Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

ПАДВОДНІК, -a, м. Вознік, падводчык. Мой падводнік кепскі, ня скора дывязець мяне ды хаты. Канічы Касцюк. ПАДВОДЧЫК, -a, м. Возпік [абознік], чалавек, што едзе «y падводы» зарабіць. Нас ехала падводчыкаў чалавек дваццаць, ды ўсё хлопцы сільныя, маладыя. Пірагова Мсцісл. ПАДВОЙНЫЙ, прым. Падвойны, дубальтовы. Зіма ідзець, нада ўжу падвойныя вокны ўстыўляць. Маластоўка Краснап. ПАДВОР'Я, -я, н. 1. Гаспадарка. Падвор'я маё ніважныя: i коні, i каровы нешта хварэюць. Самацэвічы Касцкж. 2. Двор, сядзіба. Я к мыя дачушка хадзіла, || Падвор'я маё красіла. 3 пар. песні, M. Г. 25. ПАДВУХРЬІЦЬ, дзеясл. Падвучыць наго, падбіць. Паджыгайла етый толькі падвухрыў, а як прышло да дзела, дык i схуваўсь. Забычанне Касцюк. ПАДВЯЗАЦЦА, дзеясл. Падиеразацца. Падвяжысь матузом. Гарманава Мсцісл. ПАДВЯЗАІДЬ, дзеясл. Падвязаць. Падвяжы штаны, ато згубіш. Янаўка Мсцісл. ПАДВЯСЫДГ [падвесьць], дзеясл. Падвесці, падмануць. Падвёў ты, кум. мяне, хоць ты цяпер суседу ў вочы не глядзі! Пірагова Мсцісл. Ты хацеў мяне падвясьці, ды ні удалось. Новы Дзедзіп Міласл. ПАДГАНЩЬ, дзеясл. Падагнаць. Падгані кыня троху, ато ні даедзім да ночы. Пбалы Касцюк. Нечымкыня падганіць, дык галіну ў лесі атламіў. Дубеец Касцюк. ПАДГЁРІЦ. -а, м. Падгерац. Падгеріц злымаўсь, шворін выскачыў, i воз абярнуўсь. Бяседавічы Хоцім. Відна падгеріц слабы, што зад у калёсах адломан. Крычаў. Без падгэрца шворан выскачыць. Дуброўна. Падгэрыц атырваўсь, ні даедзім. Хвёдараўка Краснап. Твой падгэрэц дужа слаб. Тур'я Чэрык. ПАДГЭСЬЦЕР, -а, м. Падгерац. Зь етыя бярозкі будзя харошый падгэсьцер у калёсы. Хвёдараўка Красная. ПАДДАНЬІЙ, прым. Падданы, паднявольны. Што я табе падданы які ці што — папіхаіць мной усюды, куды хочыць! Ушакі Чэрык. ПАДДЗЁУКА, -i, ж. Верхняя зімовая адзежа, пашытая ў стан, бекеша. Паддзёўка пашыта добра. Кажамякіна Краснап. ПАДДРЫПАНЫЙ, прым. Абарваны [абтрапаны] ў падоле (пра адзежу). Надта паддрыпана твая сьвітка, хоць бы ты яе падрубіў ці што. Куркуўшчына Мсцісл. Спадніца ўся паддрыпана, a іна ні падшыіць. Парфенава Мсцісл. ПАДДУРЬ, -a, м. Падман, ашуканства. Ідзі паддурівай Грішку, а я на твой паддурь ні пайду. Палуж Краснап. ПАДДУРЩЬ, дзеясл. Абмануць, ашукаць. Ляксей лоўка мяне паддуріў — скызаў, штаб кыня двору прівёў, быццым бацька гуваріў. Лютня Краснап. ПАДДУРЫВЫЦЬ, дзеясл. Падманваць. Паддурывыў, паддурывыў, пакуль ні паддурыў. Краснаполле. ПАДДУЦЬ, дзеясл. Абмануць, ашукаць. Цыган