Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
ВОУЧЫЯЛЫКА, бат. Кустарнік з атрутнымі ягадамі, воўчае лыка. Лд ягыд воўчыга лыка памерці можна, яны атрутныя. Высокі Бор Краснап. ВОУЧЫЯЯГЫДА, бат. Воўчая ягада, крушына. Воўчыя ягыды есь нільзя. Хвёдараўка Краснап. ВОХКЫЦЬ, дзеясл. Вохкаць, войкаць. Дос табе вохкаць i стыгнаць, ці табе ўжу дужа так болна? Арцёмаўка Міласл. ВОХНУЦЬ, дзеясл. Вохнуць, войкнуць. Ік скызаў я іму, дык ён аж вохнуў. Baciлеўка Хоцім. ВОЦЫНДА, -ы, ж. Воцат. Шчавіль сяньні, як еоцында, дужа кіслы. Хвёдараўка Краснап. ВОЦЫТ, -y, м. Воцат. Рызьліла воцыт. Хвёдараўка Краснап. ВОЧКА, -a, н. Памянш. ад вока. Не бяры нажнічак, ато праб'еш вочка, i б у дзет біндавокі. Барысавічы Клім. Ягору вочкі — ён ходзіць na ночкі. Большая Багацькаўка Мсцісл. ВОЧЧАН, -a, м. Пчаляр. Ягор — воччан; у яго пчолы вядуцца, i мёд заўсёды ё. Барысавічы Клім. ВОЧЧЫМ, -a, м. Айчым. УГріійкі бацькі нет: воччым у яго. Маластоўка Краснап. ВОЧЫРІДЗЬ, -i, ж. Чарга. Цэлый дзень у вочырідзі прыстыяла. Слаўнае Мсцісл. ВОЧЭП, -a, м. Вочап. Вочэп атырваўсь, i вады дыстаць нечым. Хвёдараўка Краснап. ВОШ, -ы, ж. Вош. Зы дарогу ныбраўся вошы. Хвёдараўка Краснап. ВОШЧУПКУ, прысл. Вобмацкам. Біз агня войічупку чуць ныійла сьпічкі. Слаўнае Мсцісл. ВОШЧЫПКЫМ, прысл. Вобмацкам. Вошчыпкым падпоўз туды. Брылёўка Краснап. ВОШЫУКА, -i, ж. Абшыўка рукава, манжэтка. Мыя вошыўка атырвалысь. Kyрасоўка Мсцісл. Дужа прыгожыя вошыўка. Хвёдараўка Краснап. Рукавы абшыты eoшыўкамі. Ганнаўка Клім. ВРАГ, -a, м. Вораг. Ніхай ета станіцца з маімі врыгамі. Слаўнае Мсцісл. ВУГАЛ, вугла, м. Кут, вугол. Кырваць стаіць у вугле. Лядагошч Мсцісл. У хаце згніў вугал. Машавая Бялынкав. Hy хоць бы ён за вугал зыхінуўсь, як бег шалёны сыбака — пасьцярожка ніколі ні шкодзіць. Ушакіў Чэрык. ВУГАЛЬ, вугля. м. Вугаль. Падай вугаль прыкурыць. Касцюковічы. Вазьмі жыган i выкаці мне вугаль з цяпла. Гібалы Касцюк. УГанны бровы чорны, як вугаль. Добрае Мсцісл. ВУГАЛЬЛЕ, -я, н. зборн. Вуголле. Аттушы вугальля для сымувара. Касцюковічы. 