АА, злуч. А. Ты йдзі ў кіпіраціў, а я пынясу пісьмо на пошту. Мсціслаў. Я толькі прышоў, а ты ужо й тут. Гарадок Раснян. А, выкл. А. А, якей жа цікаўны гузік, я такова й ні бачыў. Буліна Касцюк. Aal Вось як яно робіцца! Шыркі Раснян. A-a, так вось якей ты дабродзі!? Жалезніца Крыч. Aa? Што ты казаў? Васілеўка ХоШмТТІ-а, a-a, дзіця, спаць! A-a, a-a, малое! Сапрынавічы Мсцісл. АБ, прыназ. Аб. Аб здаровым i крэпкім чалавеку кажуць: «Ета камёлык, a ня чалавек». Гібалы Касцюк. Сыбраліся бабы, дык аб усім пірігуварілі, i аб табе ўспомнілі. Журбін Бялынкав. Я аб цьвік пырваў штаны. Тур'я Чэрык. Ныляцелі гусі \\A c чужыя Pyci; \\Сталі яны ды ваду піці, \\Аб лёд крыльлямі біці. 3 нар. песні, M. Г. 43. АБА, прыназ. Аб. Аба мне ты не турбуйся, я сам аб сабе дбаю. Слабада Раснян. ў АБАБАК, -бка, м. 1. бат. Грыб бярозавік [падбярозавік]. У нашым бярэзьніку сёлета многа абабак. Пірагова Мсцісл. 2. Бабка [мэндлік]. Пыстаў снапы ў абабак ды пакрый. Робцы Раснян. АБАБІЦЦА, дзеясл. 1. Абабіцца, стаць падобным да бабы. Сямён наш абабіўся — зусім бабый стаў. Шыркі Раснян. 2. Ажаніцца. Як быў холыст, усюдых бываў, а як абабіўся, дык сядзіць ш ла жонкі i ні вылазіць з хаты. Слаўнае Мсцісл. АБАБПДЦА, дзеясл. Абабіцца. Абабіўся мой гладышак саўсім. Затоны Раснян. АБАБЩЬ, дзеясл. 1. Абабіць. Нада войлыкам абабіць у хаце дзверы, штоб цяплей было. Лабаноўка Клім. 2. Збіць з дзерава плод. Вазьмі етый скабёлык ды абаdi грушу. Бяседавічы Хоцім. АБАБКА, -i, ж. Абадраны ліпавы або вязавы пень, на якім яшчэ расце сучча. Ны абабцы атрезыў сук. Брылёўка Краснап. АБАБЫК, -бка, м. 1. Абабак [падбярозавік]. Глядзі, якей мыладзенькі абабык кыля дарогі пыд бярозый. Сохана Мсцісл. Абабкі растуць ny бярозьніку. Бяседавічы Хоцім. 2. [мэндлік]. Пыстаў снапы ў абабык. Сапрынавічы Мсцісл. Я сяньні ныжала дзесіць абабкаў жыта. Бяседавічы Хоцім. Мы пыставілі жыта ў абабкі i накрылі, ні зыцякуць. Арцёмаўка Міласл. АБАБЫЧЫК, -чка, м. Памянш. ад абабак. Лянь-ка ты, ікея мыладэя абабычкі, толькі зь зямлі вылізьлі. Зарэчча Мсцісл. АБАВІЦЦА, дзеясл. Абавіцца, абвіцца. Хмель абавіўся кыла 'решыны. Палуж Краснап. АБАГНУТЫЙ, прым. Абагнуты. сагнуты йаўкол чаго-небудзь. У тваім касьсі пупок абагнутый, a ў маім удоўбінэй у касьсё. Бязводзічы Мсцісл. АБАГНУЦЬ, дзеясл. Абагнуць. Рыспар еты яленіц ды абагні кыла пінька, дык палка будзіць, як засохніць так. Робцы Раснян. АБАГРЭЦЦА, дзеясл. Абагрэцца. Абигрэйся кыла 'гню, ато зьмерз мусіць. Шавялёўшчына Мсцісл. Дазвольце кыла 'гнп 'багрэцца. Затопы Раснян. АБАГРЭЦЬ, дзеясл. Абагрэць. Абагрэй рукі трохі, ато як кычарэжкі. Янаўка Мсцісл. Абагрэў рукі лі агню, дык стала цяплей. Навасёлкі Мсцісл. А ты, сонійка, а ты жаркія, \\ Абагрэй ты мяне. ' 3 нар. песні, M. Г. 88. АБАГУЛІВЫЦБ, дзеясл. Абагульваць. Пычалі ўсё абагулівыць, дык дужа мала прышлося ны нашу долю. Будагошч Мсцісл. АБАГУЛІЦБ, дзеясл. Абагуліць, рабіць маёмасць агульнай. У кылгасых усё абагулілі, усё агульнае. Палуж Краснап. АБАДРАНЕЦ, -нца, м. Абадранец, чалавек у падраным адзенні (вопратцы). Ішоў я ўчора бальшаком i сустрэў нейкага абадранца. Пірагова Мсцісл. АБАЙЦГ, дзеясл. Абысці. Калі ты такей сьмелы, дык схадзі ўночы на кладаўё i абайдзі яго тры разы. Шапілава Жлоб. АБАЙЩСЯ, дзеясл. Абысціся. Ііільзя ŭ бяз етыга абайціся, усё нада ў хыдзяйстві. Белы Камень Бялынкав. Ьяз віры, брат, не абойдзешся: у хлопцы ня прымем. Мікалаеўка Клінц. АБАКУЛІВАЦБ, дзеясл. Абакульваць, ашукваць [падманваць]. За кожным разым ён мяне абакулівыіць. Сапрынавічы Мсцісл. Дзе ты наўчыўся так абакулівыць? Журбін Бялынкав
Дадатковыя словы
абагўліцб, туря
47 👁