магаіць, а скуль узяць? (Лvжасна, Куз. p.). В Ы М А Л Я В А Ц Ь, дзс. — выкрасить. Добра вымалявалі ніз (Лужасна, Куз. p). ВЫМАНТАЧЫЦЬ, дзс. — выпросить, вымолить. Вымантачыў асьміну жыта (Гарадок, Гар. p.). ВЫМАЦАЦЬ, дзс,—выщупать. Спаў, a з карману 10 руб. i вымацалі (Лужасна, Куз. p.). ВЫМАЦЬ, дзс. — вынимать. Трэба вымаць хлеб з печы (Сялец, Чаш. р.). ВЫ МЕРХАЦЦА, дзс. — сильно проголодаться. Вымерхаўся, аж жывот уцягнуўся (Ст. Беліца, Сен. р.). ВЫМОВА, ас.—выговор, акцент. Анцірэсная ў іх там вымова— усё цокаюць! (Сянно, Сен. р.). ВЫМУШАЦЬ, ВЫМУСІЦЬ, дзс. — вынуждать, вынудить. Вымусілі мяне зробіць ета (Лятоўшчына, Куз. р.). ВЫМЯ, и.— вымя. Ах, у Паўкінай каровы балыиоя вымя (Аськершчына, Беш. р.). ВЫПАКЛАДАЦЬ, ў. — выхолостить. Ён добра выпакладаў парсючкоў(Бешанкавічы, Беш.р.). ВЫПАЛІЦЬ, дзс.— 1) истопить печь. Сягодня трэба выпаліць тры печы (Хотліна, Чаш. р.); 2) выстрелить. Прыцэліўся й выпаліў (Пяцігарск, Беш. р.). ВЫПАРЫВАЦЬ, ВЫПАРЫЦЬ, дзс.~ 1) выпаривать, выпарить; отпаривать. Жбанкі выпарываюць дзятлінай (Сьвярдлы, Беш. р.); 2) выпаривать, пороть. Выпары рукавы з гэтай ватоўкі (Кузьміно, Сен. р.). ВЫ ПАЎЗАЦЬ, ВЫП АЎЗЬЦІ, дзс. — выползать, выползть. 3 пад калоды ён выпаўз (Лужасна, Куз. р.). ВЫП АЎЗЕНЬ, я, м.— змеёныш. Каб з цябе, выпаўзень, дух вон! (Ст. Беліца, Сен. р.). ВЫПЕРАДКІ, ас.-бег взапуски, соревнование. Ідзі цішэй—гэта-ж ня ў выперадкі мы с табой гуляем! (Азярэцк, Сен. р.). ВЫПІЦЬ, дзс. — выпить. Мы ВЫПІЛІ па адным келіху (Краснае Сяло, Сен. р.). ВЫПРАБАВАЦЬ, ў. — испытать, испробовать. Выпрабавапі коніка (Пустыр, Cip. p.). ВЫПРАВІЦЬ, дзс.—выправить, отправить. Мяне аднога выправілі (Падсады, Cip. р.). ВЫ ПРАСТАЦЬ, дзс.— 1) выпрямить. Ці скора ты мяне выпрастаеш? (Лужазна, Куз. р.); 2) освободить. Выпрастай мне маю пасуду (Асіпова, А з. р.). ВЫ ПРАТАЦЬ, дзс.—вычистить, вымыть. Трэба выпратаць гэту комнату (Лужасна, Куз. р.). ВЫПРАЦАВАЦЬ, дзс. — выработать, заработать. Рублёў з 20 выпрацую на ганкох (Лужасна, Куз. р.). ВЫПРУЦІЦЦА, дзс. — вытянуться. Каб ты выпруціўся, гад! (Жукаўшчына, Куз. р.). ВЫ ПХНУЦЬ, дзс.— вытолкать. Выпхнулі яго за дзверы ды ўсё (Лужасна, Куз. р.). ВЫПЫТАЦЬ, две,—выспросить, узнать. Нічога ў яго ня выпытал! (Мікалаёва, Куз. р.). ВЫРАБЛЯЦЬ, дзс.—выделывать. У Сяньне вырабляюць аўчынкі (Расна, Сен. р.). ВЫРАДАК, а, м. — урод, выродок. Вырадак ён, а не чаловек звычайны(Пятніцкая, Беш.р.). ВЫРАЖАЦЦА, дзс. — выражатьса, ругаться. Ен выражаіцца (Балдыкова, Аз. р
8 👁