Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
аржавіньне, што думаў i капут будзець (Чарніца, Лёз. p.); 2) болотная ржавчинная грязь, иногда употребляемая на окраску тканей. Аржавіньне прынясьлі з рову (Зямковічы, Сен. р.). АРЖ АНІНА, ж—ржаной хлеб. Аржаніну усю зжалі (Лёзна, Лёз. р.). АРЖ АНУШ КА, ж.— самагонка. У нас ужо ня п'юпь аржанушкі (Горбава, Лёз. р.). АРЖ АНЫ—ржаной. Хлеб пякуць з аржанэй мукі (Альшанілі, Беш. p.). АРКУШ, а ли—лист (бумаги, железа и т. п.). Купіла аркуш паперы (Ржаўка, Беш. р.). АРКУШ АВЫ —листовой. КупІлі аркушавай бляхі (Калышкі, Лёз. p.). АРМЯК, а, ли—армяк. Накінь армяк ад даждзя (Чарніца, Лёз.р.). АРОЛ, а, орел. Aquila (залётны). Вунацькі вісока арол паляцеў (Заронава, Куз. р.). АРТЭПА, ж., АРТЭПЕЛЬ, ю, .да.—топкое место. Конь папаў у артэпу (Казакі, Куз. р.). Ня лезь у артэпель, а то правалішся ( Бабінавічы, Выс. р.). АРТИКУЛ, у, м.— статье в условии. Па гэткіх артикулах свае хаты пад школу не аддам (Жэрына, Чаш. р.). АРУД, а, м.— закром. Поўныя аруды ў клеці былі (Лужасна, Куз. р.). А РФ А, АРПА, А Р Х А, ж,—веялка. Мы будзім на арфе арфаваць жыта. (Смалянцы, Чаш. р.). Арпай перачышчаюць збажыну (Мамойкі, Беш. р.) Пазыч архі (Храброва, Чаш. р.). АРФАВАЦЬ, А РХ А В АЦЬ, дзс,— веять. Мы будзім арфаваць жыта (Застадольле, Сен. р.). Збожжа трэба архаваць (Асташова, Чаш. р.). АРЫ Ш Т, у, ли— арест. Уцёк з пад арышту (Бабінавічы,Выс.р.). АРЫШ ТАВАЦЬ, дзс.—арестовать. За што яго арыштавалі? (Мігава, Куз. р.). АРЫ Ш ТАНТ, а, м.— арестант. Арыштанту цяжкая сьмерць (Рудня, Аз. р.). АСА, ж.— оса. Vespa vulgaris. Мяне укусіла аса (Асіпова, Аз. р.). АСАБЛІВА— особенно. Асабліва, курэй глядзіі (Ульлянавічы, Сен р.). АСАБЛІВАСЬЦЬ, ж.—особенность. Такая ў яго асаблівасьць (Расна, Сен. р.). АСАБНЯК, а, л*.—особняк, флигель. У тым асабняку жывем (Сукрэмна, Сен. р.). АСАДЗЩ Ь, дзс.—обделать в раму. Бацька асадзіў Міколу i дасьць Пеланеі ў благаславенства (Запрудзьдзе, Сен. p.). ACAKA, ж. — осока. Carex (розныя віды). Што-ж ты адной асакі мне прывёз? (Азярэцк, Сен. p.). АСАЛАВЕЦЬ, дзс.— осоловеть, опьянеть, ён ад аднэй чаркі можыць асалавець (Пустынкі.Сен.р.) АСАЧЫ ЦЬ, дзс. — выследить, выискать. Трэба пайці асачыць воўчае гняздо (Азярэцк, Сен. p.). ACBA, зб.—осы. Ня лезь ты к яму асвой у вочы (Азярэцк, вен. р.). АСЕЛАСЫДЬ, ж.— оседлость. ён жа аселасьці ня мае, як жа за яго іці? (Шарыпіна, Беш. р.). АСЕЛІЦА, ж.—лужок на краю усадьбы. На аселіцы трава расьцець добрая (Ульлянавічы,Сен. р.). АСЕСЫДІ, АСЕСЬЦІСЯ, дзс.— осесть, поселиться, ён асеўся на хутары (Ст. Сяло, Куз. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пюпь, ю,.да.—топкое
5 👁
 ◀  / 394  ▶