Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
цень солі (Выгары, Куз. p.), Бе« расцэнь з мукою (Гарадок, Гар. p.). БЕРАСЫДЯНКА, ж,—1) глаз. У яго вялікі берасьцянкі (Слабодка, Віц. p); 2) зяблик. Fringilla coelebs L. Бірасьцянка зрабіла на дрэве сваё гняздо з бяросты (Камоскі, Беш. p.). БЕРАСЫЩ НЫ, — берестовый. Купі скураныя або бірасьцяныя лапці (Красьніца, Чаш, p.). БЕРВЯНО, «.—-бревно. Бервяно ляжыць на дароге (Шумкі, Сен. p.). Зрубілі тоўстае бірвяно (Застадольле, Сен. p.). БЕРКА, ж. - березовый сок. Прынясі з лесу беркі (Лапы, Беш. р.). БЕРКАЦЕНЬ, я, м. — оборотень. Чалавек тры гады бьіў біркатнем (Мазалава, Куз. р.). БЕСКАРЫ СНА — бесполезно. Ен работаіць бескарысна (Бабінічы, Від. p.). БЕСКАШ ТОЎНА—без затрат. Безкаштоўна абышлося (Сянно, Сен. р.). БЕСКЛАПОТНА,— беззаботно. Жыве сабе бесклапотна (Бабінічы, Віц. р.). БЕСПАКУТНА—без мук. Беспакутна сышоў у д у м а ў ё (Пустыр, Cip. р.). БЕСПАРЫ— безвременно. Карова беспары цялілася (Рудня, Аз. р.). БЕСПРАСЬВЕТНЫ—непроглядный, беспросветный. Беспрасьветная цьма (Кузьміно, Сен. р.). БЕССА РОМНЫ — бесстыжий. Архіп зусім бессаромны стаў {Выгары, Куз. р.). БЕСТ А В А ЛОСЫ— простоволосый, без головного убора. Беставалосая пабягу (В ы гар ы, Куз. р.). БЕСЬПЕРАСТАННЫ -бесп р ерывный. Бесперастанны дождж ідзе (Рудня, Аз. р.). БЕСЬПЕРАСТАНЬНЯ — беспрерывно. Бразгаіць дзьвярымі бесьперастаньня (Зацуброўе, Сур. Р-). БЕСЬСЯБЕ—сами собой. Каровы пасуцыда бесьсябе (Сянно, Сен. р.). БЭБУХІ, аў, л*.— внутренности, патроха. Кінь бэбухі сабакам (Азярэцк, Сен. р.). БЗЗ, у, м.—сирень. Syringa vulgaris L. Бэз ужо цьвіціць (Гар— накі, Сен. р.). Нада наламацьбэсу (Увалокі, Куз. р.) БЭИБАС, а, м.—увалень, лентяй. Ходзіць як бэйбас (Сіроціна, Cip. р.). БЭНЦНУЦЬ, дзс.— ударить. Як бэнцнуў яго па галаве—тутака яму й усё (Шаркі, Куз. р.). БЭРЛА, «. — неповоротливый и некрасивый человек. Вунацька наша бэрла пашла (Беліца, Сен. р.). БЁРДА, н — часть ткацкого станка для прибивания поперечных ниток при тканье. А мне нада зладзіць шырэйшае бёрда (Горкі, Аз. р.). БЗДЫЧКА, ж. — лампочка, в которой горит фитилек без стекла. Запалі бздычку (Максімава, Куз. р.). БЗЬДЗЮЛЬ, я, ж — полевой клоп, вонючка. Pantatoma (Могmidea) baccarum L i інш. рады i віды. На сунічане пасядзеў бзьдзюль, дык ня можна ў рот узяць (Пацкава, Сен. p.). БІБІКІ, БІНБ.КІ, БЛЫНДЗІКІ, БРЫНДЫ БІЦЬ,— баклуши бить. Кінь ты бібікі біць (Беліца, Сен.р.). Заўсёды б'ець бінбікі на вуліцы, як яму работы няма (Сукрэмна, Сен. p.). Ен толькі блындзікі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бець
12 👁
 ◀  / 394  ▶