Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
МЫЛЁЦ, -льца, м. Суглінак. Зімля ў нас —* самы мылец, жоўтыя. Хвёдараўка Краснап. МЫЛІЗЫНКА, -i, ж. Ласун, пераборлівы ў ядзе. Сынок мой — мылізынка, абы што ня будзя есьці. Палуж Краснап. МЫЛІЦЦА, дзеясл. Вагацца, быць у нерашучасці [нерашуча намервацца]. Сусед мыліўся, мыліўся ды пазычыў-ткі хлеба. Палуж Краснап. МЫЛІЦЬ, дзеясл. Мыліць, намыльваць. Узілася мыліць плацьця, а потым мыць на речку пайдзё. Каробчына Мсцісл. МЫЛКА, -i, ж. Мылка, ручка вясла. Добрыю мылку ты зьдзелыў у вясло. Bepбеж Чэрык. Трэба к вяслу зрабіць мылку. Тур'я Чэрык. МЫЛЫДАЯ, прым. Маладая, нявеста. Мылыдая ны вясельлі плакыла. Іванаўка Хоцім. Мыладэй з мыладою паехылі ў сельсавет запісацца. Ганнаўка Клім. МЫЛЫДНЯ, -i, ж. Маланка, бліскавіца. Гром як ударыць, мылыдня блісьніць, дык усё відна, як дождж ідзець. Арцёмаўка Міласл. Мыладнёю спаліла гумно. Горкі Краснап. Гром грыміць, i блішчыць мылыдня. Кокатава Мсцісл. МЫЛЫТАРКА, -i, ж. Малатарня. Kyпіў сабе мылытарку. Хвёдараўка Краснап. У саўхозі ўсё малоцяць мылытаркаю. Азерцы Клім. МЫЛЫЧАЙНІК, -а, м. 1. бат. Малачай. У нашым гародзе вельмі многа мылычайніку расьцець. Хвёдараўка Краснап. 2. М алом ў рыбы. У етый рыбы многа мылычайніку. Там жа. МЫЛЬГВА, -ы, ж. Малеча, дзеці. Мыльгва ета шарохыіцца пыд ныгамі, садзіцісь вы за стол, січас есьць нясу. Гусарка Клім. МЫЛЬНЯНКА, -i, ж. бат. Мыльнік, мыльнянка. Дзіравенськія дзеці любяць зьбіраць у іржышчы мыльнянкі, потым труць ix, i палучаецца пена, як ат мыла. Пірагова Мсцісл. Мыльнянкі нарвем ды пайдзём ногі мыць. Машавая Бялынкав. МЫЛЮПАЦІНЬКІЙ, прым. Малюсенькі. Мылюпаценькей, мылюпаценькей радзіўсь у яе дзіцёнык. Ушакі Чэрык. МЫЛЯУКА, -i, ж. Маляўка, дробязь. Усякыя мыляўка нос свой суець, куды ня просяць. Палуж Краснап. МЫНА, -ы, ж. Мана, хлусия. Hi рызьбярэш. у етым дзелі, дзе тут мына, а дзе ісьціна. Стары Дзедзін Міласл. МЫНТАЧКА, -i, ж. Мянтушка, драўляная дошчачка з насечкамі, у якія набіваецца мокры пясок для вастрэння касы ў сенакос. Дзе мыя мынтачка? Трэба пумынтачыць касу. Хвёдараўка Краснап. МЫРАСЩЬ, дзеясл. [Імжэць], ісці вельмі дробнаму, як праз сіта, дажджу. Дожджык целый дзень мырасіць i мырасіць. Гусарка Клім. МЫРАЦЦА, дзеясл. Марацца, забруджвацда. Пашыла сабе кубывый хвартух; цёмный луччы — ні мыраецца. Парадзіна Мсцісл. МЫРАЦЬ, дзеясл. Мараць, пэцкаць. Чаго ты выляісься ны маету? Толькі надзела чыстую каійулю, а ты ізноў мыраіш. Асавец