ТРУШ к о м, ТРУХАМ — рысью. Мы ехалі трушком (Селядцова, Беш. р). Конь бех трухам (Новае Сяло, Беш. р.). ТРЫ БУХ, а, м.—желудок. Ці напрэш ты свой трыбух калі? (Сукрэмна, Сен. р.). ТРЫБУШ ОНАК, а, м. — пробочник. У яго ёсьць ножык з трыбушонкам (Мікалаёва, Куз. р). ТРЫ ВАЛ Ы —прочный, выносливый, питательный, ён трывалы чалавек (Вішняк, Лёз. р). Таўстыя завесы трывалыя (Гравы, Сен. р.). Гарохавы альбо бабовы блін больш трывалы аўсянага (Ганкавічы, Беш. р.). ТРЫВАНЬНЕ, «. — терпенье. На гэта трэба трываньня! (Дрыкольле, Куз. р.). ТРЫВАЦЬ, дзс. — терпеть. Я больш трываць не магу (Папкі, Гар. р). Т Р Ы З Ь Н І Ц Ь, ТРЫЛУДЗІЦБ, дзс.—\) бредить. Ён ужо два дні, як трызьніць (Лук'янова, Сен. р). Як засьнець дык i начнець трыл удзіць (Рыбчына, Cip. р.); 2) врать. Ня трылудзь ты, чаго ня было. (Хадулава, Куз. р) ТРЫМАЦЬ, ТРЫМАЦЦА, дзс.— держаться, держать. Трымай галаву ў холадзе, жывот у голодзе, а ногі ў цяпле (Алексіна, Сен. р.). Ну, цяпер трымайя, сынок! (Сянно, Сен. р.). ТРЫПЕРСЫДІЦА, ж -ж у р а в леник болотный Geranium palustre L. Трыперсьціца на балоці расыдець (Касавец, Сен. p.). ТРЫПУТНІК, y, м.—подорожник. Plantago major L., P. media L., P. lanceolata L. На дарозе рос трыпутнік (Вядрэнь, Чаш. p.). ТРЫСЬНІК, у, ж — тростник. Phragmites communis Trin. (Arundo Phragmites L.). Трысьнік у рост чалавека (Яноўшчына, Беш. p.). ТРЫСЫДЕН, а, м.— пристройка из трех стен к какому нибудь зданию. К хаце прыстроіў трысьцен (Ульлянавічы, Сен. р.). ТРЫШЧЫЦЦА, дзс.—раскрываться. Пупышкі на дзераве яшчо ня трышчацца(Ганкавічы, Беш. р). ТУДЫ — туда. Той туды пайшоў, а той туды (Яноўшчына, Беш. р.).и ТУДОЙ—туда, тем местом. Ты ідзі тудой, а я пайду сюдой (Сукрэмна, Сен. р.). ТУЖЭЦЬ, дзс. — становиться туже. Як намокла абора, дык i тужэць стала (Сітна, Лёз p.j. ТУЗАЦЦА, дзс.—бороться, тормошиться. Цёця глянь, хлопцы тузаюцца (Доўжа, Куз. р.). ТУЗА ЦБ, дзс. — тормошить. Наша сабака любіць тузаць дзяцей (Рудня, Аз р.). ТУЗІН, а., м.—дюжина. Купілі тузін гузікаў (Кузьміно, Сен p.). ТУЙКА, ж.— 1) чучело. Туйка ты дурная! (Выгары, Куз. р); 2) лентяйка. І такая туйка, дык ужо з туек туйка (Г а р а д о к, Гар р.). ТУК, у, м. — топленый жир. Макалі бліны ў тук (Краўцова, Гар. p.). ТУКАЎКА, ж. — удод. Upupa epops L. (U. vulgaris Pallas). Паляцела ў лес тукаўка (Баркова, Куз. р.). ТУКАЦЬ, дзс.— бить. Халімон тукаець касу. Што ты тукаеш авец— пакінь на завод! (Вяжышча, Беш. р.). ТУЛАВА.лс.—туловище Скрывілася тулава ( Д з я м і д а в і ч ы, Чаш. ру). ТУЛІЦЦА, дзс. — ласкаться приклоняться. Трое у мяне дзя
Дадатковыя словы
лукянова
5 👁