рарэз усып усё ( С т р ы ж а в а, Беш. p.). ПЕРАРОБІЦЬ, дзс. — переделать. Нада пераробіць, бо куды-ш ета? (Мікалаёва, К уз. p.) ПЕРАСОЎКА, ж.— поперечные перекладины, скрепляющие внизу ножки стола. Перасоўкі нада новыі (Стрыжава, Беш. р.). ПЕРАСОШ ЧА, перекладина, балка между столбами в овине. Ці даўно пастаўлена ёўня, а ўжо перасошчы пакрывіліся ((Лёзна, Лёз. р.). ПЕРАСТУП, а, у, ж — порог. Шраступ іх нізкі дужа (Калышкі, Лёз. р) ПЕРАСУНУЦЬ, дзс.— передвинуть Перасунь стол на другое месца (Кузьміно, Сен р.). ПЕРАСЫ ПАЦЬ, дзс. — перебрать бревна в строении. Перасыпаць пуню нада ( С т а с ев а, Выс. р.). ПЕРАСЬЦЯБНУЦЬ, дзс. - приметать Перасьцябні троху ніткай ГДоўгае, Бещ, р.). ПЕРАСЬПЕЦЬ, дзс.- перезреть. Перасьпела жыта, а яны ўпраўляюшчых мяняюць! (Л уж асна, К уз. р.). ПЕРАСЫДЕРАГЧЫ, ў. — предостеречь, предупредить. Скажы мне спасіба, што я перасыдярёх (Навікі, Віц. p). ПЕРАТРАСАЦЬ, дзс - перестраивать. Будзем ператрасаць стар)ю хату (Оўсішча, Сен. р.). ПЕРАТРЫМАЦЬ, ў. —перенести, выдержать. К ал i гэта ператрымаў, дык жыў будзеш (Тухінка, Сен. р.). ПЕРАХАЦЕЦЦА, дзс.-осты ть желанию. Перахацелася есыді (Любашкова, Выс. р.). ПЕРАЦЯГНУЦЬ, дзс.—1) перетащить. Перацягні на той бок еты мех (Сітна, Лёз. р.); 2) ударить. Перацягну дзягай разоў пяток! (Калышкі, Лёз. р.). ПЕРАЧАКАЦЬ, дзс. — переждать. Перачакалі да раньня ў пуні (Падбярэзьзе, Віц p.). ПЕРАШ КОДА, ж. — препятствие. На дарозе сустрэлася перашкода (Бешанкавічы, Беш. р.). ПЕРАШ УКАЦЬ, дзс. — переискать, обыскать. Перашукаў, абшныпарыў усю клець, а німа (Любашкова, Выс. р.). ПЕРНІК, а, ж —пряник. Прынясі пернікаў з кірмашу (Рыбчына, Cip. р.). ПЕРСЬЦЕНЬ, я, ж кольцо. Ён купіў два персьцяні вянчальных (Бараўцы, К уз. р.). ПЕРШЫ-НА-ПЕРШЫ — сначала. Першы-на-першы мызайдзім к Ахрэму (Навікі, Віц. p.). ПЕР'Е, н, зб — перье. Перра скубсьці нада (Высачаны, Выс. р.). ПЕРЫЦЬ, ПРАЦЬ, дзс.— бить белье вальком. Перыць пранікам бялізну ( С ь в я р д л ы, Беш. р.). Бабы пашлі праць бяльлё (Оўсішча, Сен р.). ПЕСТАВАЦЬ, д зс— ласкать, нежить. Матка любіць пеставаць дзіцей (Дражна, Куз. р.). ПЕСТУН, а, м. 1) баловень. Калі адзін сын у бацькі дык пестун ( К у з ьм i но, Сен. р.); 2) пестик Гэты пестун цяжкі— можна мажджэр разьбіць (Вяжышча, Беш. р.). ПЕСЫДІЦЦА, дзс. — нежиться. Нечага песьціцца, пара ўставаць! (Гравы, Сен. р.). ПЕЎНІКІ, аў, м.— чина весенняя, сочевичник весенний. Огоbus vernus L. Пеўнікаў нарваў бярэма (Паддуб'е, Cip. p.). Віцебскі крае'вы слсу чік
Дадатковыя словы
краевы, паддубе, слсў
2 👁