я, н. Меркаванне, рахунак у думках. H i к чаму тут тваё паміркуваньня, уседно купляць ня будзім: ні хваціць гроши. Бяседавічы Хоцім. ПАМІРКУВАЦЦА, дзеясл. Памеркавацца [падзяліць, як кажа сумленне]. Памяркуйцеся паміжсобку, каб крыўды нікому ні было. Мсціслаў. ПАМІЦЬНІК, -a, м. Помнік, намагільнік. Арьхіп ny бацьку паміцьнік будзіць ставіць i агырёжу лі магілкі. Краснаполле. ПАМІШЧАЦЬ, дзеясл. Змяшчаць. 3 тых пор, як сталі памішчаць мае заметкі ў газету, стаў я i грошы пылучаць. Бяседавічы Хоцім. ПАМКНУЦЦА, дзеясл. Памкнуцца. Спычатку памкнуўся іці ў адзін бок, a noтым пашоў нызад. Сохана Мсцісл. Памкнуўся нешта скызаць, ды ні скызаў, раздумуў. Баеўка Крыч. ПАМНОГА, прысл. Многа. Памнога ты ясі, етык ні хваціць табе таго, што зырыбляіш. Слаўнае Мсцісл. ПАМОВА, -ы, ж. [Змовіны]. Гапка выходзіць зы Уласа ўзамуж, ужо ŭ памова была. Палуж Краснап. ПАМОКЛЫЙ, прым. Памоклы, змоклы. Прышлі яны такія памоклыя — ну ніткі на іх сухой ні было. Ушакі Чэрык. ПАМОНІЦЬ, дзеясл. Паклікаць. Нада курэй памоніць, ніхай пыдзяўбуць рассыпаныя зірняты. Большая Багацькаўка Мсцісл. ПАМОУ, -ву, м. Умова. Ты ж мой naмоў знаеш — тры рублі на дзень i харч, тады пайду ны работу. Палуж Краснап. ПАМОЧ, дзеясл. Памагчы. ён прасіў памоч яму дыкасіць той маржок — надо паслухаць. Лешчынка Мсцісл. ПАМПУШКА, -i, ж. 1. Аладка. У нас сяньні ладкі, пампушкі. Канічы Касцюк. 2. бат. Порхаўка. Рыздавіў пампушку ны балоці. Турэйск Краснап. ПАМРОК, -a, м. Замарачэнне. H i віряшчыця вы, сьціхніце, ато памрок зрабілі сваім крікам — гылыва баліць. Шумячы. ПАМСЬЦГЦЦА, дзеясл. Адважыцца, намерыцца [надумацца]. Нада ж было яму памсьціцца красьць кыня. Слаўнае Мсцісл. ПАМЫЙКІ, -ік, мн. л. Памыі. Налілі целую шайку памыік. Памыйкі ад бульбы стыяць пыд лавый — вылі іх у карыта, H iхай сьвіньні зьядуць. Слаўнае Мсцісл. ПАМЫЙНІЦА, -ы, ж. Памыйніца, пасудзіна, куды зліваюць памыі. Памыйніца, поўна памыік, стаіць ад раньня, i ніхто ня выльлець. Баеўка Крыч. ПАМЫІНЫ, -аў, мн. л. Памыі. Памыйніца была наліта поўна рознымі памыінымі, i ад яе дужа тухлела. Арцёмаўка Міласл. ПАМЫЛЩЦА, дзеясл. Памылщца. Я памыліўся, думаў, што ета Міхась, аж ета сусім нізнаёмы чылавек. Барысавічы Клім. ПАМЫЛЯЦЦА, дзеясл. Памыляцца. Німа такога чылавека, якей ба ні памыляўся. Гібалы Касцюк. Hi памыляецца хібатой, хто нічога ня робіць. Дубровіцы Клім. ПАМЫЦЦА. дзеясл. Памыцца, умыцца. Прынясі вады, ато німа чым памыцца. Бялішчына