Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
АБМЫЛІЦЦА, Зас.—ошибиться. Абмыліўся, ды ні туды стаў (Tyхінка, Сен. p.). АБМЯРКОЎВАЦЬ, АБМЯРКАВАЦЬ, дзе. — обдумывать, обдумать; обсуждать, обсудить. Гэта дзела трэба добра абмяркоўваць (Лукьянова, Сен. р.). Пакуль абмяргавалі, дык i час прайшоў (Труханавічы, Чаш. р.). АБНОЧ—в ту же ночь, за ночь. Абноч назад пасьпелі (Каралёва, Выс. р.). АБО, зл.— или. Ну, хлоцы! або начаваць будзем, або пойдзем (Крынкі, Выс. р.). А БО, вкл.—а, боже мой! А бо, я-ж табе ўчора яго аддаў! (Вішкавічы, Чаш. р.). АБО-Ж, ал.— разве. Або-ж ты І ня браў яго? (Асташова,Чаш.р.). АБОД, а, м.—Абады у каткоў крэпкія (Вярхоўе, Беш. p). Пар. вобад. АБОДВА—оба. Абодва уваліліся ў ваду (Пустыню, Сен. р.). Абодвы сыны былі на вайне (Пятніцкая, Беш. р.). АБОІ — оба. У абоі канцы зьбегаў i тутацькі (Лашнёва, Выс. р.). АБОРА, ж.—1) большой скотНэй сарай. Быдла стаіць у аборы (Пачаевічы, Чаш. р.); 2) веревка в лапте. Удзень аборы ў лапці (Сухарукава, Аз. р.). АБОРАК, а, м. — опаханное кругом место, чаще низинка, с травяным покровом. На аборку папасі коніка (Балдыкова, Аз. р.). АБОРЫНА, ж,— веревочка в лапте. Разьвязалася аборына (Чараўкі, Сен. р.). Пар. абора. А Б О Ў Д З ІЦ Ц А, дзе. — свыкнуться. Абоўдзіўся троху (Вейна, Сен. р). АБРАД, у, м. — наряд. Я к празьніку сваей дочкі й сыну купіў абряды (Кабішча, Куз. р.). АБРАЖ АЦЬ, дзе.—оскоролять, обижать. Ты усім даволен—нечага бога абражаць (Хацімшчына, Куз. р). АБРАЗ, а, м,—икона. У куце вісяцьабразы (Рыбчына, Cip. р.). Палажы кніжку за абраз (Бабінічы, Віц. p.). АБРАЗІЦЦА, Эас.—оскорбиться, рассердиться. Абразіўся на нас (Доўгае, Беш р.). АБРАЗОВІК, а. м. - вышитое полотенце, висящее на иконах. Павесь заўтра новы абразовік на абразы! (Цяпіна, Чаш. р.), Пар. абразьнік. АБРАЗЬНІК, а, м. — вышитое полотенце, висящее на иконах. Зьмяні абразьнік, бо ужо брудны (Пушкары, Сен р.). Пар. абразов'к. АБРАДЗЕНЬ, АБРЫДЗЕНЬ, я, м.—густая сетка для ловли рыбы. Яго абрадзень парваўся (Мазалава, Куз. р.). Дай мне свайго абрыдня схадзіць у рыбу (Астроўна, Віц. р.) Пар. браднік. АБРАДЗІЦЦА, дзе. — \) нарядиться. Абрадзілася ў новы сыян (Кабішча.Куз.р) 2) родить. Ганна ўчорах абрадзілася (Марцінкава, Куз. p.) АБРАКАЦЦА, дзе.--давать обет. Абрікла штогод насіць яе к Пяцінкі. Абріклася схадзіць у Жарабычы (Рыбчына, Cip. р.). АБРАЦЬ, дзе. — изорать, выбрать. Старшынёю Міколу абралі (Расна, Сен. р.). Пар. абабраць АБРОБІЦЬ, Ьзе.—\) обработать. Зямлю раней нада абробіць (Выгары, Куз. р.); 2) испачкать. Абробіў штаны (Стаішча, Чаш. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абразовк, дзе.—оскорблять, избрать
11 👁
 ◀  / 394  ▶