рабіцца. ён жа такей работнік, што ні возьміць дзелыць, дык у руках гаріць. Арцёмаўка Міласл. 3. Чырванець. Яму было стыдна, аж шчокі гарелі i вушы красныя былі, як буракі. Арцёмаўка Міласл. ГАРІДА, -ы, ж. Дрэнь. Гаріда ты, што ты мне сьвіньню пыдкладывыіш! Слаўнае Мсцісл. ГАРКАУКА, -l, ж. бат. Гаркаўка. Гаркаўка цьвіцець жоўтым цьветам. Калі сырваць яе — унізе выступаець горкае малако. Пірагова Мсцісл. ГАРКУША, -ы, ж. Яблыня з горкімі яблыкамі. Есьць у нас гаркуйіа, ну ŭ многа ж на ёй сёліта яблык. Хвёдараўка Miласл. ГАРКЫВАЦЬ, дзеясл. Варкаваць. Яны ночку гаркывалі, пы-нашыму гыварылі. Студзянец Касцюк. ГАРЛАЧ, -a, м. Збанок» Ен n'e з гарлача. Хоцімск. ГАРМГДЫР,,«a, м. Гармідар. Такей гармідыр пыднялі, што хуць вушы затыкай. Юркаўка Крыч. Учынікі ны піряменцы пыднялі ныстыяшчый гармідыр. Слаўнае Мсцісл. ГАРМОНЬ, -i, ж. Гармонь, музычны інструмент. Ны свадзьбе ігралі скрыпка, гармонь i бубін. Пірагова Мсцісл. Лядзі, ні папорцІ пішчыкі ў гармоні. Горкі Краснап. Бычкі ў лычкі йграюць, || A цёлкі ў сьвісьцёлкі, IIA быраны ў ырганы, || A коні ў гармоні. 3 нар. песнь ГАРНА, прысл. Добра. Дзела будзе гарна. Хоцімск. ГАРНЕЦ, -рца, м. Гарнец, мера сыпкага. Пазычця мне гарцы два круп ды наві. Пірагова Мсцісл. ГАРНУЦЬ, дзеясл. Прыварочваць. Гарнула я яго к сабе ўсякімі зельлямі — ні пымагло, усіроўна ні любіць. Ушакі Чэрык. Ты нам не радзеіш, a ўсё к свайму боку горніш. Гібалы Касцюк. ГАРНУШЫК, -шка, м. Гарнушак, маленькі гаршчэчак. Мама зварыла кашу _ў гарнушку. Глінь Касцюк. Kyni невялікій гарнушык з ручкый: у ягыды хадзіць. Слаўнае Мсцісл. ГАРОД, -a.i -y, м. Гарод, агарод. Я к у вас сёліта гарод, пасеялі ўжо каноплі ці не? Новы я Капачы Мсцісл. Іван абгырадзіў свой гарод пряслым. Гарбавічы К асцюк. Міколка i Наста забеглі ў гарод i ныбралі пыстаньня гуркоў. Лапаціна Мсцісл. ГАРОДНІК, -a, м. Гароднік, агароднік. Янкіль риньшы быў гароднікым. Палуж Краснап. ГАРОДНЫЙ, прым. Гародны, прыналежны гароду, агародны. Каноплі бяруць позна восеньню, тады ж, калі кыпаюць бульбу; гэта — дзве апошнія гародныя npaцы. Пірагова Мсцісл. ГАРОХ, -y, м. Гарох. Ц і ёсьць гэта ў нас у клеці гарох, ці ўвесь ужо? Новыя Капачы Мсцісл. Ны гароху буваіць разный цьвяток: i белінькій, i краснінькій. Арцёмаўка Міласл. Міхась узяў у кішэн/о хлеба i жмені тры гароху. Лапаціна Мсцісл. ГАРОХЫВЫИ, прым. Гарохавы. Чаго ты стаіш, як пудзіла гарохывыя? Маластоўка Краснап. ГАРОХЫУЯ, -я, н. 1. Гарохавая салома. Пылажы гарохыўя ў калёсы. Машавая Бялынкав. 