Мсцісл. Памыйсъ там ныд мякіньніцыю. Бяседавічы Хоцім. ПАМЫЦЬ, дзеясл. Памыць. T рэба к сьвяту ў хаце мост памыць. Смольская Буда Бялынкав. Памоім заўтры набожнік, ато дужа ён брудны. Крычаў. Памый мост, ато заўтры сьвята. Галоўчыцы Калінішчына. ПАМЯТАЦЬ, дзеясл. Памятаць. Запынтала табе — ні памятаеш! Тур'я Чэрык. Хто з тутэйшых мужукоў памятаець прыгон? Сохана Мсцісл. ПАНАВОРЫШЧУ, прысл. Нечакана, выпадкова. Панаворышчу спыткаліся i пашлі разым. Людагошч Мсцісл. ПАНАЁХАЦЬ, дзеясл. [Панаехаць], наехаць у вялікай колькасці. На вёску панаехала анцылерыя. Мацутаўка Распян. На бызар панаехала людзей, што ні пралезіш нідзе. Клімавічы. ПАНАЖЬІ, -оў, мн. л. Панажы. Лёкса прівізала к нітам панажы. Гібалы Касцюк. Ня гэтыя панажы цісьнеш, ня ладна выйдзець. Юркаўка Крыч. У чатыры ніты тчэш i ў панажох путаісься. Буліна Касцюк. ПАНАЙЦІ, дзеясл. Прыйсці многім [папапрыходзіць]. Панайшло народу — поўныя хата. Пірагова Мсцісл. ПАНАРОУКА, -i, ж. Панароўка [звычка, гіаводзіны]. Дычка ў матку ўдылася: маткіны вочы, бровы, маткіны ŭ панароўкі. Палуж Краснап. ПАНАС, -a, м. Уласнае імя Апанас. УПанаса сяньня вясельля. Чыгрынаўка Раснян. ПАНАУКА, -i, ж. Палонка. Сёліта лёд ны рацэ такі тоўсты, што чуць панаўку пресекла, каб папыласкаць бялізну. Ушакі Чэрык. ПАНАУЧЬІЦЦА, дзеясл. Панавучвацца. Як ні стала махоркі, дык yce панаўчылісь тыбаку сеіць. Рылаўшчына Мсцісл. ПАНАЧЫПЛЯЦЦА, дзеясл. [Паначапляцца], начапляцца ў вялікай колькасці. Конь хадзіў недзе каля плоту — паначыпляліся ў грыву дзяды. Пірагова Мсцісл. ПА-НАШЫМУ, прысл. Па-нашаму. Прыехылі з Менску, a гаворяць па-нашыму. Студзянец Касцюк. ПАНЁБНІК, -a, м. Пруцік у кроснах, за які чапляюць ніты. Вісокі ўжо сталі панебнікі, даўгея аборкі нада. Хвёдараўка Краснап. ПАНЁБНІЦА, -ы, ж. Пруцік у кроснах, за які чапляюць піты. Нанебніца ляжыць на ставіцінах, за яе чапляюцца чапёлкі да нітоў i набілкі. Меншая Багацькаўка Мсцісл. ПАНЕВА, -ы, ж. Панёва, суконная caматканая спадніца. Я выткала i пашыла сабе панёву. Усцінавічы Краснап. Назыч ты, таічка, мне свае сіняе панёвы ны вясельля схадзіць. Журбін Бялыпкав. Баба надзела панёву. Іванаўка Хоцім. ПАНЁНКА, -i, ж. Паненка. УЛукыша дычка, дык ныстыяшчыя паненка: людзі ў поля ідуць, a іна ў цянёчку сядзіць. Хвёдараўка Краснап. ПАНЁСЬЦЬ, дзеясл. Панесці. Панаса панесьлі ўжо на могільнік. Пухнава Pacнян. Нешта Максім нанёс дахаты. Баеўка
Дадатковыя словы
туря
9 👁