Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
Ш ЧАСНЫ — счастливый. Не радзіся красны, а радзіся шчасны (Алексінічы, Сен. р.). Ш ЧАСЬЦ Е, «.— счастье. Ну, ўжо шчасьцю ня быць! (П ушкары, Сену р.). Ш ЧАЎЕ, «.— щавель. Rumex Acetosa L. Ідзі нарві шчаўя (Лужасна, Куз p.). ШЧАЎКУШКА, ж. — дрема, смолка, горицвет. Melandrium silvestre Rčhl Lychnis silvestris Hoppe. А ну, вырві шчаўкушку, ды дай сюды (Берасьні, Беш. р.). Ш ЧАЎЛЮ К, а. м- — щавель. Поены шчаўлюк ( Б а р а ў л я н ы, Куз. р.). Ш ЧАЎРЭЦЬ, дзс.— высохнуть. Гэта дзерева саўсім шчаўрэла (Ганкавічы, Беш. p.). Ш ЧВЫ Р, у, уИ.—жвір. Як наедзеш плугам на шчвыр, дык аш сіпіць (Ходцы, Сен. р.). Ш ЧЭЛКА, ж.— щель С шчэлак тарчыць мох (Ч а р н i ц а, Лёз. р.). Ш ЧЭН Т, НА Ш ЧЭНТ—до остатка. Коні паелі авес на шчэнт (Асіпова, Аз. р.). Ш ЧЭРЫЦЬ, дзс,- скалить. Ня трэба шчэрыць зубы (Дзямідавічы, Чаш. р.). Ш ЧЭТКА, ж.— конусообразная щетка из щетины для расчесывания волос, льна. Пачашы галаву шчэткай (Г а р а д з е ц, Сен. р). ШЧОДРЫ— щедрый. Шчодры ваш сусед (Бор, Чаш. р.). Ш ЧО К А Т, у, м. — щекотание Баюся шчокату (Сітна, Лёз. р.). ШЧОЛАК, у, ж — рассол. Прыняс гуркоў з шчолакам (Стаішча Чаш р) Улі мне капуснага шчолаку напіцца (Ганкавічы, Беш. р.). Ш ЧОТЧЫ К, а, м. — счетчик. Во гэта дык шчотчык (Аўхіменкі, Беш. р.). Ш ЧУП, а, м.—лом. Прынясі свой шчуп падважыць камень (Вяжышча, Беш. р.). ШЧУП А К, а, м.— щука. Esox lucius L. Ты ня відзеў якога я шчупака злавіў? (Бейна,Сен. р.). Ш ЧУРА, ж.— крыса. Mus decumanus РаІІ. Папарвала шчура мяшкі з а ў с о м (Ш ч ы п ц ы, Беш. р). Ш ЧУРЫ ЦЬ, дас. — щурить. Сон вочы шчурыць (Ранчыцы, Беш. р.). Ш Ч Ы Г У Л Ь НЫ — тесный, недостаточный. Было ня шыць такія шчыгульныя боты, дык бы не насіў цяпер мазалёў (Глебаўск, Сен. р). Шчыгульны ў цябе вес (Гарнакі, Сен. р.). ШЧЫКАЛАТКА, ж. — щиколотка. Нага баліць у шчыкалаццы (Сукрэмна, Сен. р,). ШЧЫЛІНА, ж. — щель, трещина. Во, шчыліна ў етым бярне! (Кляшчыно, Беш. р.). Ш ЧЫ ЛЬНА-плотно. Шчыльна прыбіты дзьверы (Дзямідавічы, Чаш. р). Ш Ч Ы Л Ь НЫ — пл о т н ы й. Шчыльныя дзьверы зробіў (Кузьміно, Сен. р.). Ш Ч Ы П А Ц Ь, дас. — срывать. Будзеце яблыкі шчыпаць (Стасева, Выс. р.). ШЧЫПУЛЯ, ж.-козявка. Янку шчыпуля крэпка ўкусіла (Лапы, Беш. р.). Ш ЧЫ РА — искренне, усердно. Ён шчыра работаіць (Крывое, Беш. р.). ён шчыра глядзіць яе дзегак (Аляхнова, Сен. р). Ш Ч Ы Р А С Ы Д Ь, ж. — искренность. Рада ат усей шчырасьці (Нов. Сяло, Беш. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
2 👁
 ◀  / 394  ▶