быў, абібок ты етакій, людзі працуюць, a ён зыпляцецца недзе ды сядзіць целый дзень! Гусарка Клім. ЗЫПЛЯЦЕНЫЙ, прым. Заплецены. Пышла дзеўка, у касу зыпляцёна. Паўлавічы Клім. Галоўка зычашона, i касіца зыпляцёна. Меншая Багацькаўка Мсцісл. ЗЫПРАГІНУЦЬ, дзеясл. Загінуць. Зыпрыпала галоўка мыя, зыпрагінула. Брылёўка Краснап. ЗЫПРАГЧЬІ, дзеясл. Запрэгчы. Зыпряжыця кыня, на пруд паехыць нада. Ушакі Чэрык. Калісь-то мы служылі прыгон, a цяnep не, ні зыпражэш! Добрае Мсцісл. ЗЫПРАКШУЦЬ, дзеясл. Перакінуць. На што ты стол зыпракінци? Палуж Краснап. ЗЫПРАСІЦЬ, дзеясл. 1. Запрасіць, паклікаць. Зыпрасілі мяне ны вясельле, але німа як пакінуць хату адну i пайці нельга. Слабада Раснян. 2. Запрасіць (цану пры прадажы). Таргуйся, татычка, таргуйся,\\ Ны вялікый цане дзяржыся: || Стаўлёныга горыду зыпрасі. 3 нар. песні. ЗЫПРАСЫДЩБ, дзеясл. Забараніць. Зыпрасьцілі лавіць рыбу ў рэчцы без дазволу. Суседу зыпрасьцілі пыхаць ляда. Сохана Мсцісл. ЗЫПРІГАЦЬ, дзеясл. Запрагаць. Ен стаў рупіцца ехыць, скорей сыбраўсь i стаў кыня зыпрігаць, быяўся, штоб ні спазьніцца. Арцёмаўка Міласл. ЗЫПРІУЛЯЦЬ, дзеясл. Запраўляць (маслам), задабраць. Зыпріўляй кашу добря, ні жалей масла, хай дзеці ядуць. Тур'я Краснап. ЗЫПРІШЧАЦЬ, дзеясл. Забараняць. Зыпрішчаюць сёліта ў лесі пасьціць скот. Бяседавічы Хоцім. ЗЫПРЫДАЦЬ, дзеясл. Запрадаць, прадаць. Зыпрыдаў я сваю каноплю яшчэ ў гародзі, a січас хуць сабе купляй: несчыга i пута зьвіць. Зубоўка Раснян. ЗЫПРЫПАСЫДЬ, дзеясл. Прапасці. Зыпрыпала галоўка мыя бедныя, запрагінула! Брылёўка Краснап. Вот цяпер жа мы, браціц, II Навек c табой зыпрыпалі: || A ŭ ня будзім, браціц, знаці, || Калі зіма, калі лета. 3 нар. песні. ЗЫПРЫПАШЧЫИ, прым. Прапашчы, пагіблы. Зыпрыпашчый ён чылавек: ат работы адбіўся i пьець біспрістанку — яго ўжу ніхто ні спасець. Арцёмаўка Міласл. ЗЫПРЫШАЦЬ, дзеясл. Запрашаць. Ciстра ў госьці эыпрышая. Пішыць, штоб npiехыў на ўсё лета. Мсціслаў. ЗЫПРЯГЧЫ [запрёгч], дзеясл. Запрэгчы. Зыпрягі-ка вазок, нада зьезьдзіць к свату ў госьці. Бяседавічы Хоцім. Зыпряглі пару коні ў адны калёсы, i то ні цягнуць пы такей грязі. Слаўнае Мсцісл. ЗЫПРЯТЫЦЦА, дзеясл. Схавацца. Зыпрятыўся ў лог, i ня відна. Хвёдараўка Краснап. ЗЫПЫТРАШЫЦЬ, дзеясл. Запарашыць, пачаць падаць (пра снег). Зыпытрашыў сьняжок — буря будзя ноччу. Хвёдараўка Краснап. ЗЫПЫХАЦЬ, дзеясл. Забаранаваць, заараць. Запыхала грэчку i паехыла ў двору. Палуж