німа. Бясёдавічы Хоцім. Hy i мальчытка ж, ныетыяшчыя галуза: i круціцца, i верціцца — ні мінуткі ні пысядзіць. Добрае Мсцісл. ГАЛЫ, -ыў, мн. л. Лыгкі. Ен уцікаіць, а сыбака за ім, ды яго зы галы. Бяседавічы Хоцім. ГАЛЫТЫР, -a, м. Голы, бедны. Што ты зь етыга галытыра возьмет — ён жа нічога ні маіць. Міцькаўшчына Мсцісл. ГАЛЬІЧКА, -i, ж. 1. Галачка, галушка. Ныварыла матка галычак з мылаком, з пшэннай мукі. Пірагова Мсцісл. Дай мне, мама, цёпльио галычку бульбы. Канічы Касцюк. 2. заал. Галка. Пыляцелі галычкі. Высокі Бор Краснап. 3. Круглая грудачка зямлі ці круглы камень. Нызьбіраў. дзіцёнык галычык i бавіцца. Б. Хутары Краснап. ГАЛЬІШ, -a, м. Галыш, абадранец. Гaлыш ты, будзійі ішчэ ca мной спорыцца. Хвёдараўка Краснап. ГАЛЬЛЁ, -я, н. збор. Гальлё. У бярозках усе гальлё на венікі пылымалі. Добрае Мсцісл. ГАЛЬНІ'К, -a, м. Стары, змецены венік, дзяркач. Дрэнна пыдмітаць падлогу гальніком. Лапаціна Мсцісл. Нытаруй пыдлогу гальніком, ато дужа ўжо іна брудныя. Ганнаўка Клім. ГАМ, -y, м. Гам, шум ад разгавору. У хаці пыднялі такі гам, што хуць вушы зытыкай. Усполле Раснян. ГАМІ?Н, -a, м. Бязмен. Зьбегый-тка naзыч гамен — зважыць хлеб. Маластоўка Краснап. ГАМЗГЦЬ, дзеясл. Рабіць неакуратна. Hi гамзі дужа спычатку грошы, прібірігай. Куркаўшчына Мсцісл. ГАМОНКА, -i, ж. Гамонка, разгавор. Зьмітро ў вас? Я, здаецца, чуў яго гамонку. Паўлавічы Клім. Замест гамонкі яна пычыла caniji ў адказ. ГІірагова Мсцісл. ГАМУЛА, -ы, ж. Клёцкі з бульбы з caлам. Гамулы наеўсь, аж жывот тряшчыць. Маластоўка Краснап. ГАНЁЦ, -нца, м. Ганец, пасланец у спешнай справе. Вірхак-ганец пріехыў з акругі. Краснаполле. ГАНІЦЬ, дзеясл. Ганіць. Німа чаго табе яе ганіць — i ты б ня лепі зы яе была б. Старае Сяло Мсцісл. Ен хацеў жыніха адбіць, дык як пычаў ныгыварівыць ны яе ды ганіць — чаго толькі ні ныгываріў: i няўмека, i лянівыя, i бедныя. Арцёмаўка Miласл. Гыварыў ён пры яе біз усякай выгрозы: ні ганіў i ні хваліў. Ушакі Чэрык. ГАНКІ, -нык, -ыў, мн. л. Ганак. Дзядзька ўзышоў ны ганкі. Тульдава Раснян. У маёй хаці паломыны ганкі. Кокатава Мсцісл. Нашы ганкі пылымалісь. Крычаў. Кучыр пыдвярнуў кыня к ганкым. Typ'e Краснап. Хата ў іх была старая ўжо, біз сінец i біз ганык. Ушакі Чэрык. К сенцам зьдзелылі новыя ганкі. Канава I Касцюк. Хлопцы сыбралісь ны ганкі i стыяць. Шумячы. ✓ ГАНЧУРКА, -i, ж. Анучка, якою бяруць гарачыя гаршкі, каб рук не апячы. ВазьмІ ганчурку ды адстаў гаршчок аД полымя. Усцінавічы Краснап. Ганчурка вон, кыля печы ляжыць, вазьмі, бо рукі апячэш. Maлютын Краснап. В яры чугун ганчуркыи. Зоры Чэрык. ГАНЫК, -нка, м. Ганак. На ганку сядзела жанчына i тыла. Машавая Бялынкав. / ў сенцах, i ны ганку было поўна людзей. Сідараўка Клім. Л йдзі, коця, ны ганык, i| Прінясі Арінцы быранык. 