АШКАЛЁПАК, а, м.—осколок, Ашкалёпкам пускаецца, абузьнік! (Сухарукава, Аз. p.). Выніў з глазу ашкарлёпак (Мазалава, Куз p.) Пар. аскялёпак. АШКІРА, вкл.— оклик на овец Ашкыра ў хлеў (Ульлянавічы, Сен. p.). АШЛЯХЦІЦЬ, дзс.—побить, проучить. За гэтую шкоду цябе трэба ашляхціць (Ахрэмава, Куз. p.). АШОСЫДІК, a, м.—передняя площадка устья кухонной печи. Пастаў гаршок на ашосьцік. (За- j старыньне, Беш. р.). АШПАРЫЦЬ, дзс.—ошпарить. Ашпарыў руку гарачай вадой (Дзямідавічьі, Чаш. р.). АШУКА, ж.— обман, надувасельство. Так не кажы — гэта ашука (Пятніцкая, Беш. р.). АШУКАНЕЦ, а. м.— обманщик. Ня купляй у яго—ашуканец! (Аксяньці, Чаш. p.j. АШУКАЦЬ, дзс. — обмануть. Ён мяне на карове ашукаў (Лук'янова, Сен. р.). АШУКАЦЦА, дзс.— обмануться, ошибиться. Купіў каня, але ашукаўся (Пустынкі, Сен. р.). АШЧАЛОПАК, а, м.—выбой, ухаб. Засеў воз у ашчапопку (Вішкавічы, Чаш. р.). АШЧЭРЫЦЦА, дзс.—оскалиться. Як ашчэрыўся ён на мяне, аж душа ў пяткі пайшла (Азярэцк, Сен. р.). АШЧЭРЫЦЬ, дзс. — оскалить. А ён зубы калі ашчырыць, ды хвігу мне пад нос! (Пятніцкая, Беш. р). АШЧЭДНЫ—бережливый. Ашчэдны чалавек ня псуець дабра (Заронава, Куз. р.). АШЫЙНІК, а, м. — ошейник. Ашыйнік быў у нашага сабакі (Мішкава, Віц. p.). АЮС, вкл. — оклик на свиней. Аюс ў поля (Ульлянавічы, Сен. р.). АЯЙ, вкл. — удивление. Аяй, які ён бальшэй! (Азярышча, Аз. р.). Б. БАБА. ж.— 1) жена.Мая баба пячэць niparf (Гайдукі, Сур. р.); 2) женщина. Гэта баба пашла ў горад (Бабінавічы, Выс. р.); 3) бабушка. Сынок, ітазаві бабу (Зайкава, Меж. р.); 4) повитуха. Можа к табе на нарадзіны бабу гукнуць? (Дабрамысьль, Лёз. р.); 5) чурбан для вбивания свай. Бяз бабы гэтага слупа н! паставіш (Расна, Сен. р.). БАБА-ЯГА, ж.— ведьма. Нейкая баба-яга набаражыла (Курашчаны, Сур. р.). БАБЗДЫР, а, м. — бабник. Аўдакім вялікі бабздыр (Сукрэмна, Сен. p.j. БАБІН—принадлежащий бабе. Бабін андарак (Горбава, Лёз. р). БАБ1НА, змс.—зерно бобу. Дай хоць адну бабіну (Берашоўцы, Беш. р.). БАБІНБНЕ, н. — акушерство, повивальное искусство. Замалада пачала бабіньнем займацца (Сьцяпанавічы, Меж. р.). БАБЩЬ, принимать детей у роженицы. Я ў яго ўсіх дзяцей бабіла (Раманаўка, Сен. р.). БАБІЦЦА, дзс. — жениться. Дзеці ёсь — прышлося бабіцца (Дубнікі, Сен. р.). БАБКА, ж.—1) повитуха. Дранная бабка—памерла дзіця (Пры