Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
папросіць, a дзе i ўкрадзіць. Арцёмаўка Міласл. ЗАБЛУДЗПДЬ, дзеясл. Заблудзіць. У етым лесе i заблудзіць нятрудна. Палуж Краснап. ЗАБЛУДНЫИ, прым. [Прыблудны]. Прістаў ды нашыга статку нейкі заблудный цялёнык. Горкі Краснап.. ЗАБЛЫЦЬ, -i, ж. Каляровыя ніткі для вышывання. У мяне німа заблаці пашыць сарочку. Белы Камень Бялынкав. Ганка купіла сабе заблыці i вышыла ў сароццы naлікі. Гібалы Касцюк. Цяперя ні пышываюць сарочкі — німа добрай заблыці. Брылёўка Краснап. Хацеў купіць заблыць, каб дычка ныбрала сарочку, i нійдзе ў мястэчку ні нашоў. ЛешЧынка Мсцісл. ЗАБОЙ, -я, м. Прылада выціскаць сыр. Прінясі забой, нада сыр выціснуць. Бяседавічы Хоцім. ЗАБОІЦ, -ойца, м. Забойца. Забоіц сядзіць, а кыла яго два міліцыянеры. Б. Хутары Краснап. ЗАБОЙЦА, -а, м. Забойца. Hi вяжысь зь ім: ён жа цябе зуродуя, забойца етый. Высокі Бор Краснап. ЗАБОР, -а, м. Агароджа, паркан. ён пірякінуў мяча чыріз забор. Арцёмаўка Miласл. Трэба купіць ны забор аполак. Тур'я Чэрык. ЗАБОРА, -ы, ж. Забора, складка [аборка, брыж]. Бабы носюць плацьця з заборымі. Хвёдараўка Краснап. Заборы ў спадніцы зынадта шырокія. Вінаградаў Міласл. ЗАБРАСЬНЯ, -i, ж. Забарсня, абора. Я зьвіў сабе новыя забрасьні ў лапці. Biнаградаў Міласл. ЗАБРЭМІНІЦЬ, дзеясл. Зацяжэць [стаць цяжарнай]. Жонка забремініла. Палуж Краснап. А й з таго ж та ўдыва ды й забременіла, || А радзіла ўдыва ды двух сыноў Васілёў. 3 нар. песні. ЗАБРЫТАЦЬ, дзеясл. Забратаць, надзець на каня аброць. Вазьмі аброць i забрытай кыня. Бяседавічы Хоцім. ЗАБУЗУВАЦЬ, дзеясл. Збіць [прыбіць]. Як спыймалі Білабуса, што ён краў, дык забузувалі чыста чуць ні да сьмерці. Палуж Краснап. Забузуваў яго пярун. Хоцімск. ЗАБУРЖУЕЦЬ, дзеясл. Зрабіцца буржуем. Ц і ж гэта твой дом? Калі ж ты naсьпеў забуржуець? Мсціслаў. ЗАБУРЫЦЦА, дзеясл. Забурыцца, заваліцца. Слігавіна зламілысь, i стрыха забурылася. Мсціслаў. Хата забурылыся. Палуж Краснап. ЗАБУРЫЦЬ, дзеясл. Забурыць, разбурыць. Нашто ты забурыў нашы цацкі? Пабкі Раснян. ЗАБЫВАЦЬ, дзеясл. Забываць. Дзіцёнка адлучыла ад цыцкі; ужо пычаў быў забываць, ды пылажыла спаць с сабою, а ён узяў ды выссаў. Камароўка Крыч. ЗАБЫЖАЛІЦЬ, дзеясл. Захацець. Я на етыга забыжаліла, як зельля якога. Маластоўка Краснап. ЗАБЬІРСАЦЬ, дзеясл. Забарсаць, зацягнуць аборкі ў лапці. Пыдажджы, вось толькі лапыць забырсаю ды набуюсь, тады пойдзем. Стары Дзедзін Міласл. Нада лапці