BlCO R, віска, м. Скронь. Ны віску, пыля валосься, рубец ацтаўсь. Парадзіна Мсцісл. BICOKA, прысл. Высока. Паліца дужа вісока, іна ня можыць зь яе гаршкоў дыстаць. Арцёмаўка Міласл. Кум, глядзі-ка, ірыплан ляціць, знаць, дужа вісока, што такей малінькій. Бяседавічы Хоцім. Oŭ, вісока сонца ўсходзіць, || Нізінька заходзіць. 3 нар. песні. Горкі Краснап. ВІСОКІЙ, прым. Высокі. Ны гародзе вісокія жоўтыя сыланейшікі. Парадзіна Мсцісл. У нас укроп такей вісокій napoc. Арцёмаўка Міласл. Сплю i віджу ўва сьне, нібыццым я лезу на вісокыю гару. Пірагова Мсцісл. Ого, брат, ікая вісокыя лясіна! Слаўнае Мсцісл. / вісокыя ж наша званьніца. Ушакі Чэрык. ВІСЫЖАР, -a, м. Сузор'е. Устывай мылаціць, ужо скора дзень будзіць: вісыжар на небі сусім зайшоў. Слаўнае Мсцісл. В1СЯЛЩЦА, дзеясл. Весяліцца. Вісяліцца молыдзь. A чаму ім ні вісяліцца — мыладыя, здаровыя, i мы некалі вісяліліся. Большая Багацькаўка Мсцісл. ВІСЯЛУХА, -i, ж. Вясёлая жанчына. Во вісялуха, ніводный вічарінкі ні прапусьціць, eo ўжу любіць вісяліцца. Арцёмаўка Міласл. Іна ў нас первыя вісялуха, сумываць ні дасьць. Хвёдараўка Краснап. ВІТАДОЛ, -a, м. заал. Птушка-перавозчык, балотная (крычыць «вітадол»). Вітадол лётыя паўз рэчкі. Здаецца, ля берыга, сядзіць, а к яму ні падойдзеш. Хвёдараўка Краснап. ВІТАЦЦА, дзеясл. Вітацца, здароўкацца. Увайшоў у хату i пычаў з усімі вітацца. Башары Раснян. Чэріз двор жывём, мы ŭ ні знаімся, |j H i вітаімся. 3 нар. песні, M. Г. 3. ВІТАЦЬ, дзеясл. Вітаць. Я к прыехыла іна дамоў, дык ўсі вышлі вітаць яе. Ушакі Чэрык. Увідзіў дзеўку ны даліні, || Узяў стаў, з кыня спаў, || Стаў вітаць ды яе пытаць. 3 нар. песні, M. Г. 97. ВІТАШОК, -шка, м. Веташок, апошняя квадра месяца. Віташок ужо ззыйшоў. Koкатава Мсцісл. Бачыш, віташок, які на небі ўзышоў. Навашоўкі Раснян. В1ТКА, -i, ж. 1. Вітка, пярэвітка, лазіна або сырая галіна дзерава, якою прывязваецца паплёт, звязваюцца калы ў загародцы i г. д. Гарадзіць нада, a вітык німа, прыдзецца дзень патраціць — схадзіць у лызьняк na віткі. Дрыбін. 2. Вяха. Яны нылумалі пруцьця i наторкылі віткі ад мяжы ды мяжы, штобы праехыць прямую быразну. Арцёмаўка Міласл. Вітка стаіць, значыць аборык запушчаны. Краснаручча Раснян. BITPAK, -a, м. Вятрак, ветраны млын. Бацька паехыў на вітрак. Ганнаўка Клім. ВІХА, -i, ж. бат. Вех атрутны. Калі народа зьесьць вяхі, іна пухня, тады йдзець кроў, i можа здохнуць. Цьвіцець віха ні саўсім жоўтым цьветым. Хвёдараўка Красная. ВІХАНЬНЯ, -я, н. Віхлянне. Hi люблю я твайго віханьня ат аднаго дзела к другому; за адно б ужо дзіржаўся. Слаўнае Мсцісл. ВІХАЦЦА, дзеясл. Віхляцца. Дос тыбе віхацца, хадзі з намі. Ушакі Чэрык. ВІХЛЯЦЬ, дзеясл. Віхляць. Пріехыў к стайні — конікі ірзуць, || Увайшоў у хартоўню — хорцікі віхляць. 