Вознава (№ 21) 17 йакбие гёта ў чорта жыцц'б было, праўда, мы йшчё па сраўнён'у с другйм'и жыл'й добра, таму што ў нас yc'a с'ймиа была рабочайа. Ход' мы рабйл'й дзен' з ночу, н'е вёдал'й нйкол'й бттыха, ал'е затбие кал'й прьідзйд' йакбие св'ата, то ўжо ход' кусок л'ёпшага хл'ёба папробуйиш. А жыл'й ш лўдз'й, што и дзиц'ёй было многа и бадк'й толк'й удвайих работал'й. Ну и што ш вы саб'ё думайиц'й, йаны сам'и чуд' ног'и цигал'и, а дзёц'и памирал'и каждый гот. Вот, напрым'ёр, во тут, прод'йу нашага дома, дз'е вун гёта в'йрба стайиц', стайаў дом'йк пры цару. Жыл'й там двбиа — дз'ед з бабай. Ус'б урём'а было ў йих 6 дзйд'ёй, таму што каждый тот адз'йн ум'йраў и адз'йн радзйус'а, а патом за адз'йн гот трбиа пам'брла. Йакрас быў галодный гот, ды и йаны ўжо,и сам'и чуц' с голаду н'е паўмйрал'ій. Ох! дзётк'и майё, начад' ус'б расказвад', дык за надзёл'у не раскажыш. Скажу толк'и — шчасл'йвыйи вы, што вам так н'е прышлос'а жыд', а мы ў моладасц'и хлйонул'й гора. Запісана ў 1951 г. студзнткамі Мінскага педінстытута В. I. Міхайлоўскай i P. Ф. Фіндрык ад I. A. Пірага, 69 г. ПОЛАЦКІ РАЁН Глінішча 18 У тбиа врём'а н'ёмды дужа лудз'ёй стралал'и. К нам у в'бску прыйёхал'и на друг'й дзен' ражаства. Ус'йх вьигнал'и ў другуйу -в'бску. Гёта было у сорак трёцц'пм годз'и вае'мога й инвар а утрам, шчытай, у дзёвид' гадз'йн. Устал'ій мы вутрам. Тады хаз'айин гаворыц': «Н'ёмцы йдуд'». Прышл'й н'ёмды ў хату и забрал'д дакум'ёнты у маладз'бжы. А патом стал'и забирац' скац'йну, свин'ёй на мёсд'и стралал'и и н'ижывых йих вёзл'и. Ав'ёд и каірбу гнал'и жывых. А патом стал'ій вытанац' астал'ных лудз'ёй, а дзарёўн'у запалйл'и. П ад' дзиравён' зарас, дз'еддом и питомн'ик: наше Глйн'ишча, Троена, Б'ёцка, Вбражн'а, Школк'и, Чарнаручча, Рабак'й. С Троена лудз'ёй и скот атразу вышал'и на бал'шак и йих пагнал'и атразу ў лаг'ир, а нас выгнал'и у балота, а карбу и мушчын пагнал'ій дал'шы. У Чарнаруччы быў йих зобрны пункт, а бап, раб'ат, кал'ёк бросил'и ў балод'и. «Пастбид'и, — еказал'и, — здзес'». йаны ат нас атхйнулйс'й, а мы хто куды. Мы ў балод'и прасадзёл'и да в'ёчара и сабралис'и ў дзёвид' часбу апац' у свайу дзарёўн'у. Нашл'й целуйу бан'у н'йзгарёўшуйу. Тады мы ў гёту бану згрузйл'и раб'ат и стал'и йёсц'и искац'. У кагб сала зтарёла, стал'и гёта гарёлайа сала брад', раб'ат кармйц' и сам'и йёсд'и. К нам з л'ёсу уд'аклб дзв'е каровы. Мы йих паймал'и и стал'и дайид\ 3 забора лучыну шчапал'и и асвашчалис'а, а патом
Дадатковыя словы
yca, авёд, адзйн, але, асвашчалиса, асталных, атхйнулйсй, атхйнўлйс'й, бадкй, балбд'и, балоди, балшак, брбсил'и, бросили, бёцка, вае'мбга, ваемога, вбражна, вбску, вйрба, врёма, выгнали, вышали, вьигнали, вёдалй, вёзли, вёчара, вўтрам, гавбрыц, гадзйн, галбдный, гбдз'и, гбладу, глйнишча, гнали, годзи, даййд, дакумёнты, далшы, дбм'йк, двбйа, дз'еддбм, дзарёўну, дзве, дзед, дзеддом, дзицёй, дзйдёй, дзётки, дзёци, домйк, другйми, другўйу, думайицй, дўжа, дўмаййц'й, еказали, жылй, жыццб, забралд, запалйли, затбйе, зббрны, згрузйли, йакбйе, ййх, йёсди, йёсци, калй, калёк, карбвы, карбў, каірбў, лагир, лбта, лудзёй, лёпшага, лёсу, лўдзй, маладзбжы, мбла, мнбга, моладасци, мёсди, надзёлу, напрымёр, нашлй, нбг'и, нбчу, нижывых, нйзгарёўшуйу, нйкбл'й, нйколй, ноги, нёмды, нёмцы, пагнали, пагналій, паймали, памбрла, памирали, папрббуйиш, пастбиди, пастбйд'и, паўмйралій, питбмн'ик, питомник, прасадзёли, прбд'йў, продйу, прыйёхали, прышлбс'а, прышлй, прышлоса, рабакй, рабат, раббтал'й, раббчайа, рабйлй, работалй, радзйуса, радзйўс'а, рўчча, с'ймйа, сабралиси, сабё, сами, сбрак, свайў, свата, свинёй, сймиа, скажў, скацйну, сраўнёну, стаййц, стали, сталій, стралали, тбйа, тблк'и, тблк'й, толки, толкй, трбйа, трёццпм, удаклб, удваййх, умйраў, урёма, усб, усйх, усталій, хазайин, хлйбнўл'й, хлйонулй, хлёба, царў, цигали, чарнарўччы, часбў, шкблк'и, школки, шчапали, шчаслйвыйи
12 👁