выдрэў—нікога не баіцца (Ст. Беліца, Сен. p.). РАЗГАВЭНДВАЦЬ, Же.— беседовать, болтать. Досыць табе разгавэндываць! (С e м я н ц о в а, Беш. p.). РАЗГЛЯДАЦЬ, дзс. — рассматривать. Ішчэ разглядаіць тут! (Слабодка, Куз. p.). РАЗГОН, у, м. — 1) будра. Głechoma hederacea L. Разгон вун расьцець (Махалава, Меж. p); 2) размах. Даў з разгону. Адыйдзі дальш лі разгону (Слабада, Чаш p.VРАЗГРЫЗЬЦІ, дас.—разгрызть, раскусить. Разгрыз! гэты арэх (Зямковічьі. Сен. р). РАЗДАЛІКАЦІЦЦА, дзс. — изнежничать. Ты ужо раздалікаціўся ад хваробы ( С т а і ш ч а, Чаш. р). РАЗДУЖЖА, н. — передний и задняя поперечины телеги. Зламалася раздужжа (Веляшковічы, Лёз. р.). РАЗЖЫЦЦА, дзс.— разжиться чем. Можа вы за гэты дні разжывіцёся аўсом (Брыды, Меж р.). РАЗЗЛАВАЦЦА, дас. — разозлиться, рассердиться. Бацька на цябе дужа раззлуваўся (Бешанкавічы, Беш. р). РАЗЗЛАВАЦЬ, ў.-р ассер д и ть. Раззлаваў сабаку (Ухлё, Чаш. р.). РАЗЗНАКОМЩЦА, ў. — познакомиться Мы раззнакоміліся ўжо добра (Стаішча, Чаш. р.). РАЗІНЯ, au— розиня, ротозей. Вот разіня! коні упусьціў у шкоду (Вейна, Сен. р.). РАЗЛАЖЫЦЬ, дзс.— развести. Пастух! разлажылі на балоце агонь, а купа загарэлася (Селядцова, Беш. р). РАЗЛОГ, у, м.— рыхлая почва. Во, разлог для бульбы харошэй (Александрова, Гар. р). РАЗЛУКА, ж.— кроме общего значения—кушанье сваренное из воды и пшеничной муки. Разлука пшонная (Доўгае, Беш. р.). РАЗЛУПЩЬ, дзс.— разорвать. Разлупіў усе чыста штаны (Госьміра, Сен. р.). Ах! як ты разлук у сарочку! (Капланы, Сен р.). РАЗМАРЫН, у, ж —усталость. Размарын напаў (Сянно, Сен р). РАЗМАТ, у, м.— приспособление мотать нитки в моток. Зьнімай маток з размату (Гунчанкі, Сур. Р). „■ РАЗМОУКА, ж — размолвка. Размоўка між імі ( С л а б а д а, Чаш. р) РАЗНАТА, ж., зб. — разные предметы. Разнату ўсю ён забраў (Гараватка, Меж. р.). РАЗОРА, ж.—борозда. У разоры стаіць вада (Пятніцкая, Беш. р.). Па разорах жыта вымакае (Сураж, Сур. р.). РАЗРАХУНАК, у, м,—рассчет, распределение. Разрахунак лесу скончылі (Бор, Чаш. р.). РАЗРУМЗАЦЦА, дзс.—расплакаться. Во, разрумзуўся! (Зямковічы, Сен р.). РАЗРЫЎНІК, у, ж —живучка. Ajuga reptans L. Ета травіца разрыўнікам завеццаў нас (Пачаевічы, Чаш. p.). РАЗУВАЦЦА, дзс.—разуваться, снимать обувь. Дзед разуўся й палее на печ ( П я т н і ц к а я, Беш. p.). РАЗУМЕЦЬ, дзс. — понимать. Донька ужо што-нёбудзь да paзумеіць (Сітна, Лёз. p.). РАЗУМНЕЦЬ, дзс. — умнеть. Усё разумнеюць людзі (Гараватка, Меж. p.). РАЗУМНІК, а, м.— умник. Ён у нас разумнік! (Доўжа, Куз. р.). РАЗУМНЩЦА, дас. — умничать, гордиться. А чаго ён