ПУСТАДОМ, а, м.— ветренный человек. Голы пустадом еты (Крьінкі, Выс. р.). ПУСТКА, ж.— пустошь. Што на етый пустцы парасьцець? (Пагост, Выс. р). ПУСТУЛЬГА, ж.— пустомеля. Не мялі ты ерунды, пустульга! (Мазалава, Куз. р). ПУСЫЩЩА, дзс— пуститься. Думалі ябланка засохніць, усё сучча ўрэзалі, а іна зноў пусьцілася (Запрудзьдзе, Сен. р.). ПУТА, путо, веревка, которой спутывают лошадь. Парвалася пута й конь зьбег (Тропы, Выс р.). ПУТАЦЬ, дзс.— спутывать. Путай коні, да садзіся (Хацімшчына, Куз. р.). ПУТРА, ж. — заквашенная в квашне похлебка из солодовой муки. С салоткай саладухі вышла добрая путра: i кісла й салотка (Сьвярдлы, Беш. р.). ПУТРАНЫ — из «путры» (гл.). Путряный кісель люблю (Казьяны, О р. р.). ПУХ, у, м.— сушеница, кошачья лапка. GnaphaJium dioicum L. Нарваў пуху, што ні панясу (Целашы, Выс. р). ПУХА, ж.— 1) пятка яйца. У гэтым яйцы пуха крепкая! (Ш арыпіна, Беш. р); 2) корма лодки. Не гані лоткі пухой! (Касачы, Лёз. р.) ПУXАР, а, м. — одуванчик. Taraxatum officinale aucf. Ня дзьмі на нухар--разьліціцца (M iшкава, Куз. p.). ПУХКІ— пушистый. Во пухкія падушкі! (Канавалава, Куз. p.}. ГіУХЛІНА, ж. — опухоль. Во, якая бальшая пухліна ў яго! (Gen ium, Гар p.). ПУХОЎКА, ж.— 1) дождевик. Licoperdon caelatum Bulf, Buvista niqrescens Pers. Махні етай пухоўкай (Разумова, Лёз. p.). 2) рогоз. Typha latifolia L. Пухоўкі рваў на бапоці (Чашнікі, Чаш. p.); 3) одуванчик. Taraxatum officinale aucf. Пухоўкі лётаюць па ветры, калі іх сьпелыі сарваць i падзьмуць (Слабодка, Куз. p.). ПУЦЭНЬКА, ас.—горсть пеньки. Дзьве пуцэнькі пянькі пазычаў (Гараватка, Меж. p.). ПУЦІК, a, м.—струйка воды. Пуцікі цякуць з пальціны (Путрына, Беш. p.). На стрэсі замерзьлі пуцікі (Гарыдвор'е, Чаш. p). ПУЩНКА, ПУЦЯВІНКА, ж.— тропинка. Я ішоў тэй пуцінкай (Залесьсе, Чаш. p.). Ганна пайшла пуцявінкай ў лес (Вейна, Сен. p). ПУЧОК, а, л.— кроме общего значения—деревянная или металлическая подставка для ремня в черезседельнике, соединяющего оглобли. Пучок раскалоўся ў сядзёлцы (Бабінавічы, Выс. р.). ПУШАЧКА, ж-—коробочка. Дай рабёнку пушачку ат сьпічак (Ульлянавічы, Сен. р.). ПУШКА, ж.— 1) пушка, орудие. Як пачалі біць з пушкі ажно сьценкі задражалі (Берашова, Сен. р.); 2) коробка. Ці гэта вакса у пушкі? (Берашова, Сен. р.). ПУШНЫ — из мало провеянной ржи. Пушнзи хлеб елі (Друкава, Выс. р.). ПУШЧА, ж-— дремучий лес. Мы паедзім чэраз пушчу (Пустошкі. Сен. р.). ПУШЧАЦЬ, дзс.'- -пускать. На штож ты пушчаеш? (Яноўшчына, Беш. р.). ПХАЦЬ, дзс.— 1) толкать. Ня пхай болі (Лужасна, Куз. р.)( 2) пихать. Ня трэба яму гэ