2. Месца на полі, дзе быў гарох, гарохавае іржышча. Ны гарохыўі я нызьбіраў жменю гароху. Камароўка Крыч. ГАРОШЫК-МЫШШАК- бат. Мышыны гарошак. У жыце многа гарошку-мышшаку. Брылёўка Краснап. ГАРОШЫНА, -ы, ж. Гарошына, адно каліва гароху. Із гарца гарошын я колькі прасыпыла, дык ужо біда. Пірагова Мсцісл. ГАРТ, -y, м. Гарт. Гарт у касе дужа .ўдаўся. Хвёдараўка Краснап. ГАРТУВАНЬНЯ, -я, н. Гартаванне. Гартуваньня плахоя — лямех сагнуўсь. Высокі Бор Краснап. ГАРТУВАЦЬ, дзеясл. Гартаваць, paбіць цьвёрдым. Мы куім, гартуім, зялеза гатуім. Хвёдараўка Краснап. ГАРТЫВАНЫЙ, прым. Загартаваны. Еты тапор добря гартыванэй. Канічы Касцюк. ГАРЦЫВАЦЬ, дзеясл. Гарцаваць. А за ёю кызак, за ёй мыладый, || Ны кані гарцуючы. 3 нар. песні. М. Г. 97. ГАРЧЫЦА, -ы, ж. Гарчыца. У нас гарчыца кожны год сама родзіць ны гародзе. Пірагова Мсцісл. Гарчыца ўжо вытхнулася. Пушкова Касцюк. ГАРШКОУНІК, -а, м. Ганчар. Ны бызар ныехыла гаршкоўнікыў. Хвёдараўка Краснап. ГАРШКОУНІЧЫЦЬ, дзеясл. Ганчарыць, рабіць гаршкі. Раньшы гаршкоўнічыў, а січас ні магу — рукі ўжу ня тыя. Маластоўка Краснап. ГАРШЧОК, гыршка, м. Гаршчок. Узіла малыя вілкі i абярнула гаршчок, вынімаўшы з печы. Белы Камень Бялынкав. У чалесьніку стаяць гаршкІ. Кокатава Мсцісл. Ны бызарі сёньні што гаршкоў было — страх! Мсціслаў. ГАРШЧОЧЫК, -чка, м. Памянш. ад гаршчок. Зварі, мама, сяньні гаршчочык кашы. Зоры Крыч. ГАРЫВАЦЬ, дзеясл. Гараваць. От,жывём неяк, гаруім. Багацькаўка Мсцісл. ГАРЫНКА, -i, ж. Узгорак, Палянь, якая роўнядзь — нідзе ні гарынкі, нічагуткі! Ушакі Чэрык. ГАРЬКА, -i, ж, Выгар, месца, дзе выгараў торф. Конь ходзя кыла гарькі. Хвёдараўка Краснап. ГАРЭЛКА, -i, ж. Гарэлка. Новінькій шкалік разьбіўся — нечым цяпер гарэлку піць. Добрае Мсцісл. Сьціпан здорыва гарэлку хлешча. Палуж Краснап. ГАРЭЛКІ, -лак, мн. л. Гарэлкі, гульня. У гарэлкі гуляюць найбольш вясною, калі бегыць лёгка. Гарэлкі — вясёлая гульня. Шарэйкі Касцюк. ГАРЭЛЫЙ, прым. Гарэлы. Гарэлыйлес сякуць — будзіць дроў многа. Паўлавічы Клім. ✓ ГАРЭНІЦЬ, дзеясл. Гарэніць, аддаваць горкім смакам. Капуста гарэніць, квас гарэніць. Брылёўка Краснап. ГАРЭЦЬ, дзеясл. Гарэць. Дровы жарка гараць у печы. Машавая Бялынкав. Пупраў