злучэньня двух сартоў, верна, нарошня зьмішалі. Арцёмаўка Міласл. Капыл служыць для злучэньня полаза з памарзьняй. Дрыбін. ЗЛЫЙ, прым. Злы, нядобры. Злыя людзі спуцілі майго хлыпца. Палуж Краснап. Яго аж пакарыбаціла ат тваіх злых слоў. Ушакі Чэрык. ЗЛЫБА, -ы, ж. Злаба, сварка [i нянавісць]. Паміж імі даўно злыба: адзін аднаго зьесьць гатовы. Сохана Мсцісл. ЗЛЫДНІ, -яў, мн. л. Недахваткі, бядота. Улезуць зльідні на тры дні, дык i за год ня выганіш. Прыказка. Мсціслаў. ЗЛЫДНІК, -a, м. Бедны чалавек, у якога заўсёды недахваткі. Гэты злыднік чуць трымаецца. Людагошч Мсцісл. ЗЛЫДНЯ, -i, ж. 1. Беднасць, бядота, недахваткі. У нашай вёсцы жывець злыдня, ні днаго тумыря німа. Чыгрынаўка Раснян. 2. Скупы чалавек, які жыве бедна, хоць i мае. Такі злыдня— i ёсьць за іато купіць, a ў трантых ходзіць. Парадзіна Мсцісл. ЗЛЫДЫР, -a, м. Бедны чалавек. У злыдыря нічога німа. Шумячы. ЗЛЫКЫМАН, -а, м. Вораг, чалавек, што жадае зла другому. Мае злыкыманы рады, што біда прышла. Хвёдараўка Краснап. ЗЛЫМАНЫЙ, прым. Зламаны. У нашыга кыня ныга злымана, таму ён i хрымаіць. Канічы Касцюк. ЗЛЫМАЦЦА, дзеясл. Зламацца. Трыйня ў калёсых ніколі ні злымаіцца. Бяседавічы Хоцім. Сьлігавіна злымалыся, i стрыха забурылыся. Мсціслаў. ЗЛЫМАЦЬ, дзеясл. Зламаць. Конь naпудзіўсь i злымаў калёсы. Хвёдараўка Краснап. Я злымаў летысь нагу i з таго часу пычаў калдыбаць. Лешчынка Мсцісл. ЗМАГА, -i, ж. Сіла, змога. Ікая змага, такая ŭ бега. Гібалы Касцюк. Няма мне, дзетычка, змагі. Маркаўка Хоцім. ✓ ЗМАЙСТРЫЦЬ, дзеясл. Змайстраваць, зрабіць. Добры майстар: змайстрыў вулей, дык крысыта! Добрае Мсцісл. ЗМАЛАЦЩЬ, дзеясл. Змалаціць. Вам лацьвей асець змалаціць, як у вас пяць чалавек. Куркаўшчына Мсцісл. Вы змалацілі сваё жыта? Змалацілі. Чыгрынаўка Раснян. ЗМАЛКУ, прысл. Змалку, з малых год. Агультаіўся змалку i цяпер ня можыць узяцца за дзела. Лешчынка Мсцісл. ЗМАРЩЦА, дзеясл. Змарыцца, стаміцца. Ой, як я змарілыся сёньня, проста ледзь ногі цігаю! Маляцічы Крыч. Кабыла змарілысь, ні вязець. Меншая Багацькаўка Мсцісл. j «tjf? ЗМАРНЁЦЬ, дзеясл. Змарнець, абяссілець. Змарнела, ўсё роўна як тры дні хлеба ня ела. Сохана Мсцісл. ЗМАРОЗІЦЬ, дзеясл. Змарозіць. У вязёнкых ні змарозіш рук. Кокатава Мсцісл. ЗМАТАЦЬ, дзеясл. Зматаць. Змытай ніткі ў маток. Забалоцце Раснян. ЗМАХНУЦЬ, дзеясл. 1. Змахнудь, сцерці. Змахні пыл з лаўкі, ніхай чылавек сядзіць! Вітрунь Касцюк. 