САЧЫВІНЫ, ж. — чечевичная солома. Сачывінамі патсьцялі кароў (Веляшковічы, Лёз. p.). САЧЫ ЎКА, ж. — чечевица. Ervum Lens L. Сачыўка любіць гліністую зямлю (В я д p э н ь, Чаш. p.). САЧЫЦЬ, дзс. — 1) следить. Сачы, куды курыца пойдзе (Запрудзьдзе, Куз. p.); 2) искать. Сачы, як хлеба сочыш, дык знайдзеш (Сухарукава, Аз. p.). САША, ж.— шоссе. Па сашэ ішоў аўтамабіль (Л у ж а с н а, Куз. р.'. САШ АК, а, м.—хорёк. Putorius foetidus. Сашок ловіць курэй (Бешанкавічы, Беш. p.). САШЧА, н.—доска, основание сохи. Сашчо яшчо крэпкае ў маей сасе (Бабінавічы, Выс. р.). САШ Ы ЦЬ, дзс.—сшить. Я сабе сашыў новы балахон (Вейна, Сен. р."). САЮ ЗК І, ж.— союзки, кожа, которой обшиваются головки сапог при починке. Ботам трэба даць саюзкі (Заазер'е, Сен. р.). САЯН, а, м. — домотканная, суконная юбка. Суседка выткала дужа прыгожы саян (Лоўжа Cip p.)* . СВАВОЛІЦЬ, дзс. — своевольничать. До сваволіць, хлопцы! (Храпавічы, Куз. р.) СВАРКА, ж. — ссора. Добрая сварка—у хаце папраўка (Мішкава, К уз. р.). СВАРЫЦЦА, дзс. — 1) ссориться. Пылядзі, мамулька, у карыцца, прьшязьлі нявестку сварыцца ( С у к р э м н а, Сен. р.); 2) упрекать, ругать. Несварыся, мой татулька, што я хажу позна! (Сукрэмна, Сен. р.). СВАТОВЕ, м., зб. — с в ат ы. Выпьем сватове! ( А л ь ш а н і к і, Беш. р.). СВАЦЬЦЯ, ж. — сваха. Сват свацьці паплёў Лапці з таўстых лык (Гуліна, Сен. р.). Як ты здарова, сватынька? (Чашнікі, Чаш. р.). СВОЙСКІ — домашний. Свойскія ryci далёка ня ўмеюць лятаць (Вейна, Сен. р.). СЕВЕР, а, м. — северный ветер. Па северу хадзіў — прахаладаўся (Красьніца, Чаш. р.). Пар. сівер. СЕД АЛ А, н. — насест. Куры ўжо пашлі на седала (Шыпы, Сен. р.). СЕДЖ А, ж. — засада на волков с падалью. Ахвотнікі хадзілі на седжу ( У л ь л я н а в і ч ы, Сен. р.). СЕЛІЦА, ж.—лужок на краю усадьбы. Селіца парасла травой (Навікі, Віц. р.). Пар. аселіца. СЕЛІШЧА, н. — место, где стоит, стояло селение. На старым селішчы будуемся (Дабрамысьль, Лёз. р.). СЕЛЯДОЎКА, СЕЛЯДЗЁЎКА, ж.—кадка из-под селедок. Мы сёліта цэлу селядоўку нашаткавалі капусты. Селядзёўка цячэць (Гуліна, Сен. р.). СЕЛЯДЗЕЦ, а, ў/.—селедка У лаўцы смачныя прывязьлі селятцы (Пустынкі, Сен. р.). СЕМІНЫ, н.— семена. К вясьне аўса асталось толькі на семіны (Рымары, Куз. р.). СЕМЯ, н. — льняные семена. Дай мне свайго семя (Пітрашы, Сен. р.). СЕМ ЯТУХА, ж. — сумятица, страшное. У яе семятуха на ўме (Кузьміно, Гар. р.). СЕНАВЯЗ, у, ў.—веревочная увязка для сена сзади телеги. Накладзі сена ў сенавяз (Забабуры, Гар. р
Дадатковыя словы
заазере
8 👁