ПА КОЙ, ю, м.— чистая комната. Пазаві гасьця ў пакой (Бешанкавічы, Беш. р.). ПАКОРНЫ — покорный, послушный, А за то люблю, жалею, што любоў пакорная (Сукрэмна, Сен. р.). ПАКОРЧЫЦЦА, ў.-п о к о р о биться, помяться. Пакорчылася сукенка (Стаішча, Чаш. р.). ПАКОСТ, у, м.— гарное масло. Астаноўка за адным пакостам, кап ён быў— шкап быў-бы гатоў січас (Лазова, Сен. р.). П АКОТ, у, м. — мощеная дорога на болоте. Пакот паламаўся на дарозе (Зямковічы, Сен. р). ПА КРАСЬЦі, две.—поворовать. Злодзі пакраў коні (Гарывец, Сен. р.). ПАКРОМ АК, а, м.— горбушка хлеба. Цэлы пакромак зьеў (Мехавое, Аз. р). Пар. акромак. ПАКРЫ ЛБЛЕ, н.— крылья крыши. Пад пакрыльлем ластаўкі гняздо (Замшына, Віц. р.). П АКРЫЎДЗІЦБ, дзс.— обидеть. Яго пакрыўдзілі суседавы дзеці (Залесьсе, Чаш. р.). ПАКУДАВА—пока. Пакудава сьнег зьлезіць (Вяжышча, Беш. р.)« ПАКУЛЬ—1) пока, до какого времени. Наплакаліся дзевачкі пакуль ты жаніўся (Запрудзьдзе, Сен. р.); 2) до какого места. Пакуль табе гэта атрэзаць? (Прыстоі, Чаш. р.). ПАКУЛЬЛЕ, зб.— пакля. А наш-жа — дык зусім пакульле! (Лукашоўка, Беш. р.). ПАКУН АЧАК, а, м.— узелок. Як надавалі яму усякіх пакуначкаў (Луб'ева, Аз. р.). ПАКУПЛЯЦЬ, дзс.— покупить. Шынкі пакупляў сходна (Навікі, Беш. р.). ПАКУСА, ж.— искушение. Ета яму бог пакусу паслаў, а ня жонку (Рыбчына, Cip. р.). П АКУТА, ж.— страдание, мучение. Зарадзіўся на пакуту (Русінава, Сен. р.). ПАКУТАВАЦЬ, дзс. —мучиться, страдать. Пакутуець на сваім шматку (Узнор, Гар. р). ПАЛ, у, м.— зной. У такей пал увесь дзень скот стаіць у хлеве (Максімава, Куз. р.). ПАЛАВІЦБ, дзс.— половить, наловить. Я на сваей дубійы многа налавіў рьокі ( Ч а ш н і к і, Чаш. р.). ПАЛАВЫ—половинчатый хлеб, в котором половина ржаной муки. Палавэй хлеб ядзём. (Машканы, Віц. р.). ПАЛАДЗЩ Ь, дзс. — поладить. Ня ведаю, як ён з ім паладзіў (Доўжа, К уз. р.). ПАЛАНКІ,р#с.—маленькіе «ночвы» (гл.) для очистки крупы или другого зерна от пыли. Прынясі паланкі — крупы папалаць (Спасская, Cip. р.). П А Л А С К А Ц Ь, дзс. — полоскать. У рэчкі паласкала бялізну (Медшыцы, Чаш. р.). ПАЛАСУНК1 аў, м. — лакомства. Любіць паласункі (Дарагакупава, Віц. р.). ПАЛАТНО, я.— кроме общего значения — коса в ширину. Палатно ў етай касе шырокае, добрае (Бабінавічы, Выс. р.). ПАЛАЦ, а, м — дворец. У пана Славінскага быў мураваны палац (Русінава, Сен. р.). ПАЛАЦІ, ж.— палаты. Дунька сьпіць на палацях (К н я ж ы ц а, К уз. р.). П АЛАЦЬ, дас.— 1) пылать. Дровы палаюць (Бешанкавічы, Беш. р.); 2) провеивать. Вунацькі палаіць семя (Лёзна, Лёз. р
Дадатковыя словы
лубева, рьбкі
3 👁