ПАША, ж.—пастбище. Паша наша добрая (Пятніцкая, Беш. р.). ПАШ АБУНЯЦЬ, ў. —поговорить шутливо. Мы з ёй пашабунялі, пашабунялі (О ў с i ш ч а Сен. р.). ПАШ АРАВАЦЬ, дзс. — почистить, потереть мочалой и т. п. Я табе пашарую сьпіну (Вязоўка, Аз. р.). ПАШ 9НЦІЦБ, дзс.—посчастливиться. Але пашэнціла табе ўчора! (Мамойкі, Беш. р.). ПАШ КАДАВАЦЬ, дзс.—пожалеть. Пашкадавала маці сына (Суднікі, Куз. р.). ПАШ КОДЗІЦБ, дзс. — повредить, завредить. Толькі й гляді, штоб ні пашкодзіў (Навікі Віц. р.). Пашкодзілі маладыя яблыкі (Вязоўка, Аз. р.). ПАШ ТАВІК, а, м.— письмоносец. Паштавік прынёс газэты (Стаішча, Чаш. р.). ПАШ ТО—зачем. Пашто табе ета? (Дзярэўня, Чаш. р.). ПАШ УКАЦЬ, дзс. — поискать. Пашукай ў шуфлядзе гузікаў (Пустынкі, Сен. р.). ПАШ ЧАПАЦЦА, дзс, — потрескаться. Вусны дужа пашчапалісь (Нов.-Сяло, Беш. р.). ПАШ Ы НА, ж.—сучья деревьев или срубленные, молодые деревья с сучьями. Пойдзем сеч пашыну, пачыняць дарогу (Спасская, Cip. р.). Нада прывезьці воз пашыны пад сена (Асінаўка, Беш. р). ПАШ Ы РЭЦЬ, дзс. — сделаться шире. Пашырэла й наша рэчка пасьля дождзіку (Лужасна, Куз. р.) ПАШ ЫРЫЦЦА, дзс. — расшириться. Зрэнкі пашыруцца, рук! паставіць... (Селішча, Гар р.). ПАШ Ы ЦЬ, дзс. — сшить чтолибо. Нада пашыць сапагі (Пустынкі, Сен. р.). ПАЯДАЦЬ, дзс. — покушать наесться. Ці пайдаў ты кашы? (Дрыкольле, Куз. р.). ПАЯДЫНАК, у,./ю.—поединок, единоборство. Прыдзецца іці нам на паядынак (Кузьміно, Сен. р.). ПАЯЗД, у, м. — 1) телега с рессорным сиденьем. Сягодня дзеля сьвята запрагі каня ў паязд (НавасёлкІ, Сен. р.); 2) свадебный поезд, телеги всех гостей. Паязт на яе вясельлі вялікі (Сураж, Сур. р.). ПАЯЗЖ АНЕ, м. — гости на свадьбе, везущие приданое невесты. Паязжані ужо наехал i (Кулі, Куз. р). ПАЯРКІ, ж. — 1) шерсть ягнят. Атбяры ад воўны паяркі, бо яны зьбягаюцца (Сукрэмна, Сен. р.); 2) молодые овцы. У нас ёсьць дзьве паяркі (Сураж, Сур. р.). ПАЯСЬНЩ А, ж. — поясница. Якая у мяне паясніца! (Баркова, К уз. р.). ПЕВЕНЬ, я, м.— петух. Пёўню перабілі нагу (Лук'янава, Сен. р.)., ПЕКЛА, м.— ад. Марцін пупадзець у пеклу (Чараўкі, Сен. р.). ПЕЛБКІ, ж.— 1) женская грудь. Як сьцісьне мне ў пельках (Лук'янова, Сен. р.); 2) ворот. Сем адзеш, а пелькі розны (Ранчыцы, Беш. р.). ПЕЛЮСЬЦЬ, i, ж.—конец корыта. Ці даўно ты зьдзелаў нарыта, а ўжо пелесьць раСкалолась (Глебаўск, Сен. р.). ПЕЛЯСНУЦЬ, дзс.— полоснуть. Пеляснуў па зайцу (Янкі, Беш. р.). ПЕРААРХОВАНЫ — провеянный. Ячмень пераархованы (Храброва, Чаш. р.). ПЕРАБАБІЦБ, дзс. — принять ребенка от роженицы. Прасіла цябе цётка каб ты прышла к
Дадатковыя словы
лукянава, лукянова
3 👁