3 нар. песні. Багацькаўка Мсцісл. ГАНЫЧЫК, -чка, м. Памянш. ад ганык. Іна верна служыла, сы церіма ды ні выхадзіла, || Толькі раз была выйшла, ны ганычкых пыстыяла. 3 нар. песні, M. Г, 28. ГАПЛІК, -a, м. Гаплік, кручок, што прышываецца замест гузікаў. У куўняры вырвыўся гаплік, а цяперь так во рысьцягнутый хаджу. Слаўнае Мсцісл. Прышый мне гаплік. Typ'e Чэрык. У спадніцу гаплік нада ўтыць. Азерцы Клім. Затпілі гаплік. Камароўка Крыч. Наста ўтыла ў кохту гаіілік. Малюшын Краснап. ГАПЛГЧКА, -i, ж. Драцяная пиЦелька, за якую зашпіляецца гаплік. Галлік ё, а гаплічка вырвалась. Куляшоўка Клім. ГАПЛІЧОК, -чка, м. Памянш. ад гаплік. Чуць сеньні сорыму я ні ныбралысь — вырваўсь гаплічок з спабніцы. Ушакі Чэрык. ГАПЛЮК, -a, м. 1. Гаплік. П рытый гаплюк, ато нечым засьцягывыцца. Бялішчына Мсцісл. Утый мне ў кохту гаплюк. Хоцімск. 2. Малы, невялікага росту чалавек. Нейкі гаплюк у канцылярыі сядзіць i скрыпыя пяром. Хвёдараўка Краснап. ГАРАЧЫЙ, прым. Гарачы. Ты вазь.мі гартчок аберуч, ато ні дынясет, гарач. Пірагова Мсцісл; ГАРБАР, -a, м. Шавец. Гарбар патыў чыравікі. Шумячы. ГАРБАТА, -ы, ж. Гарбата, чай. Гарбаты ня натаму брату купіць. Тульдава Раснян. Я пю гарбату з цукрам. Шумячы. ГАРБІНА, -ы, ж. Воз, прыстасаваны вазіць снапы або сена. Зьдзелыў сабе гарбіну снапы вазіць. Хвёдараўка Краснап. Ладныя ў цябе гарбінка: легкыя i ўмесныя. Вербеж Чэрык. ГАРБУЗу -a, м. бат. Гарбуз. Які вялікі гарбуз вырыс. Хоцімск. Націна гырбуза абвіла i спутыла націну бульбы. Слаўнае Мсцісл. Сёліта ўжо i я нысаджу гарбузоў. Буліна Калініншчына. ГАРБУН, -a, м. Гарбун, чалавек з гарбом, гарбаты. Па вуліцы гарбун нейкі naŭшоў. Палуж Краснап. ГАРДЗША, -ы, ж. Карціна, малюнак. Ны сьцяне вісіць гардзіна. Шумячы'. ГАРДУНПДА, -ы, ж. Жанчына, што ганарыцца, гардзіцца, ганарлівая. 0, яна гардуніца, ёй слова ні скажы! Горы Краснап. ГАР'ЁЛКА, -i, ж. Гарэлка. Ета ні гарелка, a знаць ныстыятчый сьпірт, нетта ўжу дужа крепка. Арцёмаўка Міласл. ГАРЁЛЫЙ, прым. Гарэлы. Ета гарелый лес, тут быў пыжар улетку. Прусіна Касцюк. ГАРЁЛЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад гарэлка. Пастроілі высачэнный бровыр, скора пычануць там гнаць гарелычку. Слаўнае Мсцісл. ГАРЁЦЬ, дзеясл. 1. Гарэць. Бярёстыю хырато печку пыдтыплівыць, лучшы лучыны гаріць. Арцёмаўка Міласл. Кыла лесу гаріць цяпло. Гарбавічы Касцюк. 2. Хутка
Дадатковыя словы
type, гарбўз, гарёлка, пйцелька, цёпльйо
8 👁