КУКСА, -ы, ж. 1. Кукла, валасы, закручаныя на патыліцы (у жанчын). Скруціла выласы ў куксу. Хвёдараўка Краснап. 2. Нараст на дрэве. Лянъ, якая кукса ны бярёзі вялікыя вырысла. Там жа. 3. Бяспалы. Учора Іван у лесі, рэзыўшы дровы, адхваціў паліц, во i зыстаўсь цяпер куксай. Добрае Мсцісл. КУКСІЦБ, дзеясл. Плакаць, хныкаць. Чаго ты куксіш? Зымаўчы, ато ік дам, то тады ўоюу будзіць чаго куксіць. Залачэўка Краснап. КУКУВАЦЬ, дзеясл. Кукаваць. У лесі ўжо зязюля кукуя, я ўчоры чуў. Янаўка Мсцісл. КУКУЛЬКА, -i, ж. Зязюлька. Ужо кукулька ня кукуя. Краснаполле. Кунулька ў садзе нашым кукуя. Палуж Краснап. КУКШЫН, -a, м. Збан з ручкаю. Вазьмі ны паліцы кукшын з мылаком. Разанцы Мсцісл. Васютка, налі ў кукшын вады! Шарэйкі Касцюк. Я пычаў з дарогі ваду жлуктаць — кукшыны тры выпіў. Парадзіна Мсцісл. КУКЫВАЦЬ, дзеясл. Кукаваць. Сяньні зязюля кукывала, а я лічыў — дваццыць eoсім раз кукнула i сьціхла. Дзеражна Касцюк. КУКЫЦЬ, дзеясл. Кукаць, кукаваць. Зязюля кукыя ў лесі. Бардзіч Краснап. КУЛАГА, -i, ж. Страва з аржаной мукі. Матка дала дзецям на абед кулагі. Усполле Раснян. Звары, маці, нам заўтра кулагу. Тур'я Чэрык. Кулага смашныя: ета такоя цеста — кісла-салодкае. Парадзіна Мсцісл. КУЛАК, -а, м. 1. Кулак. Як треснуў кулаком у зубы, так той кроўю й абліўся. Разанцы Мсцісл. А я ж яму кашулічку шыю, II А ён мяне кулаком у шыю. 3 нар. песні. 2. Кулак, прыжымісты мужык, багацей. Кулакі ў камуну ні пайдуць, ныйпачы, кылі ў іх зямлі ні адбіраюць. Арцёмаўка Міласл. КУЛАМЁСА, -ы, ж. Куламеса, мешаніна, суталака, калатня. Што ў іх там робіцца — сам чорт ні рызъбярэць: куламеса тыкая, што біда. Ушакі Чэрык. Нехта пыд вакном крыкнуў «пыжар», i пыдняласъ на сходцы куламеса. Сохана Мсцісл. У нас сяньні ня бульба, а нейкыя куламеса. Канічы Касцюк. КУЛАМЁСЩЦА, дзеясл. Балавацца з цестам. Нашто дзіцёнык куламесіцца — адвядзіця яго ад дзежкі. Хвёдараўка Краснап. КУЛАМЁСКІ, -аў, мн. л. Піражкі з пяску i гразі, што робяць дзеці. Дзеці ны дваре дзелыюць куламескі. Хвёдараўка Краснап. КУЛДОБІНА, -ы, ж. Калдобіна, ямка, выбітая калёсамі на дарозе. Усунуўся ў кулдобіну І па повіс абмачыўся. Парфенава Мсцісл. Кулдобіна поўна вады. Паходавічы Чэрык. Глядзі ў кулдобіну ўедзіш — пірякулісьсі з возым. Касцюковічы. КУЛДЬІКНУЦЦА дзеясл. Упасці, перакуліцца. Во, кулдыкнуўся Сымон з воза. Страмілава Мсцісл. КУЛДЫКЫЦЦА, дзеясл. Перакульвацца. Дывай мы будзім з табой ны траве