2. Скасіць. Сяньня мы пыкашывалі шалёна — змахнулі колькі! Добрае Мсцісл. ЗМЁНЬЛІВЫЙ, прым. Зменлівы. П агода ў етым месіцу зьменьлівыя: то ясна, то дажджліва. Маластоўка Краснап. ЗМЁСНЫЙ, прым. [Змяшчальны], змесны. Етый мяшок змесный: у яго шэсьць пудоў уваходзіць. Палуж Краснап. ЗМІШЧАЛЬНЫЙ, прым. Змяшчальны, змесны. Бачонык нівялік, a змішчальный: сорік літріў у ім. Лютня Краснап. ЗМОВА, -ы, ж. Змова. Змова паміж імі ёсьць, няйначай, абмішулівыюць людзей. Паўлавічы Клім. ЗМОВІЦЬ, дзеясл. Сказаць. А што, хмелю, змовіш IIСвайму півывару? 3 нар. песні. ЗМОГА, -i, ж. 1. Мажлівасць. Каб была ікая-небудзь змога, дык бы паехыла вучыцца. Слаўнае Мсцісл. 2. Сіла. Яму ня ў змогу пыдняць аднаму, пымагі яму! Apцёмаўка Міласл. ЗМОКЛЫЙ, прым. Змочаны, прамоклы. Скарэй надзівай сухую бялізну, ты ж саўсім змоклы, да ніткі! Ушакі Чэрык. ЗМОУКНУЦЬ, дзеясл. Змоўкнуць. Змоўкні плакаць! Забелышана Хоцім. Змоўкні, ато як юрну пугай, дык аж падскочыш! Кокатава Мсцісл. ЗМУЗДАЦЬ, дзеясл. Выцяць, ударыць. Як змуздаў я йго, дык ён аж яхнуў. Хвёдараўка Краснап. ЗМУСТА, -ы, ж. Чалавек, што зманьвае, зводзіць; змусціціль. Як явіўся етый змуста, дык ізноў сыбралісь кыла яго лодырь i крічаць, штоб зыбастоўку дзелыць. Арцёмаўка Міласл. ЗМУСЫДЩ 1ЛБ, -я, м. Чалавек, што зманьвае [зводзіць]. Змусьціціль ты, Фёдыр, майго хлыпца зьвёў: у дваре ня хочыць i часу быць. Канічы Касцюк. На дзевык ён первый зьмусьціціль. Хвёдараўка Краснап. ЗМЫЛАЦПДЬ, дзеясл. Змалаціць. Змылацілі пяць вазоў жыта i на веілку зярно піравеілі. Сохана Мсцісл. ЗМЫТАЦЦА, дзеясл. 1. Выматацца, замарыцца, стаміцца. Ета дужа цяжкыя работа. На етый рабоці можна так змытацца, што зы два дні ні ачухыісься. Арцёмаўка Міласл. 2. Распусціць грошы. Змытаўсь ды капейкі, i ны абед ні зысталося. Хвёдараўка Краснап. ЗМЫТАЦЬ, дзеясл. 1. Зматаць. Змытай на клубняк лыкі! Баеўка Крыч. Змытай шпульку нітак ны мытавіла. Бялішчына Мсцісл. 2. Страціць. У сю маімысьць змытаў, а дальшы што, як жыць будзіш? Маластоўка Краснап. ЗМЫУЛЯЦЦА, дзеясл. Змаўляцца. Дзямід з Яўменым змыўляюцца ехыць у Ciбірь. Палуж Краснап. ЗМЯСЬЦЩЬ, дзеясл. Змясціць. А мы ўсё ета змясьцім у адзін чымыйдан? Краснаполле. ЗНАДЫБІЦЦА, дзеясл. Спатрэбіцца, прыдацца. Г эта табе знадыбіцца ўдварэ. Бабынічы Мсцісл. Ета мне йшчэ знадабінца. Бардзіч Краснап. ЗНАДЫБНЫИ, прым. Патрэбны, прыдатны. H i кідай вярёўку абы йдзе, іна знадыбна будзе. Палуж Краснап. ЗНАЕМСТВА, -а, н. Знаёмства. У яго ўсюдых бальшоя знаёмства. Сохана Мсцісл