лыва баліць i лідашна яму. Ніхай ба ўжу вырвала яго, дык ба, можа, лягчэй стала. Арцёмаўка Міласл. Мне на серцы лідашна. Горкі Краснап. ЛІДАШТА, прысл. Лідашна, моташна. Нешта мне стала лідашта, каб ні вырваць хоць. Мацутаўка Раснян. ЛІЖАК, -a, м. 1. Ляжак, дымаход на тары. Верна, ліжак зыоаліўся ны гарэ, што дым круціць у пены. Слаўнае Мсцісл. 2. Тоўстае бервяно, на якое кладуцца дошкі падлогі. Ліжак асеў, i мост скрывіўсь. Бяседавічы Хоцім. 3. Падаконнік. На ліжаку было сала, дык, мабыць, кошка сьцягнула, німа. Іванаўка Хоцім. ЛГЖАНКА, -i, ж. Ляжанка, прыпек, за* печак. Наш дзед заўсёда сыііць на ліжанкі. Кокатава Мсцісл. Баба сядзіць на ліжанкі i грэіць свае плечы пры печкі. Шумячы. ЛІЖАЦЬ, дзеясл. Ляжаць. Пыдай мне рукавіцы — там на гзымсі ліжаць. Ушакі Чэрык. Зы дзяреўняй знайшлі чылавека адубелыга, ны сьнягу ліжаў. Лешчынка Мсцісл. Кніжкі ліжаць ны паліцы. Баеўка Крыч. ЛІЖАЧЫЙ, прым. Ляжачы. Пад ліжачый камінь выда ні цякець. Аляксандраўка Краснап. Бярозка — ліжачыя красычка; уецца, уецца ўсьцяж пы зямле. Пірагова Мсцісл. ЛІЗАЦЬ, дзеясл. Лізаць. Hi нада лізаць чарніла ізыком, ета ж уредна. Шарэйкі Кастой. Кот сьмітану ліжыць — прыгані яго. Гарманава Мсцісл. ЛІЗНУЦЬ, дзеясл. Лізнуць. Пыглядзеў — нешта ліпкае, лізнуў — салодкыя, знаць, мёд нехта праліў. Прусіна Касцюк. ЛІЗУН, -a, м. Ласун, лізун. Oŭ, i лізун у цябе Мішка, ні дай бог: усё яму салодзінькыя пыдай! Зоры Чэрык. ЛІК, -y, м. Лік. Пыдажджы, ні мішай: я з ліку зьбіўся. Іванаўка Хоцім. Бярець бяз ліку i бяз меры, a калі аддасьць — ніведыма. Маляцічы. Дзесіць соцін—якей будзіць лік? Бяседавічы Хоцім. ЛІКАРСТВА, -a, н. Лякарства. Нада нысыбіраць у маі месіцы ўсякыга зельля для лікарства. Слаўнае Мсцісл. ЛІЛЁЯ, -i, ж. бат. Лілея. Якая ж прыгожыя кветка лілея; ны нашай жа рацэ тож растуць лілеі. Ушакі Чэрык. ЛІМЯГГ, -гоў, мн. л. Лемягі, бярвенні, што кладуцца паверх шул у гумне. Лімягі кладуцца на шулы, а на лімягі кладуць ключы адным канцом, а другім — на кладзь, в о і ўснова крышы. Хвёдараўка Краснап. ў ЛІН, -а, м. заал. Лін. Лін любіць стыячую ваду. Паўлавічы Клім. Я пыймаў сяньні ліна i пяць кялобу ды йшчэ адну аўдотку. Куравічы Мсцісл. ЛІНА, -ы, ж. Лянота. Ліна была ўстываць дужа рана, а прыйшлось. Палуж Краснап. Ліна нейкыя ныпала ны мяне: рабіць нічога ня хочыцца. Парадзіна Мсцісл. ЛІНАВАНЫЙ, прым. Лінеены. Я к naедзіш у горыд, купі мне лінаваныя паперы два аркушы. Пухнава Раснян. ЛІНАВАЦЬ, дзеясл. Лінеіць. Нада лінаваць сшытак. Шарэйкі Касцюк. ЛІНЁЙКА, -i, ж. Лінейка. Дай мне свае лінейкі палінеіць сшытык. Шарэйкі Касцюк. ЛІНЁІЦЬ, дзеясл. Лінеіць. Во