б*еш. (Лясьнікі, Сен. p.). Усе дні ён толькі брынды б'ець (Азярэцк, Сен. p.). БІЗУН, a, ж,—кнут, плеть. У пастуха ёсьць харошый бізун (Бабінічы, Віц. p.). БІЛА, н. — язык в колоколе. Учора, званіўші, біла адарвалі (Азярэцк, Сен. p.). БІНДАС, a, w«r.— 1) вид топора для отбивания толстых щеп, колун. Біндасам адкалі (Мікалаева, Куз. p.); 2) болван. Эх ты біндас! (Лазаватка, Сур. р.). БІНЬДЗЮК, а, ж.--телега на железных осях, верх, коробка телеги. Запражы не калёсы, а біньдзюк (Спасская, Cip. p.J. БІРКА, ж.—палочка с нарезаными знаками, выдаваемая вместо квитанций, чаще кожевниками. Дзеці пайшчыце бірку— паеду за кожай i аўчьінамі (Пятніцкая, Беш. р.). БІРУВОЛКА, ж. — пуговица, чаще деревянная. Ушый біруболку ў сарочку (Гарнакі, Сен. р.). БІРУК, а, ж.—бирюк, нелюдим. Пагнаць гэтага бірука (Латыгаль, Сен. р.). БІРУЛЬКА, ж. — деревянная часть коромысла в бороне, плуге и т. и. Новую бірульку зробіў да бараны (Гарадок, Гар. р.). BITKAj ж,—битое яйцо. Бітка скора порціцца (Дварэик, Чаш. р). БІТУН, а, м — наглец, драчливый. Зьвязаць етага бітуна (Раманаўка, Сен. р.). БІЦЦА, дзс, — драться. Годзі табе ўжо біцца(Азярэцк, Сен. р.). БІЦЬ, дзс.— 1) бить. Ну што глядзіш, бі яго ды ўсё! (Азярэцк, Сен. р.); 2) колоть. Нада біць дровы (Собалева, Куз. р.). БІЦЮ К,а, ж.,— БІЧОЎКА, ж.— 1) часть цепа—палка, которой бьют по снопам. Атарваўся біцюк i чуць ні ўдарыў Сьціпана (Русінава, Сен. р.). Сёмка глядзі-*бічоўка здарвецца, ды ударыць каго — нібудзь (Гарбузы, Cip. рО; 2) неуклюжий. Павернецца, як біцюк (Ш уміліна, Cip. Р-Х. Б1ЧАИ, я, м.—круглая дырка в верхнем ручном жернове, куда сыплются зерна. Бічай вузкі у маіх жорнах (Беліца, Сен. р.). БІЧАЙКА ж.—деревянный обод решета. Новую бічайку зробіў (Мікалаёва, Куз. р.). Пар. абічайка. БЛАГА—1) дурно. Ці ня блага табе стала? (Рыбчына Cip. р.); 2) плохо. Блага ты ета зробіў (Пустыр, Cip. р.). БЛАГІ— плохой. Благога воўка цялята ліжуць (К о п ц е в i ч ы, Чаш. р.). БЛАЗЕН, БЛАЗЬНЮК, а, м.~ 1) молокосос. Ты яшчо блазен споріць з старікамі (Мазалава, Куз. р.); 2) глупец, ён дужа бальшы блазен (П усты нкі, Сен. p.). Hi давай гэтаму блазьнюку (Шыпы, Сен. р.). БЛАЗНОТА, ы, зб. — детвора. Усьціш гэту блазноту (Сянно, Сен. рЛ. БЛАЗЬНЁНАК, а, м.-—глупенький. Які ён блазьнёнак! (Лучкі Віц. p.). БЛАКУНЯЦЦА, дзс. — шляться без дела. Хвядот блакуняецца у лясу (Задарожжа, Куз. р.). Блыкуняецца мая дзеўчына цэлую ноч (Даргейкі, Сен. р.). БЛЕДНЫ,— бледный. Які ён бледны з твару! (А сін аўка, Сен. р.). БЛЕХ, у, м. — ровное место. Нясі скуты на блех (Вяжышча, Беш. р.). БЛЁКАТ, у, дг.—белена. Hyosciamus niger L. Трэба на гародзе
Дадатковыя словы
бець
6 👁