3 печы атсыпалі балыиый чугун гарачых вугальляў. Сохана Мсцісл. Я ў пячурку зыгрібла вугальля i засыпыла залою. Арцёмаўка Міласл. Ен сядзеў, як ны вугальлі. Пірагова Мсцісл. ВУГОЛ, вугла, м. Вугол. В угол хаты стаіць пряма. Пухнава Раснян. Дурны-дурны, а, нябось, аб вугол гылавою ня б'ецца, Белы Мох Мсцісл. УўВУДА, -ы, ж. Вуда, прылада лавіць рыбу. Цэлы дзень ныд рякою з вудаю ciдзіць, а пыймаець два кялбы. Шарэйкі Касцюк. Зыбраў вуду, чарвей i ўсякія прынады i пайиіоў рыбу лавіць. Парадзіна Мсцісл. Дзе твыя вуда, пойдзем рыбу лавіць. Касцюковічы. ВУДАЛЬ, -i, ж. Зух, зухаватасць. Hy i вудаль хлопіц. Машавая Касцюк. \ / ВУДЗІЛЬШЧЫК, -a, м. Вудзільшчык, рыбак з вудай. Вудзілыйчыкыў болій, чым рібы, ў етый речкі, што йны тут наловюць, a сідзяць. Горкі Краснап. V" ВУДЗІЦЬ, дзеясл. Вудзіць, лавіць рыбу вудаю. Рыбалка вудзіць рыбу. Гібалы Касцюк. V ВУДОДКА, -i, ж. Рыба маленькая, дробязь, аўдотка. Вудодка ўсё роўна, як сом, толькі дужа малінькыя, у малінькіх рэчках паміж карчоў водзіцца. Хвёдараўка Краснап. ВУДЫЛЬ, -i, ж. Зух, зухаватасць. Зыдаўсь ты бацькывый вудылі. Вудыль у хлыпца ні бацькыўскыя. Хвёдараўка Краснап. ВУДЫЛЬНЫЙ, прым. Зухаваты, вясёлы, цікавы. Ты вудыльный чылавек, з табой ні засьнеш. Хвёдараўка Краснап. ВУДЫЛЬНЫСЫДЬ, -i, ж. Зухаватасць, адважнасць. Лезіць пряма ў агонь — вудыльнысьць сваю пакызаць хочыць. Б. Хутары Краснап. ВУЖАКА, -i, ж. заал. Вужака, гадзіна. Карову ў лесі ўкусіла вужака, дык яна распухла i здохла. Сохана Мсцісл. Нашу быдлу ўкусіла вужака. Пухнава Раснян. На дарозе ліжала забітыя вужака. Іміркі Раснян. ВУЖАСНЫЙ, прым. Страшны. Такей ён вужасный пысьля тыфу — абголеный, худый! Пірагова Мсцісл. ВУЖЛЯНОК, -нка, м. Пралаза, праныра, дасціпны чалавек. Іт, вужлянок, нічога ад цябе ні схуваіш; ужу як схувала, i тут нашоў. Бяседавічы Хоцім. ВУЗА, -ы, ж. Вашчына, соты. Твой мёд нячысты, з вузый. Касцюковічы. Мёд ачысьціць ад вузы нада, іна ж дыражэй за мёд. Слаўнае Мсцісл. ВУЗЕЛ, вузла, м. Вузел. Зывяжы ны канцы вузёл. Андраны Раснян. Вяжы вузёл пісьцяком. Хвёдараўка Краснап. ВУЗЁЛЬЧЫК, -а, м. 1. Памянш. ад вузёл. Вузельчык зывізаўсь, i рызьвізаць ні магу. Горкі Краснап. 2. Малы пакуначаку хусцінцы. Дзядзька даў мне вузельчык, а я рызьвізала, i во што там было — канхветы. Б. Хутары Краснап. ВУЗКА, прысл. Вузка. Гета болыта дужа вузка. Ташна Клім. ВУЗКІ, прым. Вузкі. Прыгалык зусім вузкі. Крычаў. Ліштыўка ў кашулі дужа вузкыя. Хвёдараўка Краснап. Я люблю, каб спадніца зьверьху была вузкыя, a ўнізе шырокыя, ўсё роўна, як звон у цэрькві. Слаўнае Мсцісл. ВУЗЛЫВАТЫЙ, прым. Вузлаваты. В ярёўка вузлыватыя, ёю ні зыцягніш воз. Ушакі Чэрык. 8. Слоўнік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бецца, вўд, паййіоў, прабеш, у^вўда
11 👁
 ◀  / 512  ▶