3 нар. песні, M. Г. 120. ВІХОР, віхра, м. Віхор, шчэць у свінні на самым хрыбце. Віхор у кыбына трасецца. Хвёдараўка Краснап. ВИДЬ, дзеясл. Віць. Набяром красычык i будзім вянкі віць. Краснаручча Раснян. ВІЦЯРОК, -рка, м. Памянш. ад вецер. Віцярок пувівая, ды вугалёк раздумая. Maластоўка Краснап. ВІЧАРГНА, -ы, ж. Павеліч. ад вечар. A хто ж там едзіць вічаріныю, || Вічаріныю i з лучіныю? 3 нар. песні, M. Г. 48. ВІЧАРШКА, -i, ж. Вечар з музыкаю i скокам i. Бегла ны вічарінку, eo ўжу д у мыла адгокыць там, аж на табе — ні скокуў, ні скымарохуў німа. Арцёмаўка Міласл. ВІЧАРГЦЦА, дзеясл. Пазніцца. Hi eiчар ic я ж ты ны дваре. Большая Багацькаўка Мсцісл. ВІЧАРОК, -рка, м. Вечарок, памянш. ад вечар. Ладны ўчора вічарок удаўсь. Мечтая Багацькаўка Мсцісл. ВІЧАРОМ, прысл. Вечарам, увечары. Сваты прыйшлі вічаром. Палуж. Краснап. ВІЧЧЫНА, -ы, ж. Вяндліна. Нарэж-ка ты там віччыны нам на поўдзень у поле. Пірагова Мсцісл. У кыпіраціві стала дужа плыхая віччына. Канічы Касцюк. / ВІЧЭРАЦЬ, дзеясл. Вячэраць. Трэба іці гукнуць Ганну, хай вічэраць ідзе. Ушакі Чэрык. ВШІНЯ, -i, ж. бат. Вішня. Дзеці ўсягды па'брываюць вішні, пакуль яны яшчэ зялёныя. Пірагова Мсцісл. ВШІЬІНЬКА, -i, ж. Памянш. ад вішня. Вішынька на дрэві мытаіцца. Маласгоўка Краснап. ВІШЧАЦЬ, дзеясл. Вішчаць. Вішчыць, як парасё ў плоці. Сьвіньні війічаць, есьці хочуць. Іванаўка Хоцім. ВО, выкл. Во, вось. Во, кулдыкнуўся ён з воза! Страмілава Мсцісл. А быгдай бы цібе чэрці ўзялі — eo, пірапужаў! Ушакі Чэрык. Во, выпужылась, што чуць ат серца атлігнула. Парадзіна Мсцісл. ВОБАД, -a, м. Вобад. Вобад у гэтым катку плахі. Крычаў. У етым катку ясяновы вобад. Ташна Клім. Вобад рассохся, i сьпіцы павыіхалі. Бяседавічы Хоцім. ВОБЖЫ, -аў, мн. л. Аглоблі ў cace. Пулумаліся вобжы ў сахе. Брылёўка Краснап. Вобжы новыя ды сахі нада зьдзелыць. Пухнава Раснян. ВОБЛІУ, -ву, м. Галалёдзіца. Ны дваре вобліў: хадзіць стала коўзка. Гібалы Касцюк. Сяньні вобліў такей, што во толькі падмерзьніць, дык, ні пыдкуваўшы кыня, ні паедзіш. Арцёхмаўка Міласл. Сеньні ны дваре такі вобліў, што нельга ісьці na вуліцы, надта сьлізка i мокра. Прусіна Клім. ВОБЛЫК, -a, м. Воблака, невялікая хмарка. Воблыкі згушчаюцца ў хмару, дождж будзіць. Хвёдараўка Краснап. ВОБЛЫЧЧА, -a, н. зборн. Аблокі. Воблычча na небі нясецца. Горкі Краснап. ВОБМЬІІДКЫМ, прысл. Вобмацкам. Упоцімках вобмыцкым знайшоў. Палуж Краснап
Дадатковыя словы
пабрываюць, сузоре
10 👁