ПРЫСТАРЭКА, ж — шутка. ён толькі й жыве на прыетарэках (Вяжышча, Беш. р). ПРЫСТАТНЫ — приветливый. Дужа яна прыстатная (Ш апурава, Выс. р.). ПРЫСТАЎЛЯЦЬ, дзс.—1) ставить к чему-либо, придвигать. Прыстаў сюды пірадок (Унава, Лёз. р); 2) представлять, драматизировать. Што яны там ні прыстаўлялі? (Слабодка, Куз. р.). ПРЫСТАЎНЯ, i, м. — муж, принятый на хозяйство жены. ён зашоў у прыстаўні (Мікалаёва, Куз. P-). ПРЫСТАЦЬ, дзс. — устать до изнеможения. Конь прыстаў у дарозі. Прыстаў, што ні магу дзьвінуцца (Ухлё, Чаш. р.) ПРЫСТОЙКІ, ж — сливки. Зьлі з малака прыстойкі (Застарыньне, Беш. р.). ПРЫСТУПІЦЦА, дзс.—подойти. Надзелась, як барыня i ня прыступіцца (Берашова, Сен. р). ПРЫСТУПКІ, ж — ступени. Я ішоў па прыступкам, а тады— брязь! (Мазалава, Куз. р.). Цяжка ііді па прыступкам (Б а р с у к i, Аз р.). ПРЫСЬВЕТАК, а, м.— небольшой праздник. Заўтра прысьвітак (Доўгае, Беш. р). ПРЫСЬЛЯПЩЦА, дзс. — увязаться. Прысьляпіўся да міскі як сьляпы Да цеста (Луб'ева, Аз. р). ПРЫСЬМІРАЦЬ, дзс.—устрятъ. Прысьміры ты свайго хлопца! (Санікі, Беш. р.). ПРЫТАЧЫЦЬ, дзс.— удлинить чем-либо. Прытачы етым куском аборы (Гараватка, Меж р). ПРЫТКІ - - быстрый, стремительный, подвижной. Прыткі, як блыха (Ранчыцы, Беш. р). Конь да таго прыткі, што й божа ўпасі! (Макарава, Віц. р.). ПРЫТНОМ—друг подле друга, сплошь. Прытном сядзіць машкара (Доўгае, Беш. р.). ПРЫТОМНЫ — 1) находящийся в здравом уме. Прытомны етага ня зробіў-ба (Лазаватка Сур. р.); 2) очевидец. Прытомныя, што былі пры том, етага ня відзелі, а ты кажыш! (Ухлё, Чаш. р.). ПРЫТУГА, ж.—нужда. У суседа прытуга: хлеба ні пуда(Бел!ца, Сен. р.). ПРЫТУЛ, у, м. ПРЫТУЛЬЛЕ, п.— приют. Чалавеку патрэбенжы які-небудзь прытул (Бабінічы, Віц. р.). Нідзе не найдзеш ты сабе прытульля (Дрыкольле, Куз. р.). ПРЫТУЛЩЦА, дзс. — прильнуть, прижаться. Ён прытуліўся к грушы (Іванова, Куз. р.). Вун ён прытулІўся за кустамі (Рыбчына, Cip р.). ПРЫТЧА.ас.— случай, приключение. У мяне прычча: карова здохла (Собалева, Куз. р.). ПРЫТЫКА, ж. — 1) деревянный шест в «мярэжах» (гл.). Паставіў мярэжы. а прытыкі схаваў пад ваду, каб ліцамер ня увідзіў (Баравыя, Чаш. р.); 2) попрек. Надаел i мне твае прытыкі (Ухлё, Чаш. р.). ПРЫХАПЩЬ, дзс—захватить. Прыхапі там калоду карт (Унава, Лёз. р.). ПРЫХВАСЬЦЕНЬ, я, ж.- неотвязный. Пасядзі ты прыхвасьцень-лі дрыліху толькі й круцісься! (Бор, Чаш. р.). ПРЫХІЛБНІК, а, м. — сторонник. А, які ты ў нас прыхільнік! (Іванск, Чаш. р