GAHKi, ж.— 1) сани. У санках паедзім (Лужасна, Куз. р.); 2) челюсти. Во, у каня здоровыя санкі! (Аськершчына, Беш. р). САПАНУЦЬ, дзс. — ударить чем-либо острым. Карова сапанула рогам нашу белаю авечку. Сапануў пакалкай, аж у ваччу цёмна стала (Беліца, Сен. р) САПАЧЫЦЬ, дзс.— отдохнуть. Лях, сапачынь ад работы (Раіны, Аз. р.). САПЕЦЬ, дзс.— сопеть Ён дужа сапіць (Застарыньне, Беш. р.). САПКА, ж. — мотыга. Бяры сапку ды ідзі капай бульбу (Ганкавічы, Беш. р.). САПЛІ, ж. — сопли. Ня сморгай саплі на мост, а ідзі ў парох (Папкі, Аз. р.). САПЛІВЕЦ, а, м. — с о п л я к. Табе сапліўцу i парасёнка пасьціць няможна паверыць (Замошша, Сен. р). САПЛІЎКА, ж.—лампочка без стекла, коптилка. Запалі сапліўку (Вяжышча, Беш. р.). САПРПАНУЦЬ, дзс.— ударить. Я табе як сапрану вілкамі (Дабрыгары, Беш. р). САП РАЎДЫ — вправду, действительно. Не брашу—сапраўды (Доўжа, Куз. р.). САПРЭЦЬ, дзс.— в з о п р е т ь. Разьдзенься, ато сапрэіш (Pyciнава, Сен. р). САПСАВАНЫ — испорченныйУ Базыля сапсаванае зрэнка (Ульлянавічы, Сен. р.). САПСАВАЦЦА, дзс. — испортиться. Сапсаваўся хлеп (Бачэйкава, Беш. р.). САПСАВАЦЬ,)зс.--испортить. Няўмека сапсавала хлеп (Сяркуці, Сен. р.). САПСЕЦЬ, дзс. — одряхлеть. Наш дзядуля зусім сапсеў (Беліца, Сен. р.). САПЯЖ АНКА, ж.—вид груши, У нашэм садзе дзьве дуліны: адна сапяжанка. а другая спасаўка (Беліца, Сен. р.). САРАКАВУШ КІ, ж.—лапти на 40 ушков. Вунь гэны ўжо прыбраўся ў свае саракавушкі (Гравы, Сен. р.). САРАКВАШ А, ж.--простокваша. Сараквашу адтапліваюць на творах (Альшанікі, Беш. р.). Пар. сыракваша. САРАКІ, оў, м. —праздник 9 марта. Прыдуць Саракі, нада зьесыдь галышы. На Саракі трэба 40 калоў ачэсаць i 40 галышоў зьесьць (Мікалаёва. Куз. р.). САРАКОЎКА, ж. — двухгривенный. Ты мне павінен саракоўку (Дабрагары, Беш. р.). САРАМЯЖЛІВЫ — стыдливый, застенчивый Які ён сарамяжлівы хлапец! (Русінава, Сен. р.). САРАПЕНЯ, ж.—простокваша, кушанье из крупы и воды по густоте стоящее между супом и кашей. Ці будзеш ты есьці сарапеню? ( С п а с с к а я, Cip. р.) Дай мне сарапені ( М а з а л а в а, Куз р.). Пар. сырапеня. САРВЭТКА, ж.— с к а т е р т ь. Вытчы мне палатна на сарвэткі (Гуліна, Сен. р.). САРОКА, ж.—сорока. Corvus pica L. (Pica coudata Ger„ P. rustica Scop.). Сароку можна й гаварыць навучыць (А з я р к i, Гар. р). САРОМ ЕЦЦА, дзс— стыдиться. Чаго ты саромісься? (Купіна, Віц. p.). С А РОМЛ І йЫ—стыдливый. Яна дзеўка саромлівая (Ш а р к i, Куз. р
6 👁