Крыч. МЫРДУВАНЬНЯ, -я, н. Мардаванне, мучэнне, непрыемнасць. Сяньня я зайшоў на йгрышча ў дзяреўню, дык ты думаіш там путныя танцы, гульні? Адно мырдуваньня. Слаўнае Мсцісл. МЫРДЬІВАЦЦА, дзеясл. Мардавацца, мучыцца. Я з возым адзін мырдываўсь, мырдываўсь, чуць пыдняў. Парадзіна Мсцісл. МЫРЗЯНКА, -i, ж. Маразянка, лубок ці кошык з намарожаным на дно пластом лёду для коўзання з горкі. Зьдзелыў я сабе мырзянку з лубкі, во будзіць ладна кытацца з гары. Татаршчына Мсцісл. МЬІСІК, -a, м. Насок, завостраны канец. Зламіў мысік у ножыка. Боты ў яго з доўгімі мысікамі. Хвёдараўка Краснап. МЫТ, -a, м. Панос. Прыняў мяне мыт, дык чыста выпылыскаў. Слабада Раснян. Мыт мыя начыста. Хвёдараўка Краснап. Дзіцёнак наеўся зеліні, ну яго i прыняў мыт. Слаўнае Мсцісл. МЫТАВША, -a, н. Матавіла, прылада матаць маткі. Куды яно годнр гэта мытавіла, яно толькі ніткі рвець. Тур'я Чэрык. Вазьмі мытавіла i змытай вось гэтыя eipaцёны. Татаршчына Мсцісл. МЫТАЛЫГА, -i, м. i ж. Маталыга, жулік. Ці ты ня ведыіш, якей ён мыталыга? Хвёдараўка Краснап. МЫТАШДА, дзеясл. [Матляцца], калыхацца. Вішынька на дрэві мытаіцца. Маластоўка Краснап. МЫТАЦЬ, дзеясл. Матаць, намотваць. Замест мытавіла іна мытала ніткі ны два канцы стыла. Касперка Міласл. Удзень мне нітку ў юрок, ато я ня віджу, а мне нада мытаць ніткі на клубок. Слаўнае Мсцісл. МЫТРАШЫЦЬ, дзеясл. [Імжэцьі, парушьіць. Дожджык мытраійыць, іціць нельга — намочыць. Кокатава Мсцісл. МЫУЧАЦЬ, дзеясл. Маўчаць, Што ж мы, дзіўчаты, будзім так сядзець i мыўчаць? Дывайця зыпяем песьню ці што. Усцінавічы Касцюк. МЫХАЦЬ, дзеясл. Махаць. Як унадзіліся віраб'і ў проса, хоць махылым мыхай. Палуж Краснап. МЫХЛЮВАЦЦА, дзеясл. Карыстацца воляю i добрымі ўмовамі. Красуіцца, мыхлюіцца на волі скаціна. Хвёдараўка Краснап. МЫЦЦА, дзеясл. Мыцца. Маці пышла ў лазьню мыцца. Прыпечына Касцюк. Мы пайдзем мыцца — лазьня ўжо вытыпліна. Лапаціна Мсцісл. МЫЦЬ, дзеясл. Мыць. Сяньні нада зьдзелыць лугу, будзім мыць бялізну. Баеўка Крыч. Мыла яна бяльлё ны рацэ ды ўвалілыся ў пролубку — чуць ні ўтапілыся. Куравічы Мсцісл. МЬІЧКА, -i, ж. 1. бат. Сівец. Hi ганіця кароў на пруд, там адна мычка, a мычкі каровы ні ядуць. Хвёдараўка Красная. 2. [Скручаная ў вяртлюг] жменя ільну, падрыхтаванага для пражы. Нычашы мне мычык, ато я ўжо апошнію спрала. Касперка Міласл. Ганна спряла трі мычкі. Гібалы Касцюк
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вірабі, туря, чыстўю
7 👁
 ◀  / 512  ▶