кулдыкыцца ўніз гылавой. Слаўнае Мсцісл. КУЛДЫЧЫНЬНЯ, *я, h. Невыразная гаворка. Дзіцячыга кулдычыньня ні рызьбярэш, толькі ўжу як прывыкніш, тады пынятна, што дзіцёнык кажыць. Зарубец Крыч. Нільзя было пыняць, што дзіцёнык гыварыў, ета була ні гаворка, а кулдычыньня нейкыя. Арцёмаўка Міласл. КУЛДЬІЧЫЦЬ, дзеясл. Балбатаць (пра індыка). К індыком як пыдайдзеш, дык яны кулдычуць. Арцёмаўка Міласл. КУЛДЫЯЧЫЦЬ, дзеясл. Гаварыць неразборліва. Кулдыячыць нешта, што ні рызьбярэш. Крычаў. Іна як закулдыячыць, дык нічогінька ні найму. Куркаўшчына Мсцісл. КУЛЕК, кулька, м. 1. Сноп саломы. Кулёк саломы важыць хунтаў дваццыць пяць. Машавая Бялынкав. На ету крышу нашло дзьве сотні кулькоў. Бяседавічы Хоцім. 2. Мяшок з грубага палатна. Вазьмі больш кулькоў, ато нскуды будзіць ссыпаць дробную бульбу. Бяседавічы Хоцім. КУЛЁШ, -a, м. Кулеш. Кулеш у нашый мясцовысьці — асмаковыныя іда. Пірагова Мсцісл. Сяньні кулеш вельмі смачны. Крычаў. Кулеш у латушцы за засланкай стаіць. Аршаншчына. КУЛЮА, -ы, ж. Прасека ў лесе. Прыклалі кулісы ў лесі, ныдзялілі на дзілянкі. Хвёдараўка Краснап. КУЛІТКА, -i, ж. 1. Звязка льну na 40 жменек. Ц і многа вы нымялі кулітак лёну? Новыя Капачы Мсцісл. 2. Каравай хлеба. Вазьмі ету кулітку хлеба ў дарогу— іна крыху большыя. Ясень Краснап. КУЛУПАЦЬ, дзеясл. Калупаць. Не кулунай нцльцым у носі. Гібалы Касцюк. Хто ета кашу браў з махоткі — нехта ўжу кулунаў тут? Арцёмаўка Міласл. КУЛУПНУЦЬ, дзеясл. Калупиуць, запрасіць высокую цану. Кулуннуў зь яго як з быгатыга. Хвёдараўка Краснап. КУЛЬ, -я, м. Вялікі сноп саломы. Л я гумна ліжала шмат кулёў саломы. Белы Мох Мсцісл. КУЛЬГАВЫЙ, нрым. Кульгавы. Прышоў к нам дзед кульгавый, што з адным кыстылём ходзіць. Бяседавічы Хоцім. Яшчэ ў дзяцінстве я злымаў сабе нагу i цяпер па ўсё жыцьцё стаў кульгавым. Слаўнае Мсцісл. КУЛЬГАЦЬ, дзеясл. Кульгаць. У яго, знаць, адна ныга кырачэй за другую, што ён кульгаіць, можа, яму ны вайне ета кантужыла. Арцёмаўка Міласл. КУЛЬКА, -i, ж. Снежка. У перапынку будзім біцца кулькымі — сьнег мяккі. Шарэйкі Краснап. КУЛЬМАНКГ, -оў, мн. л. Блінчыкі. Сяньні маці ныпікла кульманкоў. Маластоўка Краснап. КУЛЬТУРНЫЙ, нрым. Культурны. Ён чылавек культурный, адукаванэй. Чыгрынаўка Раснян. КУЛЯ, -i, ж. Куля. Куля пыпала проста ў сэрца. Ушакі Чэрык. Куля з лівальвэра наскрозь сьцяну прыйшла. Бяседавічы Краснап. КУЛЯМЕТ, -а, м. Кулямёт. Чырвонар
Дадатковыя словы
туря
10 👁