Краснап. ЗЫПЫЯЦЬ, дзеясл. Запаяць, заліць. Нада зыпыяць дзірку ў карцы, ато пычаў цеч — ні пыстаў нідзе. Слаўнае Мсцісл. ЗЫПЯЧЫ [запёч], дзеясл. Запячы. Зыпікла пічыя, што i рады ні даць! Парадзіна Мсцісл. ЗЫПЯКЧЫСЬ [запёчца], дзеясл. Запекчыся, падгарэць. Пыстаў бабку ў печ, толькі глядзі, штоб ні зыпіклась на вугыль. Горка Краснап. ЗЫРАБЩЬ, дзеясл. Зарабіць. У нас блізка ні чыгункі, ні рякі німа, i зырабіць нсидзе, хуць ты што хош. Машавая Бялынкав. ЗЫРАБОТЫК, -тка, м. Заробак. Мне нечыга шкудуваць, што я ні паехыў у зыработкі, я ў дваре больш эыраблю. Арцёмаўка Міласл. ЗЫРАДЗГЦЬ, дзеясл. Зарадзіць [ypaдзіць]. Сёліта зырадзіў лён — харошыя наметы будуць. Бяседавічы Хоцім. Бульба ў етым годзі добря зырадзіла. Слаўнае Мсцісл. ЗЫРАЗА, -ы, ж. Зараза. С хворым ні варта, рукацца, ато яшчэ зыразы ныбяресься. Слаўнае Мсцісл. ЗЫРАНІ, прысл. Раней, больш рана. Трэба зырані рыспалівыць печ, ато сяньні дровы сырэя. Канічы Касцюк. ЗЫРАСЫДГ [заросьць], дзеясл. Зарасці. Нада пазычыць у кого матыку ды пуматычыць бульбу, ато ўся йна травою зырысла. Бяседавічы Хоцім. / нада ж так градым зырасьці — як лес, зельля павырыстала. Юркаўка Крыч. ЗЫРУДЗЯНЁЦЬ, дзеясл. Зарудзянець, зрабіцца рудым, брудным. Зырудзянеў у paбоці. Буглаёўскі Краснап. ЗЫРУЧОНЫИ, прым. Заручаны, присватаны. Міла мыя дзіцятухна, Што молыда зыручона, II Што молыда зыручона || Чужым людзям аддаджона. 3 нар. песні. ЗЫРУЧЬІЦЦА, дзеясл. 1. Заручыцца. Янка з Марыляй ужо заручылісь — скора i свадзьба будзе. Юркаўка Крыч. 2. Забяспечыцца. Нада заручыцца яго згодый на ета озела. Пацкава Мсцісл. ЗЫРУЧЭНЬНЯ, -я, н. Заручэнне, заруручыны. Пысьля зыручэньня іна нейк ніўзьлюбіла яго, глядзець ны яго ня хочыць. ІОркаўка Крыч. ЗЫРЫБЛЯЦЬ, дзеясл. Зарабляць. Нядзелю зырыбляў, а за 'дзін вечыр прапіў. Іванаўка Хоцім. Антон казу вядзець, || Пуцмыц — каза ня йдзець, || Антоніха пыгыняіць, II Ны тыбаку зырыбляіць. 3 нар. песні. ЗЫРЯ, -i, ж. Зара. Зыря зынімаіцца — дзень скора. Большая Багацькаўка Мсцісл. ЗЫРЯДЗІЦЬ, дзеясл. 1. Зарадзіць, набіць, закласці набой у стрэльбу. Зырядзіў ружжо дранкулій. Хвёдараўка Краснап. 2. Пачацца на доўгі час. Дождж абложный, на цэльный ' дзень зырядзіў. Дзіснакіта Мсцісл. + ЗЫРЯНКА, -i, ж. Заранка, ранішняя зорка. Зырянка ўзыйшла, значыць, пыра ўстываць. Лешчынка Мсцісл. ЗЫРЯЦЬ, дзеясл. Світаць. Стала ўжо зыряць. Палуж Краснап. Прашнуўся я
Дадатковыя словы
зыпракінцй, нсйдзе, туря
12 👁