забырсаць. Хвёдараўка Краснап. ЗАБЬІРСЬНІ, -яў, мн. л. Аборы. Выда ны забырсьні пыпала. Кажамякіна Краснап. Hi так ты дзелыіш забырсьні. Хвёдараўка Краснап. ЗАБЫУЛЯЦЦА, дзеясл. Забаўляцца. Пашукай ты яго цацкі, ніхай забыўляецца. Добрае Мсцісл. Кыла двыра расьцець многа ладышніку, дзеці ŭ забуўляюцца. Хвёдараўка Краснап. ЗАБЫЦЦА, дзеясл. Забыцца. Налі мне поўную чару віна — вып'ю я, каб на ўсё забыцца! Ушакі Чэрык. ён дываў грошы, ды забыўся за доўг зыдзіржаць. Арцёмаўка Міласл. ЗАБЫЦЬ, дзеясл. Забыць. У полі забыла я сваю лыхманіну. Тур'я Чэрык. Маці мыла на рэчцы бялізну i забыла там праньнік. Гарманава Мсцісл. ЗАБЯЛЩЬ, дзеясл. Забяліць, заправіць (страву) малаком. Забялі крупеню пастыялкаю. Гарбавічы Касцюк. Крупеня зусім нішчымныя, хоць бы ты яе забяліла. Хвёдараўка Краснап. ЗАВАДА, -ы, ж. Перашкода, завада. Hi чыкаў я, што вьшдзіць тут якая завада, думаў, пайдзець усё гладка. Ушакі Чэрык. ЗАВАДЭВУШ, -а, м. Пачынальнік. Хто ў вас быў завадэвуш у гэтым дзеле? Сохана Мсцісл. Ва ўсём гэтым вінават Якуб: ён завадэвуш. Татаркавічы Мсцісл. ЗАВАЖДЖАЦЬ, дзеясл. Заляйцаць. Заважджай ты каня, а я зыбягу ў хату тутуню вазьму, ды паедзем. Залесавічы Крыч. Вазьмі вожкі i заважджай каня. Бялішчына Мсцісл. ЗАВАЛЩЦА, дзеясл. 1. Заваліцца, упасці. Ішоў, ішоў — заваліўсь у гразь. Сохана Мсцісл. Там на гумне стрыха завалілась, нада заўтрі ўлезьць паправіць. Пірагова Мсцісл. 2. Заваліцца, залегчы. Прыехыў ён з дарогі зморыный i заваліўсь спаць. Пірагова Мсцісл. ЗАВАРАЧЫВАЦЬ, дзеясл. 1. Накручваць. Заварачывай ты анучы як сьлед, ато холадна будзе. Прыпечына Краснап. 2. Забочваць, скіроўваць убок. Едзь прама з гары, i там будзіць атклон управа, туды i заварачвай. Пірагова Мсцісл. ЗАВАРВАЦЬ, дзеясл. Заварваць. На кулеш заварваюць пшанічную муку укротим. Гусарка Клім. ЗАВАРЫЦЬ, дзеясл. Заварыць. Завары сьвежыга чаю. Чарнарэчкі Раснян. ЗАВЁЗЬЦЬ, дзеясл. Завезці. Мой мужык завёз у пруд малоць жыта. Слаўнае Мсцісл. ЗАВЁІЦЬ, дзеясл. Завеяць, закрыць, занесці снегам. Паніўка чуць-чуць замерзла, i сьнегум яе завеіла, дык ён як стаў ны яе, так i паехыў пад лёд. Бяседавічы Хоцім. ЗАВЁРІНЫЙ, прым. Завераны, засведчаны. Ета дакумінт заверіный сельсаветум, а нада яго яшчэ заверіць Рікум. Бяседавічы Хоцім. ЗАВЁРІЦЬ, дзеясл. Заверыць, засведчыць. Даведку ету нада заверіць у сельсавеці. Новыя Капачы Мсцісл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

выпю, туря
9 👁
 ◀  / 512  ▶