ЗЫКУРЩЦА, дзеясл. Закурыцца, зады міцца. Закурілысь дарога, дожджу доуга німа. Серчыцы Краснап. Зыкуріўся си ний, дробный дожджык || Кила цёмныга лесу. 3 нар. песні, М. Г. 94. ЗЫКУРЫЦЬ, дзеясл. Закурыць. Бацька зыкурыу піпку. Палуж Краснап. Дзед, каб закурыць, дыстаў з-зы пазухі кісет с тыбакыю, скалку, губу i вогніва i пычаў набіваць піпку. Слаўнае Мсцісл. ЗЫКУТАЦЬ, дзеясл. Зачыняць. Зыкутай дзверы зы сабою! Ета ж ні вісна табе. Koкатава Мсцісл. ЗЫКЫЗАЦЬ, дзеясл. Заказаць. Етый сапожнік-тыкі ладна магець шыць, яму можна i харошыя сыпагі зыкызаць. Арцёмаўка Міласл. Я зыкызаў шаўцу пашыць мне боты. Слаўнае Мсцісл. ЗЬІКЫЛКА, -i, ж. Страказа. У ясный дзень зыкылкі літаюць, a ў дождж хуваюцца пад лісьця дрэў. Бяседавічы Хоцім. ЗЫКЫРЯВЁЦЬ, дзеясл. Закаравець, зрабіцца каравым. Зыкырявелі нучы, naмыць нада. Хвёдараўка Краснап. ЗЫКЫСАНЫЙ, прым. Закасаны. Як вылізла з дзяжы, так i прібегла з зыкысанымі рукамі. Янава Раснян. ЗЫКЫСАЦЬ, дзеясл. Закасаць. Зыкыcaŭ рукавы, ато запачкаіш. Камароўка Крыч. ЗЫКЫУКА, -i, ж. Страказа. Многа зыкывык пынасела ны прясла. Хвёдараўка Краснап. Я зыкыўку спыймаў, глядзі, ікая, жоўцінькыя! Паўлавічы Клім. ЗЫЛАМГЦЬ, дзеясл. Заламіць. Нехта нашу кылыкалушу зыламіў. Сыпрьінавічы Мсцісл. А сухая ляшчынычка || Дарожку зыламіла, II Нялюбыя дружыніца \\Ат рсду атлучыла. 3 нар. песні. ЗЫЛАТУХА, -i, ж. Залатуха [хвароба]. Ета зылатуха ў яго, дак кыла вушэй, кыла носу былячкі селі. Арцёмаўка Міласл. ЗЫЛАТУШНЫЙ, прым. Залатушны. Дзіцёнык знаць зылатушный, што ў яго ўсягды болькі кыла вушэй, кыла носу. Apцёмаўка Міласл. ЗЫЛІВАЦЦА, дзеясл. Залівацца (слязамі). Дзіцёнык стаіць пысярёдку людзей ды плача-зыліваіцца. Палуж Краснап. Браты сіты шыюць, уздрыгаючысь, || Сёстры платкі мыюць, зыліваючысь, || Мачыха кросны тчэць — ныругаіцца. 3 нар. песні, M. Г. 128. ЗЫЛІГАЦЬ, дзеясл. Залягаць. Сырая зімля дзьверы зылігла i ваконцы зысланіла, як тая песьня кажа, годзі яму ўжо ўстаць. Меншая Багацькаўка Мсцісл. ЗЫЛУЗНУЦЬ, дзеясл. Зачапіць. Нёс услоніц ды зылузнуў яго неік у бок, а ён ужо i рысплакыўся. Хвёдараўка Краснап. ЗЫЛУЧЫЦЬ, дзеясл. Залучыць, зацягнуць. Зылучылі ды сябе хлыпца i пычаўсь абной. Старае Сяло Мсцісл. ЗЫЛЫСКЫТАЦЬ, дзеясл. 1. Заляскатаць. Галодный воўк як зыласкочыць, зыласкочыць зубамі. Слаўнае Мсцісл. 2. Заласкатаць, заказытаць. Kpiŭ бог, зылыскыталІ да сьмерці: я лыскатаньня дужа баюсь. Залачэўка Краснап. ЗЫЛЯШЦЬ, дзеясл. 