паддуў мужука ны кані. Лютня Краснап. ПАД 'ЁМ, -у, м. Пад'ём. Дорога ны гару ды крутэй пад'ём — чуць узьехылі. Арцёмаўка Міласл. ПАД 'ЁСЫДЬ, дзеясл. Пад'есці. Сяньня наша красуня добря пад'ела. Бяседавічы Хоцім. ПАДЖАНГШНІК, -а, м. Паджанішнік, чашнік [шафер, дружка, маршалак]. Міхась у Янкі за паджанішніка. Затоны Раснян. Хто ў цябе будзе за паджанішніка? Людагошч Мсцісл. ПАДЖОГА, -i, ж. Паджыга [падбухторвапие]. Сам ён нічога ня здзелыіць, нада штоб яго хто-небудзь падвухріў — яму поджога нада. Арцёмаўка Міласл. ПАДЖЫГАЙЛА, -а, м. Паджыгайла [падбухторшчык]. Паджыгайла етый толькі падвухріў, а як прышло да дзела, дык i схуваўся. Забычанне Касцюк. ПАДЖЫГЫЦЬ, дзеясл. Паджгаць, хутка пабегчы. Ік скызалі, што лес гаріць, дык лясьнік паджыгыў—канём ні дагоніш. Тур'я Краснап. ПАДЖЬІЛКА, -i, ж. Паджылка, сухажыллс. Паджылкі зытрясьліся — так ударыў. Хвёдараўка Красная. ПАДЗАДОРІВЫЦЬ, дзеясл. Падзуджваць. Hi падзадорівый ты яго, ато будзя дренна. Маластоўка Краснап. ПАДЗЁЖ, -а, м. Падзеж, мор на статак. Сёлета нейкі падзеж на быдлу найшоў. Пірагова Мсцісл. ПАДЗЁЛ, -у, м. Падзел. Навошта вам гэты падзел, жылі б разам усе, дык лепей было б, ато пабачыце — рызваліцца ваша гаспыдарка пысьля падзелу. Ушакг Чэрык. ПАДЗЕНІК, -а, м. Падзённік. Падзёнік — вольный чылавек, дзень атработыў, а заўтрі можыць пріціць, можыць i ні пріціць. Арцёмаўка Міласл. Узялі мы сабе трох naдзёньнікаў ды ŭ змылацілі ўсё жыта. Пірагова Мсцісл. ГІАДЗГУ, -ву, м. Урокі. Ат падзіву шыптала баба, i нічога ні пымагло. Хвёдараўка Краснап. ПАДЗОЛЬЛЯ, -я, н. Падзол, падзолістая глеба. Hi расьцець жыта ны падзольлі. Хвёдараўка Краснап. ПАДЗУДЖЫВЫЦЬ, дзеясл. Падзуджваць. Hi падзуджывый ты яго, ён i так ні ведаіць, што дзелыць з сабою. Мануйлы Краснап. ПАДЗЬДЗЁЛЫК, -лка, м. Пракладка паміж падушкай i шворнам у калёсах. Нада йшчэ зьдзелыць падзьдзелык пыд падушку i шворынь. Хвёдараўка Краснап. ПАДЗЬДЗЁЛЫЦЬ, дзеясл. Падстроіць [зрабіць, наваражыць]. Ен ета ўсё падзьдзелыў. Хвёдараўка Краснап. ПАДЗЬДЗЁЦЬ, дзеясл. Падкалупнуць, падпусціць шпільку, сказаць што непрыемнае для другога. Ты мяне падзьдзеў, дык i я ж цябе падзьдзену. Палуж Краснап. ПАДЗЯКА, -i, ж. Падзяка. Табе, бабка, былыиая падзяка, што ты зьлячыла мяне. Добрае Мсцісл. ПАДЗЯЛЩЬ, дзеясл. Падзяліць. Вешна ў іх у сямьі грызота: то старая міз сабою ні ладзюць, то мыладэя, i радзіміц іх ведыіць, што яны ni падзелюць там. Арцёмаўка Міласл