ж а с на, Куз. р.). Пар. шчамель. ЧМУРА, ж. — чаща. Каровы увайшлі ў такую чмуру, што далей нельга йці (Вейна, Сен. р.). ЧМУРЫЦЬ, дае. — \) дурачиться. Кінь ты чмурыць! (Пятніцкая, Беш. р.). А я буду чмурыці: зайшоў нехта курыці (Сукрэмна, Сен. р.); 2) одурачивать. Ня чмуры ты галавы! (Чыр, Слабада, Сен. р.). ЧМ УТ, а, ж — 1) навождение. Ён на яго навёў такі чмут, што ён сам сабе забыў (Гуліна, Сен. р.); 2) шутник. Чмут бальшэй ён (Лужасна, Куз. р.). Пар. чмуціла. ЧМУЦІЛА, at.—шутник, ён у нас бальшы чмуціла: во паслухайце (Навікі, Віц. р.). Пар. чмут. ЧМУЦЩЬ, дзс.—дурить, шутить. Пачаў ужо чмуціць! (Навікі, Віц. р.). ЧМЯКНУЦЬ, дзс.— грохнуться. Ён як чмякнець з лавы!(Вяжышча. Беш. р.). Ч О Б А Т Ы, аў, м. — башмаки. Купі ты мне новыя чобаты (Вяжышча, Беш. р.). ЧОВЕН, а, ж — челн, лодка. Човен наш стала круціць (Рыбчына, Cip р.). ЧОМБАР, у, ж — тимьян. Thymus serpyllum L, Thymus Chamaedrys Fr. Маці нарвала чомбару (Вядрэнь, Чаш. р.). Пар. чабор. ЧОП, у, ж — чан. У чопе зложаны аўчыны (Янавічы, Сур. р). ЧОРНАЕ ЗЕЛЬЛЕ — сочевичник черный. Orobus niger L. Чернага зельля прынясі з лугу (Мяжа, Меж. р.). ЧОРНЫ — 1) черный Купіў чорнага каня (Лужасна, Куз. р.); 2) грязный. Чорны мост атмываюць лугам (Кураеды, Беш. р.). ЧОРНЫ ГОД — тяжелый год. Кап на цябе чорны год напаў! (Гуліна, Сен. р.). ЧОРТ, а, м. — черт. Накаваў лемяшоў, а сам к чорту пашоў (Сукрэмна Сен. р.). ЧОРТАВА СРЭБРА—чистотел большой. Chelidonium maius L. Чортавым срэбрам у нас ня лечуць (Сахны, Сен. ў.). ЧОХАЎКА, ж.— насморк. Замучыла мяне чохаўка (Белькава, Беш. р.). ЧУБ, а, м — хохол. Надраў мальчонка за чуб (Пятніцкая, Беш. р.). ЧУБАРЫК, а, м.—жаворонок хохлатый. Alauda cristata L. Чубарык бяжыць з віхром на галоўцы (Сьцяпанавічы, Меж. р.). ЧУБАТЫ, оў, м.— туфли на деревянной подошве. Чубатамі стукаіць без канца (Д з я д ы, Cip. р.). ЧУВАЛ, а, ж — мешок. У чувал сыплюць жыта (Саўчонкі, Куз. р.). ЧУВАЦЬ—слышно. Ці чуваць у вас пра вайну? (Шарыпіна, Беш. р.). ЧУГУН, а, ж — чугунный горшок. Выцяні чугун з печы (Прусаўкі, Аз. р.). П а р. цаган. ЧУЖАЗЕМЕЦ, а, ж — иностранец. На параходзі чужаземец нейкі п р ы е х а ў (Бешанкавічы, Беш. р.). ЧУЖ АЗЕМНЫ— иностранный. Гэта чужаземная машына (Сукрэмна, Сен. р.). ЧУЖНІК, а, м.— чужой человек. Чужнік можа трапіцца (Доўгае, Беш. р.). ЧУЖ Ы —чужой. Гэта чужэя ты ні upaci (Пяцігарск, Беш. р
4 👁