етый край лучыны роўный, na ім можна лінеіць бумагу, як na лінейкі. Арцёмаўка Міласл. ЛІНЕВІШЧА, -a, н. Злінялая скура вужа ці гадзюкі. Я спужаўсь: думыў, што гадзюка, а ета толькі лінёвішча ляжыць. Высокі Бор Краснап. ЛШУЦЬ, дзеясл. Лінуць. Надышла маленькыя былачынка, а як лінуў дождж, дык як зь відра. Хоцімск. Лінуў ны мяне, дык абліў усяго. Зоры Чэрык. ЛІНЯ, -i, ж. Ліна, вяроўка ў пароме. Бярыцесь yci за лініо, ато паром стаіць. Ушакі Чэрык. ЛГПА, -ы, ж. бат. Ліпа. Ветрым ліпу пылымала, нада аблупіць кару ны лапці. Паўлавічы Клім. ЛШАВЬІЙ, прым. Ліповы. Ліпавы цьвет зьбіраюць i сушуць ны чай ат прастуды. Пірагова Мсцісл. ЛШЕНЬ, -я, м. Ліпень, сёмы месяц у годзе. Першыга ліпеня нас распусьцяць ны канікулы. Мсціслаў. ЛІПЁЦЬ, дзеясл. Ліпець, ледзь трымацца. Яго жупан чуць ліпіць, зычапі, дык i рызарвеш. Стріха старыя, чуць ліпіць, яе вецір eo-eo зьнясець. Слаўнае Мсцісл. ЛІПНУЦЬ, дзеясл. 1. Ліпнуць. Смыла к рукам ліпнець, a пысьля нільзя атмыць будзіць. Дзеражна Касцюк. 2. Прыставаць. Дос табе ліпнуць ка мне! Ныдаеў ты мне, як редзька. Арцёмаўка Міласл. Дзеўкі к яму ліпнуць, як мухі на мёд. Бяседавічы Хоцім. ЛІПУЧЫЙ, прым. 1. Ліпучы. Клей дужа ліпучый. Краснаполле. Kyni ты ліпучыя бумагі ат мух, ато рызьвялося іх столькі, што біда. Маляцічы Крыч. 2. Заразны. H i хадзі к яму, хвароба гэта вельмі ліпучыя — зыхварэіш i ты. Ушакі Чэрык. ЛІС, -a, м. Ліс, лісіца. Сяньні сыбакі ліса гынялі — чуць ні спыймалі, ды ўцёк, каб ны яго ліха. Азерцы Клім. ЛІСА, -ы, ж. 1. Ліса, самка ліса, лісіца. Ліса пывадзілась хадзіць, нада атруты пылажыць, можа зьесьць, дык здохніць. Журбін Бялынкав. 2. Ліса, маленькія санкі, падсанкі. Пылажы бервяно на лісу. Тур'я Чэрык. ЛІСАВЁТА, -ы, ж. Уласнае імя Альжбета. Вазьмі, Лісавета, скацірку i зысьцялі стол. Новыя Капачы Мсцісл. ЛІСАВЫЙ, прым. Ліслівы. Янка лісавы чылавек: у вочы такей добрый, а за вочы гад-гадым. Цітаўка Росл. ЛІСАВЫЙ, прым. Лесавы, лясны. Лісавый шчавіль можна есьць, ён смашный. Хвёдараўка Краснап. Кіслый, як лісавоя яблыка. Вітрунь Касцюк. ЛІСАПЁДА, -ы, ж. Веласіпед. Прыехыў ён ны лісапедзе, прівёз нейкую клумачку. Пірагова Мсцісл. У нашыга ныстаўніка ёсьць лісапеда. Барысавічы Клім. ЛІСАУКА, -i, ж. Лесавое яблыка. Сяньні хадзіў у лес, нызьбіраў торбу лісавык. Хвёдараўка Краснап. ЛІСПДА, -ы, ж. 1. Лісіца. У вочы, як лісіца льсьціць, a зачы што ён кажыць9 Горня Хоцім. 2. Чурбак, што кладзецца на падсанкі пад бервяно. Пупраў луччы лісіцу, ато бірьвяно зваліцца з пыдсанык. Бяседавічы Хоцім. Лісіцу нада бярозывую
Дадатковыя словы
кялббў, туря
4 👁