p. РАБАКІ, оў, м.—глисты. Asca- I ris lumbricoides. Рабакі яго мучуць (Краўцова, Гар. p.). IРАБЗУЙ, я, м.— рябой, с лицом изрытым оспой. Ах ты рабзуй! (Забалотнікі, Куз. р.). РАБЕЦ, а, м—рябчик. Bonasa silvestris Brhm. Рабца забіў тамацькі (Папкі, Гар. p.). РАБЁШАК, а, м. — ребенок. Рабёшак радзіўся ў нас (Сукрэмна, Сен. р.). РАБІЗНА, ж.—1) пестрое домотканное полотно. 3 рабізны ета пашыта (Чарніца, Cip. p.); 2) ямочки на изрытом оспой лице. Рабізна ў яго ікая! (Бель, Выс. р.). РАБІК, а, лі.— пестрая юбка* Мама! будзім i мы ткаць такіі рабікі, як у Сялюціне (Макеенкі, А з. р.). РАБІН, а, м. — раввин. Рабін пашоў у сінагогу (Пятніцкая, Беш. p.). РАБІНА, ж. — рябина. Jorbus aucuparia L. Рабіна лі вакна расьцець (Дворышча, Cip. p.). РАБІНАВАЯНОЧ — рябиновая, бурная ночь. Ну й рабінава-ш ноч была — пярун як ня ашалеў! (Сукрэмна, Сен. р.). РАБІНІНА, ж.— рябиновое дерево. На рабінінеужо ёсь ягады (Хмяльнік, Беш. р.). РАБІНБНІК, у, м — Сабельник. Comarum palustre L. Рабіньнік у балоце ўвідзіш (Шыхі, Лёз. p.). РАБІЦЬ, дас.— делать. Ня ведаю, што рабіць (Лясьнікі, Сен. p.). Пар. робіць. РАБОТНІК, a, м.— кроме общего значения—батрак. Што я табе работнік? (Навікі, Віц. p.). РАБОЦІНКА, ж.—работка. Рабоцінка ўдалая была (Краўцова, Гар. p.). РАБОЧЫ —работающий, рабочий. УПётры на вайне пуля атарвала рабочы паліц (Санікі, Беш. р.). РАБТУХ, а, м. — веревочная сетка, в который берут сено лошадям. Схадзі ў пуню i набі раптух сена (Заазер'е, Сен. р.). РАБТУХА, ж.—пестрая домотканная юбка. Яе раптуха прыгожая (Слабада, Чаш. р.). РАБУШКІ, ж.— пестрые половики. Я сёньні даткала сваі рабушкі (Сураж, Сур. р.). Пар. рабізна. РАБЫ —рябой. УСаўкі рабая сьвіньня (ІІІарыпіна, Беш. р.). РАВЕСЬНІК, а, м.— ровесник. Янка равесьнік Цімоху (Пясочак, Куз. р.). РАГАТКА, ж., РАГАЧ, РАГАЧОК, а, м.—дужка со шпеньком для катушки в прялке. Найдзі мне рагатку й шпулю (Гушчына, Cip. р.). Рагачок раськяпіўся, а йна прасьці хочаць (Сукрэмна, Сен. р.). РАГАЦЫДЁ, Н; аб.— хворост, хлам. Нашто ты рагацьця накідаў пад ногі? (Доўгае, Беш. р.). РАГАЧ, а, м.—1) ручка в сохе. Чачоткавы рагач няскора раськепійца (Ходцы, Сен. р.). Рагач зламаўся у сасе (Зямковічы, Сен. р.); 2) дужка со шпеньком для катушки в прялке. Рагач у самапралцы зламаўся (Кабішча, Куз. р:). РАПЗУЛЯ, at. — растрепа. Эх ты, рагізуля,—зашпіліся ды соплі абатры (Глебаўск, Сен. р.). РАГІЛІ, ж. — большая телега для возки сена и снопов. За