1. Заляпіць. В ядро цячэць, нада зыляпіць цестум дзірачку або кыласочкым зыцягнуць. Маляцічы Крыч. 2. Выцяць [пляснуць]. Як зыляпіў яму поўху, аж зашчочына красныя стала. Хвёдараўка Краснап. ЗЫЛЯЦЁЦЬ, дзеясл. Заляцець. Сяньні ў маю борць зыляцеў poŭ. Бяседавічы Хоцім. ЗЫМАМУЛІЦЬ, дзеясл. Надуць, закусіць. Сядзіць, губы зымамуліла i маўчыць. Сохана Мсцісл. ЗЫМАНУЦЦА, дзеясл. Захацець. Зымануўся бацька купіць кабылу, як пубачыў, як іна бяжыць. Самацевічы Касцюк. ЗЫМАРЩЦА, дзеясл. Стаміцца. Уцікаючы, так зымаріўсь, што ледзь атхаіўся. Apцёмаўка Міласл. Нада ж было так зымаріцца, што ні ног, ні рук ня чую. Слаўнае Мсцісл. ЗЫМАРОЗІЦЬ, дзеясл. Замарозіць. Учора ішоў дождж, a сяньні зымарозіла. Белы Мох Мсцісл. Зымарозілі мы сваю бульбу. Маластоўка Краснап. ЗЫМАРУДЗІЦЦА, дзеясл. Забавіцца, доўга засядзецца [затрымацца]. Чыкай яе, а іна там зымарудзілыся нешта i ня йдзе. Парадзіна Мсцісл. Трохі зымарудзіўсь, picnpiгаючы коній. Палуж Краснап. ЗЫМАСКОЛІЦЬ, дзеясл. Затупіць. Узяў тапор востры, a зымасколіў, як абух стаў. Хвёдараўка Краснап. ЗЫМАСЬЛІЦЬ, дзеясл. 1. Заправіць маслам. Кашу мала зымасьліла маці: сухая саўсім. Лютня Краснап. 2. Замасліць, даць хабара. Калі ты хочыш, каб табе скарей адбілі лес, дык нада лясьнічыму вочы зымасьліць, а так ды вясны ні атаб'ець. Слаўнае Мсцісл. ЗЫМАЦЫЦЬ, дзеясл. Намацаць, найці ўпоцемку. Цёмна, але неяк хлеб зымацыў i пычаў есьць. Старае Сяло Мсцісл. ЗЫМІТАЦЬ, дзеясл. Замятаць, месці. Ны дваре тыкая завея, што ўраз сьлед зымітаіць. Пячонкі Раснян. Зымітай, маці, попіл, II Мы тваю дачку ўхопім! 3 нар. песні, M. Г. 30. ЗЫМУДОХЫЦЦА, дзеясл. Стаміцца [выбіцца з сілы]. Ты саўсім ужо зымудохылась, ідзі аддыхні. Сутокі Мсцісл. ЗЫМУЗДАЦЬ, дзеясл. Закілзаць [завуздаць]. Пасоб мне зымуздаць кыня! Кокатава Мсцісл. Бяры муздэчку i зымуздай кыня. Сохана Мсцісл. ЗЫМУРАЖЭЦЬ, дзеясл. Замуражэць, зарасці травою, мурагом. Мыя пылыса зымуражэла. Хвёдараўка Краснап. ЗЫМУРДУВАЦЦА, дзеясл. Замардавацца, стаміцца ад работы. Зымурдуваўся я, мылаціўшы, рук ні магу пыдняць. Слаўнае Мсцісл. ЗЫМУТУЗІЦЬ, дзеясл. Заматузіць, пасварыцца, даць праборку. Я яго зымутузіў, што коніка ў лагу пасьцівіў. Хвёдараўка Краснап. ЗЫМУШТРУВАЦЦА, дзеясл. Змарыцца. Зымуштруваўся мой конік сяньні i травы есьць ня хоча. Хвёдараўка Краснап. ЗЬІМЫРАЦЬ, дзеясл. Замараць, запэцкаць. Дзе йта ты сваю рубашку зымыраў? Валымар Раснян. Рыспухліў шапычку, наклон б'ючы, II Зымыраў хустычку, уціраіся! 3 нар. песні, M. Г. 31. ЗЫМЫРАШЬІЦЬ, дзеясл. Замарасіць, запарашыць. Дожджык зымырашыў — хувайця хумуты. Хвёдараўка Краснап
Дадатковыя словы
атабець, бючы
13 👁